Nadchodzi czas

Wielkie i Święte Triduum Paschalne – oto już. Wydaje ci się, że jakoś zbyt szybko? Że Wielki Post minął niepostrzeżenie, a ty nawet nie zdążyłeś solidnie się przygotować? Albo nawet…wcale nie dałeś rady się przygotować?

To jest ten czas. Najważniejszy w roku. Wspomnienie najważniejszych wydarzeń w historii świata. Dni, które układają się w jedno, wielkie święto. Liturgia jest tak pełna treści, że nie starczyłoby życia, aby prawdziwie pojąć wszystkie jej aspekty. Co nie zmienia faktu, że to jest ten czas. Czas najbardziej wyjątkowy, którego nie można przegapić. A zatem nawet, jeśli przespałeś mijające tygodnie, czas powiedzieć sobie: stop. Czas się zatrzymać i w biegu przedświątecznej krzątaniny znaleźć czas, by pobyć z Tym, dzięki któremu jesteś i dzięki któremu masz okazję świętować.

To nie są łatwe dni. Słuchanie o zdradzie najbliższej osoby, przeraźliwej samotności, niewyobrażalnym cierpieniu, oszczerstwach, wyszydzeniu i śmierci powoduje w nas spory dyskomfort. I bardzo dobrze. Bo my także jesteśmy niewierni, niewytrwali, oczerniający i oczerniani, wyśmiewający i wyśmiewani, a także cierpiący i zadający ból. My także stajemy często w obliczu śmierci i nas także spotka osobiście śmierć. I warto wiedzieć, że Bóg także przeszedł tę drogę, choć niczym sobie na to nie zasłużył. Jego cierpienie nadaje sens naszemu cierpieniu, prowadzi do naszego zbawienia i jest naszą siłą w trudnościach.

Ale z drugiej strony w liturgii triduum tak wiele jest radości. Wspomnienie ustanowienia Eucharystii, postacie świętych, które pojawiają się na drodze Chrystusowej męki, a na koniec piękna i bogata liturgia Wielkiej Soboty ze wspominaniem wielkich Bożych dzieł w historii, odnowieniem chrztu i ogłoszeniem światu zmartwychwstania Pana.

W świętowaniu triduum kryje się też szansa. Szansa na przemianę życia zapoczątkowaną spowiedzią przedświąteczną, szansa na zaczerpnięcie z tego misterium, w końcu szansa na obudzenie w sobie nadziei, że największy cud już się dokonał, a więc i ja zmartwychwstanę i będę na wieki szczęśliwa.

Chciejmy dostrzec wszystkie kolory tego świętego czasu, zanurzyć się naprawdę głęboko w męce i zmartwychwstaniu Chrystusa, prawdziwie doświadczyć tego czasu, cierpieć, umrzeć i na nowo ożyć. Znajdźmy czas na udział w uroczystej liturgii, na adorację, na duchową lekturę, na poznanie rozlicznych treści tego czasu.

Polecamy również tekst: Przewodnik po Triduum Paschalnym

opr. ac/ac