Gender jako ideologia a chrześcijańska antropologia

Ostatnie lata w Europie i Polsce są areną sporów o ideologie gender. Ideologia ta jest z dużym naciskiem wprowadzana przez Unię Europejską  poprzez zobowiązywanie beneficjentów pomocy do jej uwzględnienia i realizacji w projektach unijnych, a także staje się programem międzynarodowych organizacji takich jak ONZ czy Rada Europy. Poprzez tego typu działania dochodzi do promocji  tej ideologii. Doskonałym przykładem  jej popularyzacji jest wprowadzanie na niektórych uniwersytetach „Studiów Gender”. Stanowisko wobec kultury gender przedstawił Benedykt XVI w przemówieniu do Kurii Rzymskiej.  21.12.2012 również Episkopat w Polsce wystosował List Pasterski na Niedzielę Świętej Rodziny do Wiernych na 2013 r. odczytany we wszystkich kościołach naszego kraju w tej sprawie, który wywołał szczególne poruszenie pod koniec roku. Wyraża on stanowczy sprzeciw wobec szerzenia tej ideologii.

Dyskusja, która się toczy doprowadziła do powstania w ostatnich dniach wiele publikacji naukowych i publicystycznej na ten temat Gender, z których jasno wynika, że jest to kwestia antropologiczna ponieważ kwestionuje porządek natury dlatego w tej pracy dokonana zostanie próba krótkiego ukazania gender jako ideologii w odniesieniu do chrześcijańskiej antropologii.

Wpierw chciałbym przedstawić definicje do których będę się odwoływał:

Ideologia [gr. idéa ‘kształt', ‘postać', ‘przedstawienie', ‘pojęcie'; lógos ‘słowo', ‘nauka'], termin wieloznaczny używany najczęściej na określenie całokształtu poglądów na świat i życie ludzkie, właściwego danej grupie ludzkiej (lub nawet tylko jednostce), kierunkowi politycznemu, ekonomicznemu czy artystycznemu oraz niejednokrotnie utożsamionego z filozofią, światopoglądem lub doktryna społeczno — polityczną; ściślej względnie stały system pojęć, wartości i przekonań dotyczących rzeczywistości zwłaszcza społeczno — kulturowej stanowiący program działań podzielany przez grupę społeczną, a nawet będący podstawą jej samookreślenia się (gwarant poczucia grupowej tożsamości ), a także z reguły służący jej interesom, w formie utrzymania lub przekształcenia istniejącego stanu rzeczy[1].

Na podstawie różnych nie naukowych publikacji internetowych można ustalić, że nie istnieje jedna definicja naukowa gender, wyczerpująca wszystkie z zastosowań, jakie można spotkać. Wykładnia na której można bazować jest opisana przez Światową Organizację Zdrowia (WHO): gender to „stworzone przez społeczeństwo role, zachowania, działania i atrybuty, jakie dane społeczeństwo uznaje za odpowiednie dla mężczyzn i kobiet”[2]. Zgodnie z najpowszechniejszymi interpretacjami oraz definicją w Internetowej Encyklopedii Wikipedia :

 Gender „(ang. gender, czyt. dżender — płeć, rodzaj gramatyczny), inne określenia to: płeć kulturowa, płeć społeczna, społeczno-kulturowa tożsamość płciowa — suma cech, zachowań, stereotypów i ról płciowych przyjmowanych przez kobiety i mężczyzn w ramach danej kultury w drodze socjalizacji, nie wynikających bezpośrednio z biologicznych różnic w budowie ciała pomiędzy płciami, czyli dymorfizmu płciowego. Gender, czyli kulturowy komponent tożsamości płciowej, przekazywany jest poszczególnym jednostkom w sposób performatywny, czyli poprzez uczenie się, odgrywanie i powtarzanie zachowań innych osób tej samej płci. Na płeć społeczną składać się może np. sposób ubierania się, sposób zachowania, oczekiwane funkcje w ramach społeczeństwa, sprawowana władza itp. Gender odróżnia się tym od płci biologicznej (ang. sex), czyli sumy cech fizycznych i zachowań seksualnych wynikających z odmiennych funkcji i ról obu płci w procesie rozmnażania płciowego.”[3]

W medialnym dyskursie można spotkać takie terminy jak gender, gender studies oraz biology of gender, a każdy z nich znaczy coś  innego.

Antropologia to „gr. antropos logos, słowo, zespół nauk o człowieku z punktu widzenia antropogenezy etnogenezy, filogenezy i ontogenezy antropologia przyrodnicza,
• w aspekcie zdolności człowieka i społeczeństwa do tworzenia kultury i cywilizacji antropologia społeczna,
• w aspekcie ostatecznych racji bytowych antropologia filozoficzna,
• w jego relacji do Boga w oparciu o dane objawienia antropologia biblijna i ich interpretacji teologicznej antropologia teologiczna”[4].

