Uzdrowienie przez Eucharystię

Robert de Grandis SSJ

Uzdrowienie przez Eucharystię

Linda Schubert (red.)

Tłumaczenie: Ryszard Zajączkowski

[Fragment książki]

Akt pokutny

Kiedy przygotowujemy się, by celebrować tajemnicę miłości Chrystusa, uznajmy nasze przewinienia i prośmy Pana o wybaczenie i siłę.

Przygotowując się do aktu pokutnego, wyobraź sobie, że siedzisz cichutko w ulubionym miejscu i patrzysz na swój związek z Bogiem. Czy jest w twoim sercu coś, co wstrzymuje pełną siłę Jego miłości? Czy są bariery, które blokują przepływ łaski? Czy w jakikolwiek sposób nie kochasz siebie? Zapytaj Pana: „Co sprawia, że jestem ślepy na Twoją miłość? Dlaczego nie mogę siebie kochać w taki sposób, w jaki Ty mnie kochasz?”.

Większość z nas jest w stanie znaleźć tuziny negatywnych stron swej osoby, a bardzo mało pozytywnych. Większość z nas ma trudności z kochaniem siebie. Psalm 139 mówi: „Dziękuję Ci, że mnie stworzyłeś tak cudownie” (14). Pytamy: „Jak to jest możliwe?”. Ojciec Niebieski mówi: „JESTEŚ cudownie stworzony — niedoskonały, ograniczony, z zaburzeniami, pozbawiony miłości, tak, lecz stworzony cudownie”.

Zamiast zaakceptować tę prawdę, akceptujemy kłamstwo. Jest taka wzruszająca historia o małym chłopcu o imieniu Steven, który został porwany i był molestowany przez siedem lat. Kiedy zwrócono go rodzicom, przepełniało go poczucie winy, był pewien, że to on był odpowiedzialny za to, co go spotkało. Potrzebował ulgi, jaką daje poczucie własnej wartości. Potrzebujemy ulgi, jaką daje poczucie własnej wartości.

Kiedy wyznajesz Bogu słabości i porażki, zapytaj Go, dlaczego robisz rzeczy, które robisz. Im bardziej wzrastasz w Duchu, tym łatwiej ujrzysz swoje słabości, przewinienia i porażki w świetle Jego łaski i miłości. Cierpliwość uczy pokory i ubóstwa w duchu, co otwiera drzwi do łaski Boga. Kiedy wiemy, że nie możemy tego dokonać sami, Pan nam pomaga. Kiedy znamy Jego łaskę, możemy być otwarci wobec naszych słabości. Kiedy możemy Mu je wyznać, jesteśmy otwarci na przyjęcie Jego uzdrawiającej łaski.

Spowiadam się Bogu Wszechmogącemu i wam, bracia i siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem. Przeto błagam Najświętszą Maryję, zawsze Dziewicę, wszystkich aniołów i świętych, i was, bracia i siostry, o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego.

Gdy rozpoczynamy akt pokutny, musimy pamiętać, że tylko dzięki działaniu Ducha Świętego w naszych sercach możemy powiedzieć: „Ufam, że mój Ojciec Niebieski wybaczy mi wszystkie przewinienia”. Tylko dzięki Jego łasce możemy powiedzieć: „Panie, przyjmuję Twoje przebaczenie”.

Ponieważ On nam wybaczył, my możemy wybaczać innym. Akt pokutny jest kluczem do uzdrowienia przez Mszę świętą, ponieważ to w nim otwieramy się na dar Bożego przebaczenia oraz zaczynamy wybaczać sobie i innym.

Wielu ludzi twierdzi, że nie potrzebują wybaczania. Doświadczenie podpowiada mi jednak, że wszyscy potrzebujemy przebaczać. Możemy potrzebować wybaczyć sobie podświadomą urazę względem Boga za nasze krzywdy, bolączki, śmierć ukochanej osoby czy niewysłuchaną modlitwę. Potrzebujemy ciągłego wybaczania w relacjach z ojcem/matką, z rodzeństwem, krewnymi i małżonkami. Rodzice potrzebują wybaczać dzieciom to, że nie żyją w dobrych stosunkach z Kościołem. Pewna kobieta powiedziała mi raz: „Ojcze, nigdy nie zdawałam sobie sprawy z tego, że nie wybaczyłam synowi, iż poślubił mormońską dziewczynę i opuścił Kościół, by zostać mormonem. Po twojej konferencji byłam w stanie mu wybaczyć”. Potrzebujemy wybaczać współpracownikom. Menedżerowie mówią, że utrzymanie spokoju między pracownikami to ich najważniejsze i największe zmartwienie. Pracodawcy, pracownicy, sąsiedzi oraz ludzie Kościoła potrzebują wybaczenia. W Kościele katolickim musimy wybaczać księżom, biskupom, zakonnicom, członkom rady parafialnej, świeckim liderom. Musimy też wybaczać różnym specjalistom: lekarzom, pielęgniarkom, prawnikom, sędziom, nauczycielom. Musimy wybaczać przyjaciołom.

