Bł. Maria Teresa Chiramel Mankidiyan

Urodziła się 26 kwietnia 1876 r. w wiosce Puthenchira w stanie Kerala (Indie) w zamożnej rodzinie katolickiej. Była trzecim z pięciorga dzieci. Na chrzcie św. otrzymała imię Teresa ku czci św. Teresy z Avili. W wieku 10 lat poświęciła się całkowicie Jezusowi składając ślub czystości. Kiedy miała 12 lat, zmarła jej matka. Przestała wówczas chodzić do szkoły. Pociągało ją życie ukryte, wypełnione modlitwą. W 1891 r. uciekła z domu, by prowadzić życie pustelnicze i oddawać się praktykom pokutnym. Po powrocie do rodzinnej wioski wraz z kilkoma przyjaciółkami pomagała ubogim i chorym. Pielęgnowała trędowatych i chorych na ospę. Z wielką troską dbała o wystrój miejscowego kościoła parafialnego.

Od 1904 r., gdy ukazała się jej Matka Boża, zaczęła używać imienia Maria. Wcześnie otrzymała dary przeżyć mistycznych i stygmatów, które ukrywała. Życie jej nie było wolne od ciężkich pokus. Spotkały ją również przykrości i upokorzenia ze strony władz kościelnych. Otrzymała m.in. zakaz codziennego przyjmowania komunii św. i wielokrotnie była poddawana egzorcyzmom.

Idąc za radą miejscowego biskupa M. J. Menachery, postanowiła wstąpić do zakonu karmelitanek bosych. Czuła jednak, że jej droga jest inna. Po dwumiesięcznym pobycie w Karmelu zamieszkała w domu modlitwy, który biskup pozwolił jej założyć. Wraz z trzema towarzyszkami prowadziła życie wypełnione medytacją i pokutą. Ta niezwykła wspólnota łączyła życie kontemplacyjne z posługą charytatywną. W ten sposób powstało Zgromadzenie Świętej Rodziny, zatwierdzone kanonicznie już w 1914 r. Jego przełożoną generalną została Maria Teresa, a funkcję kapelana objął jej kierownik duchowy o. Joseph Vithayathil, uważany też za współzałożyciela zgromadzenia.

Jako mistrzyni nowicjatu, Maria Teresa osobiście czuwała nad formacją sióstr w duchu pierwotnego charyzmatu. Zgromadzenie opiekowało się chorymi i umierającymi, odwiedzało ubogie rodziny, zajmowało się także wychowaniem dziewcząt w zakładanych przez siebie szkołach i sierocińcach.

Radykalizm ewangeliczny bł. Marii Teresy, jej heroiczną posługę bliźnim, posłuszeństwo władzy kościelnej i świadectwo pokornej miłości bez granic porównuje się dziś często do życia i działalności Matki Teresy z Kalkuty. Podobnie jak ona drobna i niepozorna, promieniowała wielką energią duchową, którą czerpała z intensywnego życia modlitwy i całkowitego zawierzenia Opatrzności Bożej.

Przez całe życie wiele cierpiała duchowo i fizycznie. Zmarła 8 czerwca 1926 r. Założone przez nią zgromadzenie liczyło wtedy 55 sióstr. Dzisiaj należy do niego ponad 1 600 sióstr posługujących najuboższym nie tylko w Indiach, ale także we Włoszech, w Niemczech i Ghanie.

opr. mg/mg