Antropologia systematyczna będąca rozwinięciem antropologii teologicznej twierdzi że „Natura człowieka człowiek jest istotą materialno- duchową, obok procesów ściśle materialnych biologiczno psychiczno zmysłowych dokonują  się w nim procesu psychiczno duchowe.

Mimo wielości elementów składających się na naturę człowieka stanowi on bytową jedność.

Z psychofizycznego charakteru natury ludzkiej wynika możliwość refleksji nad światem zjawiskowym, poszukiwania jego sensu przyczyny i celu”[5]

Antropologia stawia sobie podstawowe pytanie kim jest człowiek? Wśród zasadniczych problemów antropologii znajduje się metafizyczne pytania dlaczego byt jest? czym jest? a także jaka jest konstrukcja metafizyczna ludzkiej osoby? Kwestia natury i pochodzenia duszy, implikuje pytanie o cel dokąd zmierza? i jaki jest  jej związek  z ciałem? Odpowiedzi na te część z tych  pytań  według świeckiej filozofii leżą  poza doświadczeniem dlatego wydają się mieć charakter nie naukowy I tak naprawdę nie ma odpowiedzi  na to pytanie poza religią.

Można wyróżnić wiele różnych antropologii i prób odpowiedzi na postawione pytania. Zasadniczym aspektem antropologii  teologicznej, do której się odwołujemy jest  rozpatrywanie człowieka kontekście  nadprzyrodzonym, w stosunku do Boga jako początku i celu człowieka oraz co stanowi człowieka , jaka jest istota człowieka.

 „Tajemnica człowieka wyjaśnia się naprawdę dopiero w tajemnicy Słowa Wcielonego. Albowiem Adam, pierwszy człowiek, był figurą przyszłego, mianowicie Chrystusa Pana. Chrystus, nowy Adam, już w samym objawieniu tajemnicy Ojca i Jego miłości objawia w pełni człowieka samemu człowiekowi i okazuje mu najwyższe jego powołanie.”[6]. Najwyższym powołaniem człowieka, które pokazane jest w Chrystusie  jest to możliwość zaistnienia więzi z Bogiem. Jest to możliwe dzięki temu, że osoba została stworzona na obraz Boga. 

Człowiek nie jest tylko ciałem ani tylko duchem stanowi jedność duchowo-cielesną. Poprzez ciało człowiek może utrzymywać kontakt z otaczającym światem, będąc jego cząstką, podlega jego prawom. Antropologia zauważa, że w cielesność osoby ludzkiej jest elementem, który decyduje o płci męskiej lub żeńskiej. Płeć rozumiana jest szerzej tzn. wraz z zespołem cech psychofizycznych. 

Kolejnym ważnym aspektem jest, iż płeć w sposób podstawowy decyduje o sposobie wyrażania siebie jako osoby i tworzeniu relacji z inną osobą. Umożliwia ona wzajemne ubogacanie się mężczyzny i kobiety oraz tworzenie komunii wyrażanej poprzez płciowość, poprzez ciało. Naturalnym sposobem wyrażania się osoby jest jej płeć i związany z nią łączący  mężczyznę i kobietę akt małżeński spełniający w posiadaniu potomstwa. Relacja małżonków spełnia się w Bogu. W ten sposób odpowiadając  na pytanie o cel. 

Gender jako nurt  nie odwołuje się do pobudek religijnych i do Boga. Wręcz przeciwnie w świetle przytoczonych definicji antropologii chrześcijańskiej, gender stoi z nią w  sprzeczności ponieważ płeć według antropologii chrześcijańskiej determinowana jest przez ciało ludzkie stworzone na obraz Boga i wszystkie jego aspekty biologiczne. Sam problem w rozróżnieniu sex od  gender nigdy nie został rozwiązany jak przyznają nawet teoretycy tego nurtu. Czyli nie ma można jednoznacznie stwierdzić  nawet w ramach ideologii gender, które uwarunkowania pochodzą czy od gender - uwarunkowań kulturowych, a które od sex - płci biologicznej Kwestionowanie więc na tej podstawie  klasycznej antropologii i definicji płci  jest niebezpiecznym eksperymentem.

W gender zakwestionowanie płci skutkuje zakwestionowaniem tradycyjnego pojmowania rodziny małżeństwa i promocje małżeństw jednopłciowych. Zadziwiający jest ten brak zainteresowania związkami formalnymi oraz posiadaniem dzieci osób heteroseksualnych, a dla przeciw wagi ogromna siła z jaką działają osoby homoseksualne, żeby takie możliwości uzyskać. Niestety nie jest możliwa między nimi pełnia komunii w akcie małżeńskim jako, że jest pozbawiony celu rozrodczości.

Można zapytać gdzie jest sedno problemu. Jak się wydaje należy tu poruszyć dwie kwestie ideologiczne Pierwsza stanowi narodzenie się nowej,a raczej przypominanie minionych  ideologii drugą to wydaje się, iż mamy tu doczynienia z kolejna odsłoną, próby szerszego przedefiniowania  czym jest wolność człowieka.