Kto w całym twym życiu zranił cię najbardziej? Jeśli nie możesz sobie odpowiedzieć na to pytanie, zapytaj Ducha Świętego o imię tej osoby. Weź ołówek i papier i zapisz na nim imiona osób, które cię zraniły i którym jeszcze nie wybaczyłeś. Zachęcam cię do odmawiania Modlitwy o przebaczenie przez dziewięć dni — albo nawet przez kilka tygodni, miesięcy, lat. Ludzie z chorobami zwyrodnieniowymi powinni rozważyć odmawianie tej modlitwy regularnie, ponieważ wiele takich chorób tkwi korzeniami w zgorzknieniu, w urazach i nieumiejętności wybaczania.

Kiedy tę modlitwę będziesz odmawiał regularnie, zagrzebane wspomnienia powoli wypłyną na powierzchnię świadomości, by zostać usunięte w miłości Boga. Kiedy się pojawią, po prostu oddaj je Panu. Wybaczenie jest decyzją, nie uczuciem. Jeśli wybaczymy z własnej woli, Bóg ugruntuje to przebaczenie w naszych sercach.

Ponadto gdy wybaczamy, wcale nie przyznajemy, że inni mają rację, a my się mylimy. To nie oznacza, że nie byliśmy zranieni. Nie odmawiamy drugiej osobie odpowiedzialności za to, co się stało. Kiedy wybaczamy niesprawiedliwości, jakie nas spotkały, jesteśmy po prostu posłuszni Bogu. Nie pozwalamy, by złe uczynki innych miały wpływ na nasze postawy, uczynki i uczucia. Bierzemy za nie odpowiedzialność.

Jeśli poddasz się temu aktowi uzdrowienia, wydarzy się coś cudownego. Bóg otworzy twoje serce i da ci nową siłę, nową energię i nowe zdrowie. Kiedy zaczniesz żałować i wybaczać, będziesz całkowicie zjednoczony z Jezusem. Wejdziesz do cudownego królestwa miłości Bożej. Będziesz całkowicie wolny. Wybaczenie jest miłością w formie aktywnej.

Muriel Neveux doświadczyła wspaniałej wizji w czasie Mszy świętej. Modlę się, by to doświadczenie uzdrowienia przez wybaczenie posłużyło i tobie.

Medytacja Muriel

Stałam pod krzyżem, patrząc na Jezusa w agonii. On spoglądał na mnie i prosił, bym przyprowadziła do krzyża każdą osobę, która mnie jakoś zraniła. Spojrzałam na Niego sceptycznie, nie chcąc tego robić. On powiedział: „Przyprowadź ich do mnie i wybacz im tak, jak ja wybaczyłem tobie”. Kiedy zrobiłam to, o co mnie prosił, pod krzyżem było wiele osób, istna parada. Jedna osoba, którą poprosiłam, nie przyszła. Zwróciłam się do Pana o pomoc. Zszedł z krzyża i podszedł do tej osoby z rozłożonymi ramionami. Ona zaczęła walić zaciśniętymi pięściami w Jego piersi. Im mocniej to robiła, tym mocniej Pan przytulał ją do siebie, aż w końcu pogodziła się z mocą Jego miłości w tym uścisku. Objął ją wtedy jednym ramieniem, mnie drugim i podprowadził nas do krzyża. U stóp krzyża wziął nas za ręce i sprawił, że klaskałyśmy z Nim. Czułyśmy Jego uzdrawiającą miłość wypełniającą nas od środka. Wrócił wtedy na krzyż, spojrzał na nas wszystkich, uśmiechnął się i powiedział: „Jestem tu na krzyżu po to, by was uwolnić. Uratowałem was. Jesteście nowymi ludźmi z żywymi sercami”. Wtedy spojrzał w kierunku nieba i rzekł: „To już koniec”.

