W wątpliwościach myśl o Maryi

Wspiera w biedzie, wątpliwościach i potrzebach... Matka Bożą Dobrej Rady nie żałuje pomocy ani podpowiedzi, jak żyć. Wyprasza u Boga oświecenie w trudnych sytuacjach, zwłaszcza wymagających roztropnych decyzji.

Matkę Dobrej Rady można prosić o orędownictwo zwłaszcza wtedy, gdy stajemy na rozstaju dróg, kiedy musimy podjąć ważne życiowe decyzje. Czcząc Maryję pod tym wezwaniem, uznajemy, że może Ona wyprosić nam dar dobrej rady u Ducha Świętego, pomóc w chwilach zagubienia, jak i wtedy, kiedy czeka nas podjęcie ważnej decyzji.

Wspomnienie Matki Bożej Dobrej Rady pierwotnie przypadało 25 kwietnia. Tego dnia zatwierdził je w 1727 r. papież Benedykt XIII, upamiętniając w ten sposób cudowne pojawienie się obrazu przedstawiającego Maryję z dzieciątkiem Jezus we włoskim mieście Genazzano. Pius VI - z uwagi na uroczystość św. Marka Ewangelisty obchodzoną 25 kwietnia - przesunął wspomnienie na 26 kwietnia.

W Polsce najwcześniejszym śladem kultu MB Dobrej rady jest obraz z XVII w. znajdujący się w kościele św. Jacka w Warszawie. Inne wizerunki pochodzą z XIX i XX w. Na początku XIX w. papież Leon XIII włączył wezwanie „Matko Dobrej Rady” do Litanii Loretańskiej.

U nas, na Podlasiu

Kult Matki Bożej Dobrej Rady w parafii pw. Św. Jana Chrzciciela w Hadynowie - jednej z najstarszych nie tylko w dekanacie łosickim, ale i w całej diecezji siedleckiej - rozpoczął się wraz z ufundowaniem obrazu przez rodzinę Tomczuków z Korczówki. Stanowić miał on wotum dziękczynne za powrót byłych unitów na łono Kościoła katolickiego. W ślad za rozwijającym się kultem w 1907 r. parafia uzyskała - mocą dekretu biskupa lubelskiego Franciszka Jaczewskiego - odpust w dniu święta MB Dobrej Rady 26 kwietnia. Ów dziękczynny obraz, koronowany przez bp. Jana Mazura, umieszczony jest w ołtarzu głównym kościoła - pod wizerunkiem głównego patrona świątyni. Odsłaniany jest podczas sumy odpustowej. W rozmowie - dwa dni przed wspomnieniem MB Dobrej Rady przypadającym w tym roku w sobotę - ks. Tadeusz Zawadzki, proboszcz hadynowskiej parafii, podkreśla że uroczystości odpustowe MB Dobrej Rady przypominają o roli Maryi jako orędowniczki u Boga, o potrzebie szukania u Niej ratunku w każdej sytuacji życia, zwłaszcza wtedy, kiedy człowiek nie wie, co robić, gdzie się udać. - W naszej parafii silny jest osobisty kult Matki Bożej Dobrej Rady - zauważa, podkreślając, że pomocą w tym służą modlitewniki, które wydrukowane zostały w 2013 r. z okazji jubileuszu 600-lecia parafii. Zawierają informacje o dziejach kultu oraz nowennę do MB Dobrej Rady. - Przy wielu okazjach podkreślam i proszę, by moi parafianie Maryję kochali i Jej słuchali, pamiętając, że prowadzi do Boga - zaznacza ks. T. Zawadzki.

Kaplica w Woli Dubowskiej

Kult Matki Bożej Dobrej Rady żywy jest w Woli Dubowskiej w gm. Łomazy. Znajduje się tutaj poświęcona w połowie lat 80 kaplica pod tym właśnie wezwaniem. Jej budowę zainicjowali mieszkańcy wioski - wówczas należącej do parafii św. Anny w Białej Podlaskiej - ze względu na znaczną odległość do kościoła. Wzniesiona została w ciągu dwóch lat i weszła w skład parafii św. Praksedy w Dokudowie. Opiekę nad nią sprawują mieszkańcy Woli. Janina Krasa, która przed laty wraz z kilkoma innymi osobami wydeptywała ścieżki, by sfinalizować budowę kaplicy, do dzisiaj pieczołowicie przechowuje całą dokumentację budowy, a w pamięci szczegóły okoliczności wyboru Patronki. Decyzję w tej sprawie podjął ks. Wiesław Michalik wespół z bp. Janem Mazurem. - Dobrze pamiętam ich rozmowę prowadzoną u nas w domu. Kilka razy podkreślali, że mało jest parafii pod tym wezwaniem i warto byłoby je w ten właśnie sposób rozpowszechnić - wspomina pani Janina. - Do Matki Bożej Dobrej Rady modlimy się podczas każdej niedzielnej Mszy św., odprawianej przez obecnego ks. proboszcza parafii w Dobudowie: przede wszystkim o pomoc w codziennym życiu. A poza tym każdy przynosi Maryi swoje osobiste sprawy i kłopoty - dodaje K. Krasa.

