Jezus pierwszy raz upada pod ciężarem krzyża

Cisza... cisza, która płacze słonym od łez deszczem.

Gdzie jesteś, człowieku? Gdzie jesteś?

Zobacz, Jezus uszedł kawałek drogi i upadł.

Leży, ale wie, że musi się podnieść i iść dalej.

Ty też upadasz wśród trudnych, codziennych spraw.

Są rzeczy, które trudno udźwignąć,

które Cię nieraz przerastają.

Nagła nieuleczalna choroba, śmierć bliskiej osoby,

zakłamanie...

I to jest Twój bolesny upadek.

A wokół ludzie, którzy się śmieją...

i czasem podstawiają nogi.

Patrzcie, upadł i już nie wstanie, bo jest za słaby...

Nie bój się, dasz radę, jesteś mocny, wstań i żyj dalej!

Ziemia nie jest Twoim przeznaczeniem.

Dla Ciebie z miłości Bóg przeznaczył niebo.

Więc nie bój się kochać.

Nie bój się walczyć o szczęście

i nie bój się czasem zaryzykować.

Upaść to nie jest jeszcze najgorsza rzecz.

Najgorszą rzeczą jest poddać się i pozostać na ziemi.

Prawdziwa Miłość nigdy się nie poddaje.

Jezus wstał i idzie dalej, idzie, bo umie przebaczyć...

idzie, bo kocha...

A ty, człowieku, idziesz czy zostajesz?