Kiedy stoisz przed Bogiem wściekły i zraniony, prawdopodobnie pragnąc zemsty (lecz jeszcze bardziej być w dobrych stosunkach z Bogiem), modlę się, byś miał dość odwagi na zerwanie ze zgorzknieniem nienawiści i byś zdecydował się kochać innych miłością Boga.

Modlitwa o przebaczenie

Panie Jezu Chryste, proszę dziś o łaskę przebaczenia każdemu, kogo spotkałem w życiu. Wiem, że dasz mi siłę, by wybaczyć. Porzucam każdą urazę względem Ciebie z powodu trudów życia, śmierci i choroby w rodzinie. Oddaję się dziś Tobie w wierze i ufności; Ty kochasz mnie bardziej niż ja sam siebie i chcesz mojego szczęścia bardziej niż ja tego pragnę. Proszę, wejdź głębiej do mego serca i usuń wszystko, co mogłoby hamować dopływ Twojej miłości. Proszę, daj mi łaskę oddania się w Twoje ramiona i pozwól mi być kochanym przez Ciebie.

Panie, ponieważ Ty mi wybaczyłeś, mogę wybaczyć SOBIE grzechy, przewinienia i zaniedbania. Wybaczam sobie wszystko, co jest we mnie złe, i wszystko, co myślę, że jest złe. Przebaczam sobie najmniejsze poddanie okultyzmowi, horoskopom, seansom spirytystycznym, przepowiedniom przyszłości czy talizmanom; każde odwoływanie się do władzy innej niż Twoja; wzywanie Twojego imienia nadaremno; nieoddawanie Ci czci; ranienie rodziców; upijanie się i zażywanie narkotyków; grzechy przeciwko czystości: cudzołóstwo; aborcję; kradzież lub kłamstwo. Dziś szczerze to sobie wybaczam. Porzucam wszelką nienawiść skierowaną ku sobie. Pozbywam się wszelkich złych uczuć względem siebie i godzę się dziś sam ze sobą.

Staję dziś przed Tobą i rozciągam przebaczenie na PRZODKÓW za złe uczynki i brak miłości. Staję przed Tobą, Panie, w imieniu każdego krewnego i przepraszam za każdy grzeszny występek. Pozwól zagoić się ranom przeszłości w moim akcie wybaczenia. Dziękuję Ci, Panie.

Wybaczam MATCE, Panie. Wybaczam jej te momenty, kiedy mnie zraniła, żywiła do mnie urazę lub niesprawiedliwie mnie ukarała. Wybaczam jej, że wolała moich braci lub siostry niż mnie; wybaczam jej, że mówiła mi, iż jestem głupi, brzydki, tępy, najgorszy z dzieci lub kosztowałem rodzinę dużo pieniędzy. Wybaczam jej, że mnie odrzuciła, porzuciła lub próbowała usunąć w ciąży. Wybaczam jej, że mówiła mi, iż nigdy mnie nie chciała, że byłem wypadkiem lub błędem. Wybaczam jej każde zaniedbanie, brak przytulania i pocałunków. Wszystkie momenty, kiedy nie dostałem od niej głębokiego, satysfakcjonującego matczynego uczucia; wybaczam jej dziś. Modlę się dziś za nią i proszę Boga o łaskę dla niej.

Wybaczam OJCU. Wybaczam mu każdy brak wsparcia, nieobecność, picie alkoholu, srogie kary, wykorzystywanie seksualne, porzucenie czy małżeńską niewierność. Wybaczam mu nieokazywanie mi miłości; brak przytulania i pocałunków, czułości i bliskości. Wszystkie momenty, kiedy nie dostałem od niego głębokiego, satysfakcjonującego ojcowskiego uczucia; wybaczam mu dziś. Modlę się dziś za niego i proszę Boga o łaskę dla niego. Wybaczam SIOSTROM i BRACIOM każdy przejaw braku miłości i nienawiści. Wybaczam tym, którzy mnie odrzucili, rozpowiadali o mnie kłamstwa, żywili do mnie urazę, fizycznie mnie skrzywdzili lub konkurowali ze mną o miłość rodziców. Wybaczam wszystkim KREWNYM każdą krzywdę wyrządzoną rodzinie. Wybaczam wszystkim POWINOWATYM wyrządzone krzywdy i przejawy braku miłości. Modlę się za nich i proszę Boga o łaskę dla nich.

Wybaczam WSPÓŁMAŁŻONKOWI brak miłości, czułości, rozwagi, wsparcia lub braku komunikacji; wybaczam współmałżonkowi przewinienia, zaniedbania i słabości. Proszę dziś Boga o łaskę dla niego.

