XX niedziela zwykła - A

Dom mój będzie nazwany domem modlitwy dla wszystkich narodów (Iz 56,7)

Iz 56,1.6-7; Rz 11,13-15.29-32; Mt 15,21-28

Duchu Święty, przyjdź!

Jezu, z Twoją pomocą rozpoczynam rozważanie tekstu biblijnego, który Kościół podaje na XX Niedzielę Zwykłą.

Prorok Izajasz mówi, że w pewnym momencie Bóg JHWH stanie się Bogiem nie tylko Żydów, ale też wszystkich ludzi.

Jezus Chrystus posłał swoich Apostołów, by nieśli Dobrą Nowinę na cały świat. Oni, wierni nakazowi Chrystusa, a umocnieni Duchem Świętym, byli zdolni do najbardziej heroicznych czynów.

Chrystus poprzez głoszenie prawdy o zbawieniu pokazał swoim uczniom, jak nieść ludziom królestwo Boże. Oni doskonale wypełnili swoje obowiązki. Ewangelizowali coraz to kolejne narody, coraz to nowe państwa przyjmowały wiarę.

Po niecałym tysiącu lat chrześcijaństwa wiarę w Chrystusa przyjął kraj Polan, którego władcą był książę Mieszko. Pod koniec XIV w. za przyczyną królowej Polski Jadwigi, schrystianizowany został ostatni kraj Europy – Litwa.

Spełniły się słowa Chrystusa, by jego uczniowie szli do wszystkich narodów i udzielali chrztu w Imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

Przemyślę w tym tygodniu:

1. Czy modlę się za niewierzących w Chrystusa?

2. Czy interesuję się losem nowo powstałych wspólnot chrześcijańskich?

3. Jak mogę pomóc w doprowadzeniu ludzi niewierzących do Jezusa?

Powyższa refleksja została zaczerpnięta z książki Kajetana Rajskiego „Wsłuchani w Słowo. Refleksje na niedziele i święta roku A” (Biblos 2010)

opr. aś/aś