Ideologia gender w swoim dążeniu do zaspokojenia interesu grupowego  jest dyktaturą mniejszości lobby ludzi LGBT Ideologia ta jest odpowiedzią na zapotrzebowanie z ich strony na poczucie sens życia i sposób istnienia. Pragnienie osób homoseksualnych wypełnienia norm społecznych - czasami  głębokie i szczere, a czasem wynikając z chęci dopasowania się do reszty społeczeństwa powodowało chęć przekształcania świata i stworzenie się ideologii Nałożyły się te zjawiska na kryzys małżeństw heteroseksualnych Gender jest obecnie w ofensywie ideologia ta jednak nie posługuje  jednak się argumentami wprost, a raczej Biblijną przewrotnością wprowadzając tylnymi drzwiami pod pretekstem wolności równości osób zjawisk sprzecznych z naturą. Wydaje się że postawienie faktów w ten sposób jest sprzeczne nie tylko z filozofią chrześcijańska, ale również z naturą i  przypomina słynne  wypowiedzianego przez Hegla  zdania „Tym gorzej  dla faktów”, a w tej formie jest to jakaś forma samounicestwienia społeczeństw i narodów. Co gorsza ideologia ta w swojej agresywności wkracza do szkół i przedszkoli próbuje przekształcić opinię społeczną i  narzucić jej swój punkt widzenia. I tak jak  kiedyś bardzo mała cząstka społeczeństwa była przeświadczona, że jest w błędzie tak teraz to samo przeświadczenie próbuje narzucić się ogółowi. Co ciekawe uznając, że płeć można wybrać nie można stwierdzić jak głoszą środowiska homoseksualne, że jest się gejem lub lesbijką od urodzenia wytrąca to podstawowy argument z ich rąk, że nie są zagrożeniem i mogą być nauczycielami bowiem nie stanowią zagrożenia dla uczniów, w tym sensie, że nie wpłyną na ich identyfikację i rozwój.  

Należało by zapytać a czemu nie gender?  Czemu nie brak rozróżnienia na płcie? czemu nie równość małżeństwo jednopłciowych? Do czego się odwołać jaki fundament przyjąć co to jest płeć? Co to jest małżeństwo? Gdzie szukać definicji, założeń? W Prawach Człowiek ONZ otóż te już są zmieniane w konstytucjach poszczególnych państw te już w dużej części uległy zmianie. Człowiek może robić  to co chce.

Odpowiedzią na te pytania jest fakt, że jak się wydaje ideologia gender ma podstawy w nurtach oświeceniowych. W życiu społecznym należało by się odwołać do jakiś definicji. Niestety definicje mają te wadę, że w demokracji można je swobodnie zmieniać wolą większości. I tak teoria umowy społecznej pochodzącej właśnie z oświecenia jest podstawą do tego, że jeżeli nie odwołujemy się do chrześcijaństwa lub chociażby do samej natury możemy ustalić wszystko np. że biologiczna kobieta jest mężczyzną, a małżeństwo to  związek jednopłciowy.

Podstawy chrześcijańskiej antropologii mówią o tym, iż wolność jaką posiada człowiek nie jest nieograniczona. Z samego faktu przynależenia do natury i bycia jednostka cielesno-duchową uwikłany jest w czynnik materialne determinanty. To ogranicza jego wolność. Determinanty te występują w postaci motywów, a jest ich wiele i działają nieraz równocześnie są to między innymi:

1)    Motywy biologiczne — związane z zachowaniem życia, zdrowia, z warunkami życiowymi. Najwięcej decyzji i działań podejmuje człowiek pod ich wpływem,

2)    Motywy seksualne, erotyczne— związane z zachowaniem gatunku i ze współżyciem z osobą innej płci itd.

Wolność człowieka jest tylko wtedy wolnością kiedy nie jest samowolą, a właśnie gender wydaje się być po raz kolejny próbą wprowadzenia utopii bezgranicznej wolności i właśnie dlatego jest to kolejny argument, iż gender jako ideologia jest sprzeczne z antropologią chrześcijańską.

Jedyną właściwą na nią odpowiedzi daje Papież Benedykt XVI. W Przemówieniu do Kurii Rzymskiej „papież powiedział, że obrona Boga jest obrona człowieka. Zanegować Boga to znaczy zniszczyć godność samego człowieka”[7]

oraz przypomina „że chrześcijanie mają za sobą 2000 lat  historii, z których mogą czerpać natchnienie i świadectwo...”[8] 

Powinniśmy jak katolicy reagować postawami społecznymi ugruntowanymi właśnie na polu antropologicznym. Podkreślać faktu, iż płeć jest wrodzona, promować małżeństwa tradycyjne (kobiety i mężczyzny) i posiadanie dzieci czyli naturalnej rozrodczości właściwego rozumieniu wolności i natury człowieka poprzez odniesienie ich do Boga.