Żeby chciało nam się chcieć

Wielu młodych ludzi nie wie, że istnieje coś takiego jak Duszpasterstwo Akademickie. Czy Księża mogliby bliżej zaprezentować jego ideę?

TM: DA jest miejscem, gdzie studenci nie tylko mogą przyjść, ale przede wszystkim mogą poczuć się jak u siebie. Wiąże się z określonymi propozycjami pracy - wiele z nich wychodzi od nich. Jest to swego rodzaju przestrzeń dorastania młodego człowieka. Razem próbujemy zagospodarować czas studiów, właściwie ustawić kierunki działania. Doświadczenie pokazuje, że DA dla wielu stało się przystanią w rozwoju wiary, punktem odniesienia w procesie odkrywania Kościoła. Niejednokrotnie tutaj też poznali swoich przyszłych współmałżonków.

Spotkania w Duszpasterstwie Akademickim są otwarte?

PS: Oczywiście. Przyjść może każdy. Proponujemy np. wieczory biblijne dla absolwentów, organizujemy pielgrzymki i wyjazdy, spotkania z ciekawymi ludźmi. Są na nich obecni mieszkańcy Siedlec, licealiści. Bywa, że nie starcza miejsc w naszej kaplicy przy ul. Brzeskiej. Aktualnie tworzymy akademicką kawiarenkę, gdzie będzie można wypić kawę, porozmawiać, obejrzeć dobry film...

Dlaczego warto odważyć się i poszukać DA?

TM: Po wyjściu ze szkoły średniej młody człowiek może doświadczyć swoistej dezorientacji. Musiał chodzić do szkoły, być na lekcjach. Musiał! Na studiach ten obszar obowiązkowości kurczy się. Trzeba wybrać. Zadecydować, na co w życiu postawić. Pokonać lenistwo. Opowiedzieć się „za” lub „przeciw” określonym wartościom, zmobilizować do działania. Nie jest to łatwe zadanie. DA staje się propozycją dla tych, którym chce się wciąż „inwestować” w swoją młodość, dla tych, którzy potrzebują wsparcia, jak również tych, którzy mogą być wsparciem dla innych.

Jest to więc kwestia przeformatowania spojrzenia na chrześcijaństwo?

TM: Tak. Nie „muszę”, a „chcę”. Owa metamorfoza jest absolutnie konieczna, aby stać się chrześcijaninem i pełnowartościowym obywatelem tego kraju. Jeśli się nie dokona, zawsze będzie coś potem kulało w dorosłym życiu.

PS: DA pomaga przejść przez czas studiów w sposób jak najbardziej komplementarny. To znaczy: zdobyć wiedzę, kwalifikacje, ale także odkryć bogactwo ducha. Czas studiów, to czas często bardzo „ryzykowny”. Oddalenie od domu, nowa grupa ludzi (czasem nastawiona obojętnie bądź nawet wrogo do Pana Boga i Kościoła) nie tworzą łatwego kontekstu. Pomagamy młodemu człowiekowi odkryć Kościół, wspólnotę. Ona staje się oparciem, punktem odniesienia dla innych.

Duszpasterstwo Akademickie w Siedlcach ma swoją specyfikę. Prowadzicie katechezy w ciągu dnia.

TM: Tak. Zwykle praca w innych duszpasterstwach tego typu w Polsce odbywa się podczas spotkań wieczornych. U nas studenci przychodzą także na katechezy w ciągu dnia. W praktyce wygląda to tak, że na początku roku akademickiego księża udają się na uniwersytet. Wchodzimy podczas zajęć do sal, zapraszamy studentów na katechezy. Zainteresowane osoby zgłaszają się do nas (zwykle tworząc grupy wydziałowe), ustalamy wspólnie termin spotkania.

Teraz pytanie z innej strony: czy DA nie jest konkurencją dla parafii? Jak was odbierają inni księża?

PS: Nie. Student jest w Siedlcach trzy lata bądź pięć i wraca do domu; ewentualnie zakłada rodzinę, znajduje mieszkanie, podejmuje pracę. Wraca na określone terytorium, przynależy do jakiejś parafii. DA formuje go w taki sposób, aby mógł czynnie - jeśli tylko zechce - w niej zaistnieć, zaangażować się w jej życie, wykorzystać duchowy kapitał, który zdobył podczas studiów i pomnożyć go. Znakiem ciągłości są choćby katechezy z programu „Chrzest w życiu i misji Kościoła”, realizowane w parafiach i w DA. Wracając do swojej rodzinnej wspólnoty, nasi absolwenci z powodzeniem włączają się w ów cykl formacyjny.

Ilu studentów korzysta z oferty DA Siedlce?

TM: Różnie to się kształtuje. Spada liczba studentów na Uniwersytecie Przyrodniczo-Humanistycznym. Collegium Mazovia to już praktycznie tylko studia zaoczne. Mniejsza jest ich liczba w porównaniu z tym, co było choćby dwa - trzy lata temu. Stałą formacją obejmujemy ok. pół tysiąca osób. Są to osoby uczestniczące w katechezach, zaangażowane w Akademicką Grupę Ewangelizacyjną, przychodzące na spotkania wieczorne. Ale np. w rekolekcjach adwentowych czy wielkopostnych organizowanych przez nas uczestniczy ponad tysiąc osób. Dochodzą do tego pielgrzymki, wyjazdy, Światowe Dni Młodzieży, spotkania Taize.

PS: Warto dodać, że młodzi ludzie mają możliwość włączenia się także w katechezy neokatechumenalne, uczestniczą w celebracjach słowa, prowadzą rekolekcje w szkołach. Ks. Tomasz Bieliński wraz z AGE przygotowywał parafię w Łosicach do misji ewangelizacyjnych.

Nie należy zapominać, że wiele młodych osób prosi o kierownictwo duchowe, spowiedź, rozmowę. W DA Siedlce posługuje czterech księży - jesteśmy do ich dyspozycji. Nasze telefony, maile są na stronie internetowej DA. Współpracujemy z psychologiem, terapeutami. Gdy jest taka potrzeba, kierujemy studentów do nich.

DA to nie tylko modlitwa, pielgrzymki...

TM: Oczywiście! Nie trzeba wprost mówić o Bogu, aby do Niego prowadzić! Od lat istnieje Dyskusyjny Klub Filmowy. Prowadzony jest kurs gry na gitarze. W ubiegłym roku powołaliśmy do życia wieczorowy kurs języka włoskiego, a w tym myślimy m.in. o akademickim kole fotograficznym. Organizujemy wspólne wyjścia na salę gimnastyczną. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że to bardzo łączy. A gdy już jest wspólnota, ludzie nie boją się otworzyć na siebie, razem się modlić. Wtedy dzieją się ekstra rzeczy!

Dziękuję za rozmowę.

Echo Katolickie 42/2011

opr. ab/ab

Copyright © by Echo Katolickie