Co nas czeka w Nowym Roku?

Na pewno dwa bardzo ważne wydarzenia. Pierwsze trudne — to decyzja i głos w planowanym na czerwiec referendum w sprawie przystąpienia Polski do Unii Europejskiej. Warunki naszej akcesji są znane, ale czy my je znamy? A przecież to każdy z nas będzie musiał w swoim sumieniu rozstrzygnąć, czy na tych warunkach wstąpienie do Unii będzie dla Polski dobre. Czy będzie dobre nie tylko dla mnie, ale dla większości Polaków, dla przyszłych pokoleń.

Nie narzekajmy na słabą informację, ale niech każdy z nas podejmie osobisty wysiłek zdobycia jak najszerszej wiedzy w tej sprawie. Niech ci, którzy mienią się być elitą, niosą tę wiedzę do wszystkich. Ich obowiązkiem jest przedstawiać rzetelnie argumenty „za” i „przeciw”, nie po to, by przekonać, ale by pomóc w dokonaniu wolnego i świadomego wyboru. I niech żadna partia nie próbuje cynicznie budować swojej siły na lękach czy nadziejach Polaków.

Niech nikt nie opowiada się „za” lub „przeciw” tylko dlatego, że popiera tę czy inną partię. Spróbujmy poprzez rozliczne argumenty dostrzec dobro człowieka i, kierując się tym dobrem, podjąć osobistą decyzję. To będzie głos, z którego trzeba się będzie tłumaczyć wnukom. Od udziału w tym referendum nikt nie może się uchylić.

Po konferencji jałtańskiej w 1945 r. nie pytano Polaków, czy akceptują podjęte tam decyzje. W czerwcu 1989 r. my, Polacy, zmieniliśmy wybory w referendum, w którym opowiedzieliśmy się przeciwko PRL-owi i raczej nieświadomie weszliśmy na trudną drogę budowania nowego Państwa. W czerwcu 2003 r. ustalenia konferencji w Kopenhadze my sami możemy przyjąć lub odrzucić w wolnym referendum i musimy to zrobić świadomie!

I wydarzenie drugie — radosne, to — jeśli Pan pozwoli — jubileusz pontyfikatu Jana Pawła II. Módlmy się, aby i Jemu i nam było dane cieszyć się tą rocznicą i jedźmy, kto żyw, do Rzymu!

Autor był szefem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w rządzie prof. Jerzego Buzka

opr. mg/mg