Przebieg procesu beatyfikacji Jana Pawła II

Przebieg procesu beatyfikacyjnego Jana Pawła II od dyspensy Benedykta XVI z czerwca 2005 aż do dekretu dotyczącego cudu ze stycznia 2011

Przebieg procesu beatyfikacji Jana Pawła II

14 stycznia 2011 r. Ojciec Święty Benedykt XVI przyjął na audiencji kard. Angela Amata, prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, i upoważnił dykasterię do promulgowania dekretu o cudzie przypisywanym wstawiennictwu czcigodnego sługi Bożego Jana Pawła II. Akt ten kończy proces poprzedzający ryt beatyfikacji, która odbędzie się w Watykanie 1 maja 2011, w Niedzielę Miłosierdzia Bożego, i będzie jej przewodniczył Papież.


Dzięki dyspensie papieskiej proces rozpoczął się przed upływem pięciu lat od śmierci Sługi Bożego, wymaganych przez aktualne prawo. Rozporządzenie to wiązało się z niezwykłą sławą świętości, jaką cieszył się Papież Jan Paweł II za życia i po śmierci. Poza tym zachowane zostały wszystkie zwyczajne przepisy kanoniczne dotyczące procesów beatyfikacyjnych i kanonizacyjnych.

Od czerwca 2005 r. do kwietnia 2007 r. przeprowadzono główne rzymskie dochodzenie diecezjalne oraz dochodzenia rogatoryjne w różnych diecezjach, dotyczące życia, cnót oraz sławy świętości i cudów. Ważność procesów kanonicznych w świetle prawa została uznana przez Kongregację Spraw Kanonizacyjnych dekretem z 4 maja 2007 r. W czerwcu 2009 r., po przestudiowaniu Positio, dziewięciu konsultorów teologów dykasterii uznało heroiczność cnót Sługi Bożego. W listopadzie tego samego roku owa Positio została poddana osądowi księży kardynałów i biskupów z Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, którzy wydali pozytywne orzeczenie.

19 grudnia 2009 r. Ojciec Święty Benedykt XVI wyraził zgodę na promulgację dekretu o heroiczności cnót.

Z myślą o beatyfikacji czcigodnego Sługi Bożego postulacja procesu poddała osądowi Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych uzdrowienie z choroby Parkinsona s. Marie Simon Pierre Normand, zakonnicy z Institut des Petites Soeurs des Maternités Catholiques. Zgodnie ze zwyczajem, obszerne akta badania kanonicznego, przeprowadzonego regularnie, wraz ze szczegółowymi orzeczeniami medyczno-prawnymi zostały poddane analizie naukowej przez konsultę medyczną dykasterii Spraw Kanonizacyjnych 21 października 2010 r. Eksperci, po przestudiowaniu z właściwą im skrupulatnością świadectw procesowych i całej dokumentacji, potwierdzili, że uzdrowienie jest niewytłumaczalne z punktu widzenia nauki. Konsultorzy teologowie, po zapoznaniu się z wnioskami lekarzy, 14 grudnia 2010 r. dokonali teologicznej oceny przypadku i jednomyślnie uznali, że prośba skierowana do sługi Bożego Jana Pawła II była wyłączna, uprzednia i zgodna i że jego wstawiennictwo skutecznie przyczyniło się do cudownego uzdrowienia.

Na koniec, 11 stycznia 2011 r. odbyła się zwyczajna sesja kardynałów i biskupów z Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych, którzy jednomyślnie wydali pozytywne orzeczenie, uznając cudowne uzdrowienie s. Marie Simon Pierre za dokonane przez Boga, w sposób naukowy niewytłumaczalne, dzięki wstawiennictwu Ojca Świętego Jana Pawła II, wzywanego z ufnością zarówno przez uzdrowioną, jak i wielu innych wiernych.

opr. mg/mg

« 1 »
oceń artykuł Pobieranie..

reklama

reklama

reklama

reklama