Wybaczam dziś DZIECIOM. Wybaczam im brak szacunku, posłuszeństwa, miłości, uwagi, zrozumienia. Wybaczam im ich złe nawyki, oddalenie od Kościoła, każdy uczynek, który mnie zmartwił. Modlę się dziś za nich i proszę Boga o łaskę dla nich.

Wybaczam PRZYJACIOŁOM. Wybaczam im, że mnie zawiedli, plotkowali o mnie, pożyczali ode mnie pieniądze i nie oddawali ich, zachęcali do złych uczynków. Modlę się dziś za nich i proszę Boga o łaskę dla nich.

Wybaczam SĄSIADOM. Każdy przejaw złego postępowania, brak rozwagi, uprzedzenia, niszczenie sąsiedztwa, wybaczam im dziś wszystko. Modlę się za nich i proszę Boga o łaskę dla nich.

Wybaczam KSIĘŻOM, SIOSTROM ZAKONNYM, BISKUPOM I PAPIEŻOWI brak wsparcia, przyjacielskiej postawy, małostkowość, złe kazania, wszelkie krzywdy, jakie mogli wyrządzić. Modlę się za nich i proszę Boga o łaskę dla nich.

Wybaczam PRACODAWCY. Wybaczam mu, że nie płaci mi wystarczającej ilości pieniędzy, że nie docenia mojej pracy, że jest nieuprzejmy i nierozsądny, że bywa wściekły i nieprzyjazny, że nie daje mi awansu, że nie prawi komplementów za pracę. Modlę się dziś za niego i proszę Boga o łaskę dla niego.

Wybaczam wszystkim SPECJALISTOM. Wybaczam PRAWNIKOM każdą krzywdę, jaką mogli wyrządzić. Wybaczam NAUCZYCIELOM za poniżanie mnie i niesprawiedliwe kary, brak ciepła i zachęty do rozwijania talentów. Wybaczam LEKARZOM, PIELĘGNIARKOM i innym PRACOWNIKOM SŁUŻBY ZDROWIA niesprawiedliwe traktowanie. Modlę się za nich i proszę Boga o łaskę dla nich.

Wybaczam FUNKCJONARIUSZOM PUBLICZNYM. Wybaczam tym, którzy ustanowili prawa przeciwne wartościom chrześcijańskim. Wybaczam wszelkie krzywdy POLICJANTOM. Modlę się dziś za nich i proszę Boga o łaskę dla nich.

Ojcze Niebieski, wybaczam każdemu członkowi SPOŁECZEŃSTWA, który w jakikolwiek sposób mnie zranił. Wybaczam tym, którzy mnie odrzucili lub skrzywdzili czynem przestępczym, agresją seksualną lub nieprzyzwoitym zachowaniem. Wybaczam obcym i bezimiennym sprawcom zła w społeczeństwie. Wybaczam tym, którzy mnie oszukali lub zniesławili moje imię. Wybaczam tym, do których nie mogę udać się bezpośrednio i okazać im swego gniewu: złodziejowi, który uciekł, gwałcicielowi, mordercy, nieznanym nosicielom chorób, napastnikom z czasu wojny. Modlę się za nich i proszę Boga o łaskę dla nich. Ojcze Niebieski, teraz z własnej woli wybaczam OSOBIE, KTÓRA ZRANIŁA MNIE NAJBARDZIEJ ZE WSZYSTKICH. Osobie, której wybaczyć najtrudniej, teraz decyduję się, by jej wybaczyć. Godzę się również z członkiem rodziny, przyjacielem i duchownym, który zranił mnie najbardziej ze wszystkich. Modlę się dziś za nich i proszę Boga o łaskę dla nich. Dziękuję CI, Ojcze Niebieski, za uwolnienie nas. W imię Jezusa. Amen.

Jeśli czujesz się teraz lepiej, to właśnie doświadczyłeś uzdrowienia przez wybaczenie. Powinieneś czuć się lżej i spokojniej. Wybaczenie jest aktem woli, a nie emocji. Gdy podejmiesz decyzję, by wybaczyć, Bóg wzmocni ten wybór i z czasem sprawi, by zakorzenił się również w twoim sercu.

Zalecam odmawiać tę modlitwę codziennie jako nowennę. Poproś Ducha Świętego, by otworzył twoje serce na głębsze pokłady przebaczenia. Pomóc może też czytanie książek o przebaczeniu. To zwiększy świadomość potrzeby przebaczania i chęć do niego.

opr. mg/mg