Z Genazzano do Wólki Mińskiej

Od 2008 r. parafia pw. Matki Bożej Dobrej Rady istnieje w Wólce Mińskiej - należącej już do diecezji warszawsko-praskiej, ale usytuowanej nieopodal granicy z diecezją siedlecką. W kwietniu 2008 r. został erygowany Ośrodek Duszpasterski w Wólce Mińskiej. Zanim w listopadzie oficjalnie powołano parafię, pod wodzą ks. Jerzego Daneckiego wyruszyła latem pielgrzymka do sanktuariów we Włoszech, m.in. Sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady w Genazzano. To tutaj, przed Cudownym Obrazem, został poświęcony i przekazany przedstawicielom rodzącej się wspólnoty parafialnej kamień węgielny pod budowę kościoła w Wólce Mińskiej - by stworzyć duchową łączność pomiędzy sanktuarium Genazzano a budującą się parafią.

KL

Szukając dobrej rady

Kościół obdarzył Maryję wieloma godnościami, jednak tytuł Matki Bożej Dobrej Rady przypomina szczególnie o jej wielkiej roli jako naszej pośredniczki i orędowniczki, stanowiąc zachętę do kierowania ku niej próśb o życzliwe wsparcie i dary Ducha Świętego na naszej drodze.

„W wątpliwościach myśl o Maryi, wzywaj Maryi! Jeżeli bowiem o niej myślisz, nigdy nie zejdziesz na manowce” - pouczał św. Bernard z Clairvaux. Do Maryi odnoszone są słowa proroka Izajasza: „I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej” (Iz 11,2). Ewangelista Łukasz odnotował znamienne słowa skierowane do Maryi przez Archanioła Gabriela: „Duch Święty zstąpi na Ciebie” (Łk 1,35). W innych miejscach Biblia wspomina: „Moja jest rada i stałość, moja - rozwaga" (Prz 8,14); „Rada jej rozlewać się będzie jak żywe źródło” (Syr 21,13); „Słuchaj, synu, przyjmij me zasady, a rady mojej nie odrzucaj” (Syr 6,23).

Trochę historii

Źródło kultu Matki Bożej Dobrej Rady stanowi obraz Maryi pod tym właśnie tytułem, znajdujący się XIII-wiecznym kościele augustianów we włoskim miasteczku Genazzano nieopodal Rzymu, znanym jako Santuario della Madonna del Buono Consiglio (kościół Matki Bożej Dobrej Rady). Tego typu przedstawienie ikonograficzne Matki Bożej z przytulonym doń Dzieciątkiem to tzw. Eleousa - Matka Czułości. Jezus spoczywa na lewym ramieniu Maryi. Jej głowa jest pochylona w Jego stronę, a ich policzki delikatnie się dotykają. Lewa rączka Dzieciątka - którego wyraz twarzy nie jest bynajmniej dziecięcy; cechuje ją dojrzałość - lekko ściska obrąbek szaty Maryi, wskazując na wielkie przywiązanie. Obraz - 39,4 cm na 44,5 cm - to fresk namalowany na podłożu przypominającym skorupkę jajka, pochodzący z pierwszej połowy XV w. Co ciekawe, podparty jedynie w dolnym narożniku, sprawia wrażenie, jakby był zawieszony w powietrzu - odstęp między nim a ścianą wynosi około 2,5 cm.

Zasłynął łaskami

Zgodnie z przekazami, kiedy w Genazzano budowano kościół dla Matki Bożej i był on już prawie ukończony, na ścianie pojawił się wizerunek Maryi z Dzieciątkiem. Wiadomość o tym szybko się rozeszła. Pewnego dnia dotarli tutaj dwaj pielgrzymi z Albanii i w obrazie rozpoznali wizerunek Matki Bożej Dobrej Rady ze Szkodry w swojej ojczyźnie. Już w XV i XVI w. obraz zasłynął wieloma łaskami. W 1682 r. za zgodą papieża Innocentego XI został ukoronowany. Obraz koronował ponownie Pius IX z okazji 400-lecia objawień.

W krzewieniu czci MB Dobrej Rady zasłużył się augustianin o. Andrzej Bacci. Ciężko chory złożył ślub, że jeżeli Maryja uzdrowi go, zajmie się rozprzestrzenieniem kopii obrazu. Wypełnił swój ślub, dzięki czemu prawie 70 tys. kopii zostało rozwiezionych po całym świecie. W XVIII w. kapituła generalna Zakonu oo. Augustianów podjęła uchwałę, aby kult ów rozszerzać jeszcze bardziej.

Warto zauważyć, że MB Dobrej Rady jest główną patronką Albanii. Jej imię nosi katedra w Szkodrze - nawiedzona przez Jana Pawła II podczas wizyty apostolskiej w tym kraju.

KL
Echo Katolickie 18/2014

opr. ab/ab

Copyright © by Echo Katolickie