Różnice między darami a owocami Ducha Świętego

Adam Edward Szczepanowski OWOCE DUCHA ŚWIĘTEGO W ŻYCIU CHRZEŚCIJANINA ISBN: 978-83-7505-728-7 wyd.: Wydawnictwo WAM 2011

Spis wybranych fragmentów Wstęp Serce Jezusa szkołą miłości Różnice między darami a owocami Ducha Świętego

Różnice między darami a owocami Ducha Świętego

Jak wspomniałem we wstępie, my chrześcijanie dość sporo wiemy o darach Ducha Świętego, a dużo mniej lub nawet wcale o owocach Ducha Świętego. Każdy z nas pamięta sakrament bierzmowania i wyraźne napisy umieszczone w świątyniach na oddzielnych tablicach (kartkach, szarfach). Przypominają one nam o 7 darach Ducha Świętego, tj. darze: mądrości, rozumu, umiejętności, rady, męstwa, pobożności i bojaźni Bożej (por. Iz 11, 2). W czasie katechezy przygotowującej nas do sakramentu bierzmowania słyszymy, że dary te to nadprzyrodzone uzdolnienia, dzięki którym chrześcijanin staje się zdolny do poznawania i wypełniania woli Bożej w swoim codziennym życiu. Dary te pomagają także wytrwać człowiekowi w łasce Bożej oraz pokonać ludzkie słabości. W Katechizmie Kościoła Katolickiego (KKK) czytamy, że dary Ducha Świętego, będąc szczególnym uwrażliwieniem duszy ludzkiej i jej władz na działanie Pocieszyciela, „dopełniają i udoskonalają cnoty tych, którzy je otrzymują, czyniąc ich uległymi do ochotnego posłuszeństwa wobec natchnień Bożych” (KKK, 1831). Dzięki tym darom chrześcijanin osiąga pełniejszą dojrzałość i otwiera się w szczególny sposób na działanie samego Boga.

Katechizm Kościoła Katolickiego przypomina wiernym między innymi o tym, że „życie moralne chrześcijan jest podtrzymywane przez dary Ducha Świętego. Są one trwałymi dyspozycjami, które czynią człowieka uległym, by iść za poruszeniami Ducha Świętego” (KKK, 1830).

Dary Ducha Świętego zwane są również charyzmatami, czyli darami darmo danymi dla budowania Kościoła. Charyzmaty nie powinny być celem samym w sobie, ale środkiem, który Bóg nam dał do ewangelizacji. Dar charyzmatyczny może otrzymać każdy chrześcijanin. Mówi o tym św. Piotr w dzień pięćdziesiątnicy, cytując proroctwo Joela, które właśnie w tym dniu zostało spełnione: „I wyleję potem Ducha mego na wszelkie ciało, a synowie wasi i córki wasze prorokować będą, a starcy wasi będą śnili, a młodzieńcy wasi będą mieli widzenia. Nawet na niewolników i niewolnice wyleję Ducha mego w owych dniach” (Jo 3, 1-3).

O charyzmatach, przez które działa Duch Święty w Kościele na wiele sposobów, pisze Święty Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian. „Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, ale ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra. Jednemu dany jest przez Ducha dar mądrości słowa, drugiemu umiejętność poznawania według tego samego Ducha, innemu jeszcze dar wiary w tymże duchu, innemu łaska uzdrawiania w jednym Duchu, innemu dar czynienia cudów innemu proroctwo, innemu rozpoznawanie duchów, innemu dar tłumaczenia języków” (1 Kor 12, 4-10).

Na temat darów Ducha Świętego napisano wiele książek, natomiast temat owoców Ducha Świętego jest rzadziej poruszany w książkach, dyskusjach, kazaniach, a także w czasie rekolekcji. Często też mylimy dary Ducha Świętego z Jego owocami lub po prostu nie widzimy między nimi różnicy. Okazuje się, że to rozróżnienie nie jest łatwe. Już pierwsi chrześcijanie w Koryncie mieli z tym problem. Sądzili, że posiadanie darów duchowych jest równoznaczne z chrześcijańską dojrzałością. Jednak nie przypadkiem Święty Paweł umieścił rozdział o miłości i innych owocach Ducha między rozdziałami o darach duchowych (por. 1 Kor 13).

Jaka jest więc różnica między darami i owocami Ducha? Otóż dary Ducha Świętego (charyzmaty) dotyczą zadań, jakie zlecił nam Bóg, przede wszystkim w budowaniu Kościoła, czyli Ciała Chrystusa. Są to między innymi dar nauczania, proroctwa, mówienia innymi językami, śpiewu w językach, uzdrawiania, czynienia cudów i inne. Natomiast Owoce Ducha Świętego dotyczą kształtowania naszego charakteru. Dary wskazują na pracę, do której zostaliśmy powołani, zaś owoce Ducha na postawę, która powinna nam towarzyszyć. Można też powiedzieć, że owce Ducha Świętego to cechy, którymi winni się charakteryzować dojrzali chrześcijanie. Owoce Ducha Świętego to doskonałości, które On w nas kształtuje jako pierwociny wiecznej chwały (por. KKK 1832). Tradycja Kościoła wymienia ich dwanaście: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wspaniałomyślność, łaskawość, wierność, skromność, wstrzemięźliwość, czystość” (Kom. KKK 389-390).

Wskazania najważniejszych różnic pomiędzy darami, a owocami Ducha Świętego dokonano w poniższej tabeli.

Wydając owoce Ducha Świętego, stajemy się wiarygodnymi dziećmi Bożymi i wnosimy w życie codzienne wiele światła, stając się prawdziwą światłością tego świata, a tym samym zdecydowanie wpływamy na stosunki, relacje, jakie w tym świecie panują. Wydawajmy więc dobre owoce, otwierając się stale na Ducha Świętego, aby ludzie, widząc naszą postawę, mogli pójść śladami Jezusa, który nas prowadzi.

opr. aw/aw