Przejście od "co" do "kto"

Josh McDowell

Fundamenty wiary

ISBN: 83-7030-493-1

wyd.: 2007 Księgarnia św. Jacka

PRZEJŚCIE OD "CO" DO "KTO"

Aby odeprzeć błędne myślenie nastolatków o prawdzie - jakoby prawda moralna i duchowa była subiektywna i równa innym prawdom - musimy dokonać swoistego przeniesienia akcentu. To, w co wierzymy o Bogu i Biblii, albo to "co jest dobre, a co nie", jest ważne. Ale to "w co wierzymy" musi być widziane w kontekście tego "komu wierzymy". Wiara w Chrystusa to nawiązanie więzi z realną osobą. Dlatego też to, jak odnosimy się do Osoby Prawdy, musi stać się kwestią zasadniczą.

Przejście od "co" do "Kto" będzie oznaczać ogromną zmianę w naszym postrzeganiu chrześcijaństwa i w tym, jak uczymy nasze dzieci chrześcijańskiej wiary. To, jak odnosimy się do prawdy moralnej i duchowej nie powinno być rozumiane jedynie jako pojęcie filozoficzne czy abstrakcyjna idea, ale raczej jako odniesienie do osoby. Przykazania z Pisma Świętego nie powinny być postrzegane jedynie jako instrukcje, których trzeba przestrzegać, ale raczej jako sposób odnoszenia się do osoby. Dowody na boskość Chrystusa, Jego zmartwychwstanie i wiarygodność Biblii nie powinny być rozumiane tylko jako apologetyka - obrona wiary, tego, co utrzymujemy, że jest prawdą - ale powinny one także podkreślać znaczenie wyznawanych prawd dla naszych relacji. Oto, dlaczego wolę nazywać to apologetyką więzi. Kiedy zdajemy sobie sprawę, że Jezus jest wcieleniem prawdy i rozumiemy wiarę chrześcijańską jako życie przeżywane w relacji z Bogiem przez Chrystusa, możemy odeprzeć błędne myślenie naszych młodych ludzi o Bogu, prawdzie i rzeczywistości.

Pojmowanie Jezusa Chrystusa jako absolutnego wcielenia prawdy oznacza, że:

• Prawda nie mogła być subiektywnie stworzona; prawda jest i pochodzi od obiektywnej i absolutnej osoby samego Chrystusa. Jak napisał Jan: "Podczas gdy prawo zostało nadane przez Mojżesza, łaska i prawda przyszły przez Jezusa Chrystusa" (J 1, 17).
• Prawda nie może być względna i zmieniać się od osoby do osoby, od wspólnoty do wspólnoty, bo Jezus jest wcieleniem Boga, u którego "nie ma przemiany ani cienia zmienności" (Jk 1, 17). Jak mówi Pismo Święte: "Jezus Chrystus wczoraj i dziś, ten sam także na wieki" (Hbr 13, 8).
• Wszelkie prawdy nie mogą być sobie równe, ponieważ Jezus nie podawał się za jedną z nich. Jego roszczenie było wyłączne; On podawał się za jedyną prawdę, jedyną drogę do Boga. "Ja jestem drogą i prawdą, i życiem - powiedział. - Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie" (J 14, 6). To nie są słowa kogoś, kto jest "jednym z wielu", kto jest "równy" innym; to są słowa kogoś, kto nie ma sobie równego. On jest wcieleniem tego, który powiedział: "Ja jestem Pan i nie ma innego. Poza Mną nie ma boga. Przypaszę ci broń, chociaż Mnie nie znałeś, aby wiedziano od wschodu słońca aż do zachodu, że beze Mnie nie ma nic. Ja jestem Pan i nikt poza Mną" (Iz 45, 5-6).

opr. aw/aw