Zapomniani święci - święty Emeryk

Święty Emeryk urodził się około 1007 roku w Ostrzyhomiu na Węgrzech jako syn króla Stefana I Świętego i królowej Gizeli, późniejszej błogosławionej. Otrzymał chrześcijańskie wychowanie. Jego wychowawcą był bp Gerard (Gellért) z Csanád. To on właśnie mógł wpłynąć na Emeryka, aby ten złożył ślub czystości.

Według niektórych Emeryk nie był żonaty, według innych poślubił Patricissę, córkę króla Chorwacji, Krzesimira III, lub Irenę Monomachinę, córkę cesarza bizantyjskiego, bądź którąś z księżniczek z rodu Piastów.

Król Stefan pragnął uczynić syna współpanującym, jednak tuż przed koronacją Emeryk podczas polowania uległ śmiertelnemu wypadkowi, prawdopodobnie 2 września 1031 roku. Został pochowany w kościele w Ostrzyhomiu. Obok niego został pochowany, zmarły w 1038 roku jego ojciec.

Z jego osobą związane jest podanie o przekazaniu relikwii Krzyża Świętego (enkolpion) benedyktynom na Łysej Górze.

Na prośbę króla węgierskiego Władysława I i jego ojca króla Béli oraz nauczyciela Gerarda dnia 5 listopada 1083 roku został kanonizowany przez papieża Grzegorza VII wraz ze swym ojcem Stefanem. Relikwie św. Emeryka znajdują się w Melk, Passawie, Wiedniu i w dzisiejszym Esztergom na Węgrzech, dawniej Gran.

W ikonografii przedstawiany jest jako młody mężczyzna w zbroi rycerskiej lub w stroju królewskim, najczęściej bez zarostu, z lilią, mieczem, herbem Węgier, w chwili, gdy objawia się mu Maryja z Dzieciątkiem Jezus. Na Węgrzech uchodzi za patrona młodzieży. Czcimy go 5 listopada.

opr. aś/aś