Tajemnica Maryi

Tajemnica Maryi przedstawia, w formie pobożnego listu, temat rozwinięty w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny św. Ludwika Grignion de Montforta. Joseph Grandet, pierwszy biograf świętego, którego praca ukazała się w 1724 roku, wspomina o piśmie, którego temat odpowiada treści Tajemnicy Maryi: „Napisał on [Pan de Montfort] w trzy dni książkę o korzyściach z tego niewolnictwa, która została uznana za znakomitą”. Czy chodzi o Tajemnicę?

Autentyczność Tajemnicy Maryi potwierdzają w całej rozciągłości jeszcze inne argumenty: stała tradycja Rodzin Montfortiańskich, krój (kształt) pisma, uwydatnione tu myśli, a nawet same sformułowania.

Obecny tytuł Tajemnicy Maryi nie pochodzi od św. Ludwika Marii Grignion de Montforta. Jest dziełem wydawców, którzy podjęli sformułowanie autora: „Szczęśliwa, po tysiąckroć szczęśliwa jest dusza na ziemi, której Duch Święty objawia tajemnicę Maryi, by ją poznała” (TM 20).

Śródtytułów dodanych w tym wydaniu nie ma w tekście oryginalnym, który biegnie jednym pociągnięciem jak list. Numery na marginesie zostały dodane, by ułatwić odniesienia. Tylko kilka numerów, łatwych do zidentyfikowania, pochodzi od autora.

Tu i ówdzie zauważymy myślniki: widnieją one w zachowanej kopii. Zostały przepisane w trosce o wierność oryginałowi. Czy oznaczają coś konkretnego?

Autograf Tajemnicy zaginął. Tekst przedstawiony w niniejszym wydaniu jest zapisem kopii, którą datuje się na pierwszą połowę XVIII wieku. Zawiera ona w nagłówku notkę, która dosłownie brzmi następująco: „Kopia rękopisu, który zmarły Pan de Montfort napisał własnoręcznie i wysłał pewnej pobożnej osobie”.

Siostra Florence w kronice ukończonej w 1761 roku zamieściła kilka dodatkowych wskazówek: „Tym samym kanałem dotarł do nas ten wspaniały list, jaki Pan de Montfort napisał do pewnej zakonnicy w Nantes o nabożeństwie oddania się w niewolę Jezusowi przez Maryję, wraz z trzema modlitwami, które umieszczono na końcu listu: jedna skierowana do Jezusa, druga przeznaczona dla praktykujących nabożeństwo niewoli, trzecia, którą Boży człowiek nazwał pomnożeniem kamienia filozoficznego albo uprawą drzewa życia”.

Jest to fragment "Wprowadzenia" do książki

Przeczytaj dłuższy fragment „Tajemnicy Maryi” »

Książka jest na stronie Wydawnictwa PROMIC TUTAJ >>

Święty Ludwik Maria Grignion de Montfort (1673–1716), francuski teolog i mistyk, to autor wybitnych dzieł propagujących kult Matki Bożej, takich jak Traktat o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny i Przedziwny sekret Różańca Świętego. Tajemnica Maryi wpisuje się w ten obszar myśli Montfortiańskiej i stanowi rozwinięcie wątków Traktatu. Rozważania świętego przygotowują nas do zawierzenia się Jezusowi przez Maryję. Znajdziemy tu też piękne modlitwy i bezcenną poradę, jak „uprawiać drzewo życia” i pozwolić Maryi królować w duszy.

Teksty tworzą spójną całość głęboko zanurzoną w nurcie mistycznej medytacji prowadzącej do otwarcia się na bezkresną przestrzeń wiary:

„Szczęśliwa, po tysiąckroć szczęśliwa jest dusza na ziemi, której Duch Święty objawia tajemnicę Maryi, by ją poznała; i dla której otwiera ten zamknięty ogród, by weszła; ten zdrój zapieczętowany, aby zanurzyła się w nim i piła wielkimi łykami żywe wody łaski!”

opr. ac/ac