Kazania wybrane

W czasie obecnym gdy nadużywa się słowa a przez to przestało ono być nośnikiem i gwarancją prawdy obiektywnej i Bożej słowo kaznodziei staje się koniecznym środkiem duchowej, chrześcijańskiej formacji.

Fot. T.Augustynowicz,MdM /Ksiądz głoszący kazanie (nie jest to autor książki przyp.red.)

W roku 2015 upływa 37. rocznica przyjęcia święceń kapłańskich w Zakonie Braci Mniejszych Konwentualnych (Franciszkanów). Przez wszystkie te lata do mojej posługi należało również głoszenie słowa Bożego. Wraz z latami i doświadczeniem zmieniał się sposób głoszenia, podejście do wybranych tematów oraz formułowanie wniosków.

Zbiór rozpoczyna kazanie prymicyjne wygłoszone przez o. Mateusza Korczaka 18 czerwca 1978 roku w Ołpinach. Do druku przeznaczone zostały kazania wybrane o czym mówi tytuł pozycji. Podobna zasada została przyjęta w poprzednich dwu tomach. Wyjaśnienia wymaga jednak układ chronologiczny, który został zakłócony przez wstawienie kilku kazań z lat 80. ubiegłego wieku.

Celem publikacji Kazania Wybrane 1997-2004 t. 3 jest przedstawienie aktualności słowa Bożego. Człowiek może na własną rękę „kreować” i przekazywać prawdę. Wtedy jednak nie jest to już słowo Boga, ale słowo kaznodziei: mniej lub bardziej trafny komentarz. Teologia (Theos – Bóg, Logos – Słowo) to najpierw Słowo Boga, dopiero później – słowo o Bogu. W rzeczywistości Boski Logos obroni się sam, nie potrzebna jest mu subiektywna pomoc człowieka. Święty Paweł w I liście do Koryntian wyraźnie oddziela Słowo Boga od własnego, pisząc: „mówię ja, nie Pan” (1Kor 7, 12). Ludzki komentarz jest o tyle potrzebny, o ile czyni Słowo Boga bardziej przystępnym, wyjaśnia i pogłębia oraz przybliża słuchaczom.

Kaznodziejskie „wielosłowie” i swada często zagłuszają ziarno Prawdy. Sprawiają, że ludzie chętnie słuchają i z radością przyjmują jego słowo, ale często po kazaniu zapominają o nim, ponieważ nie ma ono w sobie boskiego korzenia, a jedynie konary ludzkiej wyobraźni, pośród których na próżno szukać dojrzałego owocu. Kazania, które oddaję do rąk Czytelnika były głoszone w latach 1997-2004. Podobnie jak w dwóch poprzednich tomach,także i w obecnym zastosowano tę samą metodę prezentacji poszczególnych kazań. Przy każdym kazaniu podana jest data i miejsce oraz adresaci tych przemówień. W ten sposób zachowano autentyczne okoliczności, w jakich było ono głoszone. Niestety, słowo pisane zabiera koloryt słowa mówionego, w pewnym sensie osłabia efekt przekazywanej treści.

Adresatami zbioru kazań są w pierwszym rzędzie ci, którzy byli ich słuchaczami; ale dobrze by było, aby dotarły do rąk kapłanów i osób zakonnych. Pragnę, aby stanowiły dla nich materiał do osobistych przemyśleń religijnych, ułatwiały rozumienie prawd Bożych, pomimo że nie jest to ani podręcznik ascezy, ani usystematyzowany wykład teologii.

Prezentowane kazania mogą być również przedmiotem medytacji dla Braci i Sióstr Franciszkańskiego Zakonu Świeckich oraz tych osób, które podejmują trud pogłębiania swojego życia duchowego. Niektóre kazania zostały oparte na specjalistycznej literaturze związanej z ich treścią. Nie zawsze zostały podane źródła, dotyczy to również przytaczanych wydarzeń, legend czy opisów. Można te braki wytłumaczyć tym, że zbiór kazań nie jest opracowaniem naukowym a pomocą duszpasterską uznaną przez władze kościelne. W przedłożonych tekstach mogą zdarzyć się powtórzenia zarówno w poruszanej tematyce, jak i w sposobie argumentacji czy w poszczególnych sformułowaniach.

Dla usprawnienia korzystania z publikacji zostały utworzone grupy tematyczne. Indeks tematyczny kazań pozwala na szybkie odszukanie treści związanych z wydarzeniem, tematem, zagadnieniem, które nas interesuje. Fotografie umieszczone na końcu publikacji przedstawiają niektóre osoby i obiekty w których zostały wygłoszone kazania. Z perspektywy kapłańskiego doświadczenia uważam, że kazania głoszone są najlepszą metodą nauczania wiernych i przekazu słowa Bożego. W czasie obecnym gdy nadużywa się słowa a przez to przestało ono być nośnikiem i gwarancją prawdy obiektywnej i Bożej słowo kaznodziei staje się koniecznym środkiem duchowej, chrześcijańskiej formacji.

Wydanie książkowe kazań stwarza okazję do wyrażenia wdzięczności tym wszystkim, którzy się do ich powstania przyczynili.

Jest to fragment książki: Zdzisław Gogola OFMConv, "Kazania wybrane" t.3, Wydawnictwo Bratni Zew

opr. aś/aś