Środa Popielcowa

Gerald O'Collins SJ, Edward G. Farrugia SJ

LEKSYKON pojęć teologicznych i kościelnych

z indeksem angielsko-polskim

Przełożyli Ks. Jan Ożóg SJ, Barbara Żak

Wydawnictwo WAM, Kraków 2002

Środa Popielcowa

W obrządku rzymskim, stosowanym na ogół na Zachodzie, pierwszy dzień Wielkiego Postu, charakteryzujący się nabożeństwem pokutnym, podczas którego wiernym posypuje się czoła lub czubek głowy popiołem wraz z napomnieniem: „Nawracajcie się i wierzcie w Ewangelię”, lub „Pamiętaj, prochem jesteś i w proch się obrócisz”. Środa Popielcowa i Wielki Piątek są obecnie jedynymi obowiązującymi dniami postu dla katolików rzymskich. W obrządku ambrozjańskim, nadal stosowanym przez archidiecezję mediolańską, Wielki Post zaczyna się w poniedziałek pierwszego tygodnia po Środzie Popielcowej i pierwszy postny dzień Wielkiego Postu wypada w piątek tego tygodnia. W obrządku rzymskim dodano 5 dni od Środy Popielcowej do następnej niedzieli włącznie, ponieważ kolejne sześć tygodni do Wielkanocy zawierało tylko 36 dni postu zamiast czterdziestu, jako że niedziele nie były dniami postnymi. Zob. Czysty Poniedziałek, pokuta, post, Wielki Post.

opr. mg/mg