Apokatastaza

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Apokatastaza

(gr.„przywrócenie do stanu pierwotnego, powszechna naprawa”) Teoria przypisywana, wydaje się niesłusznie, Orygenesowi (ok. 185 — ok. 254), a później potępiona jako heretycka, według której aniołowie i ludzie — nawet demony i potępieńcy — zostaną ostatecznie zbawieni (por. DH 409, 411). Apokatastazę w podobnej postaci głosili niektórzy pisarze wczesnochrześcijańscy, jak św. Grzegorz z Nysy (ok. 330 — ok. 395) i św. Izaak z Niniwy (VII w.) zob. piekło.

Apokryficzne ewangelie zob. ewangelie apokryficzne.

opr. mg/mg