Pontyfikał. Obrzędy poświęcenia kościoła i ołtarza

1. Na rozpoczęcie budowy nowego kościoła należy odprawić obrzędy, aby uprosić błogosławieństwo Boże dla podjętego dzieła, a wiernych pouczyć, że budynek wzniesiony z kamieni będzie widomym znakiem żywego Kościoła, czyli budowli Bożej ¹, którą oni sami stanowią.
Zgodnie ze zwyczajem liturgicznym obrzędy te obejmują błogosławieństwo placu przeznaczonego pod nowy kościół oraz błogosławieństwo i położenie kamienia węgielnego. Jeżeli ze względu na konstrukcję i sposób budowania nie kładzie się kamienia węgielnego, należy odprawić obrzędy błogosławieństwa placu przeznaczonego pod nowy kościół, aby poświęcić Bogu rozpoczęcie dzieła budowy.

2. Obrzędy położenia kamienia węgielnego lub rozpoczęcia budowy nowego kościoła można odprawić w jakimkolwiek dniu i o każdej godzinie, z wyjątkiem Triduum Paschalnego. Wypada wyznaczyć taki dzień, w którym wierni mogą liczniej się zgromadzić.

3. Jest wskazane, aby obrzędy te odprawił biskup diecezji. Jeśli sam nie może tego dokonać, zleci to zadanie innemu biskupowi lub kapłanowi, zwłaszcza temu, który jest jego współpracownikiem i pomocnikiem w pracy duszpasterskiej w diecezji lub we wspólnocie, dla której ma być zbudowany nowy kościół.

4. Wiernych należy wcześniej powiadomić o dniu i godzinie obrzędów. Ponadto proboszcz lub inni duszpasterze i katecheci pouczą ich o znaczeniu obrzędu, jak również o należnym szacunku dla kościoła, który dla nich się buduje. Wypada także zachęcić wiernych do niesienia dobrowolnej i chętnej pomocy przy budowie kościoła.

5. W miarę możliwości należy postarać się, aby plac budowy kościoła był wyraźnie oznaczony i by umożliwiał obejście.

6. W miejscu, gdzie ma być ołtarz, należy zatknąć krzyż drewniany odpowiedniej wielkości.

7. Do sprawowania obrzędów należy przygotować:

• Pontyfikał Rzymski i Lekcjonarz;

• krzesło dla biskupa;

• jeżeli ma być wmurowany: kamień węgielny, który zgodnie ze zwyczajem powinien być ociosany i narożny, a także zaprawę cementową oraz narzędzia służące do umieszczenia kamienia w fundamentach;

• naczynie z wodą święconą i kropidło;

• kadzielnicę z łódką do kadzidła i łyżeczką;

• krzyż procesyjny oraz świeczniki dla posługujących.

• urządzenia nagłośniające, aby zebrany lud mógł dobrze słyszeć czytania, modlitwy i pouczenia.

8. Przy sprawowaniu obrzędów używa się szat liturgicznych koloru białego lub koloru danego święta. Należy więc przygotować:

• dla biskupa: albę, stułę, kapę, mitrę i pastorał;

• dla kapłana, jeśli przewodniczy obrzędowi: albę, stułę i kapę;

• dla diakonów: alby, stuły, a według możliwości i dalmatyki;

• dla innych posługujących: alby lub inne szaty prawnie uznane.

PRZYPISY

¹ Por. 1 Kor 3,9; KK n. 6: AAS 57 (1965) pp. 8-9.

opr. ab/wz