Doketyzm

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Doketyzm

(gr. „mniemanie, przypuszczenie, pozór”) Wczesnochrześcijańska herezja, według której Syn Boży był tylko pozornie człowiekiem. Ciało Jego uważano za rzeczywistość niebieską albo za ciało podobne tylko do tego, które mają ludzie; uważano nawet, że to Szymon Cyrenejczyk cierpiał zamiast Syna Bożego. Przeciwstawiając się poglądom doketów, które już Nowy Testament odrzucał (1 J 4, 1-3; 2 J 7), Kościół nauczał, że Chrystus wziął z Maryi dokładnie takie ciało, jakie my mamy, i że rzeczywiście cierpiał na sposób ludzki (DH 76, 292, 1338, 1340-1341). Zob. chrystologia, teologia Janowa.

opr. mg/mg