Parrezja

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Parrezja

(gr. „odwaga w mówieniu”) Pozbawiona bojaźni otwartość, z jaką apostołowie głosili publicznie orędzie ukrzyżowanego i zmartwychwstałego Chrystusa mimo więzienia i grożącej im kary, a nawet śmierci (zob. Dz 2, 29; 4, 13. 29. 31; 28, 31). Św. Paweł ukazuje tę otwartość w postępowaniu ze wspólnotami (2 Kor 7, 4). Chrześcijanie powinni się odznaczać podobną odwagą w stosunkach z Bogiem (zob. J 3, 21; 5, 14) i w oczekiwaniu na dzień sądu (1 J 2, 28; 4, 17). Wzorem chrześcijańskiej parrezji jest sposób, w jaki Jezus otwarcie głosił swoje orędzie wrogo usposobionemu światu (J 7, 26; 18, 20). Zob. cnoty kardynalne.

opr. mg/mg