Pragniemy jedności w wierze

Pod znakiem dialogu między siostrzanymi Kościołami przebiegała niedzielna liturgia sprawowana w Bazylice Watykańskiej przez Benedykta XVI w uroczystość Świętych Apostołów Piotra i Pawła, obchodzoną 29 czerwca.

W czasie tej liturgii Papież wręczył paliusze 40 metropolitom, wśród których był abp Sławoj Leszek Głódź. W uroczystości uczestniczył Ekumeniczny Patriarcha Konstantynopola Bartłomiej I, który poprzedniego wieczoru wziął udział w ceremonii inauguracji Roku św. Pawła. Patriarsze Ekumenicznemu towarzyszyli arcybiskupi: metropolita Włoch Gennadios, metropolita Pergamonu Ioannis oraz metropolita Hierapolis Antonij.

Benedykt XVI wyszedł po Bartłomieja I do przedsionka bazyliki. Razem przeszli procesyjnie do ołtarza, a po odczytaniu Ewangelii Papież i Patriarcha wygłosili homilie — najpierw Bartłomiej I, a po nim Benedykt XVI, po czym razem odmówili po grecku wyznanie wiary — symbol nicejsko-konstantynopolitański.

Po modlitwie powszechnej kardynał protodiakon Agostino Cacciavillan przedstawił Papieżowi arcybiskupów metropolitów, którym miały zostać nałożone paliusze. W imieniu nieobecnych na ceremonii arcybiskupów Williama D'Souzy z Patny (Indie) i Edwarda Tamby Charles'a z Freetown i Bo (Sierra Leone) paliusze odebrał abp Francesco Monterisi.

Po końcowym błogosławieństwie Benedykt XVI i Bartłomiej I modlili się przed grobem św. Piotra.

Następnego dnia rano odbyła się w Auli Pawła VI audiencja dla metropolitów, którzy podczas niedzielnej uroczystości otrzymali paliusze.

Poniżej zamieszczamy homilie Patriarchy i Papieża, wygłoszone 29 czerwca, oraz przemówienie, które Ojciec Święty wygłosił 30 czerwca podczas audiencji dla metropolitów.

Wasza Świątobliwość!

Wciąż żywa jest w mej pamięci ogromna radość i wzruszenie, jakie wywołała błogosławiona obecność Waszej Świątobliwości na obchodach święta patrona Konstantynopola św. Andrzeja Apostoła — «Pierwszego Powołanego» — w listopadzie 2006 r. Teraz my z radością wyruszyliśmy z Fanaru — «nowego Rzymu», do was, by uczestniczyć w obchodach święta patrona starożytnego Rzymu. I przybyliśmy do was «z pełnią błogosławieństwa Ewangelii Chrystusa» (por. Rz 15, 29), by świętować razem z naszym umiłowanym bratem na Zachodzie, okazując cześć i miłość «niezawodnym i natchnionym zwiastunom, koryfeuszom uczniów Pana», świętym apostołom Piotrowi, bratu Andrzeja, i Pawłowi — dwóm potężnym, najważniejszym filarom całego Kościoła, wznoszącym się ku niebu; tym, którzy w tym historycznym mieście złożyli ostatnie, jakże wyraźne wyznanie wiary w Chrystusa i tu oddali ducha Panu w męczeńskiej śmierci, pierwszy na krzyżu, drugi ścięty mieczem, przez co go uświęcił.

Z najgłębszą i pełną oddania miłością pozdrawiamy zatem Waszą Świątobliwość, umiłowanego brata, w imieniu najświętszego Kościoła w Konstantynopolu oraz jego synów rozproszonych po świecie, z serca życząc «wszystkim przez Boga umiłowanym, którzy mieszkają w Rzymie» (por. Rz 1, 7), by cieszyli się dobrym zdrowiem, pokojem, pomyślnością, by dniem i nocą postępowali ku zbawieniu, «byli płomiennego ducha, pełnili służbę Panu, weselili się nadzieją, byli cierpliwi w ucisku i wytrwali w modlitwie» (por. Rz 12, 11-12).

Wasza Świątobliwość, w obu Kościołach oddajemy należną cześć i chwałę zarówno temu, który złożył zbawcze wyznanie wiary w boskość Chrystusa — Piotrowi, jak i «wybranemu naczyniu — Pawłowi, który głosił to wyznanie i wiarę aż po krańce świata, pośród niewyobrażalnych trudności i niebezpieczeństw. Zarówno na Zachodzie, jak i na Wschodzie, począwszy od 258 roku zbawienia, czcimy ich pamięć w dniu 29 czerwca, przy czym, zgodnie z tradycją Kościoła starożytnego, na Wschodzie w poprzedzających dniach przygotowywaliśmy się do obchodów także przez post, zachowywany na ich cześć. Dla dodatkowego podkreślenia równej wagi obydwu postaci, a także ze względu na ich znaczenie dla Kościoła w jego zbawczym i niosącym odrodzenie działaniu na przestrzeni wieków Wschód oddaje im zwyczajowo cześć również w ikonie, na której przedstawieni są obydwaj, jak trzymają w swych świętych dłoniach mały żaglowiec, symbolizujący Kościół, bądź też jak się obejmują i wymieniają pocałunek w Chrystusie.

Przybyliśmy tu, aby taki właśnie pocałunek wymienić z Waszą Świątobliwością, podkreślając gorące pragnienie w Chrystusie i miłość — uczucia, które powodują jednymi i drugimi.

Dialog teologiczny pomiędzy naszymi Kościołami, prowadzony «w wierze, prawdzie i miłości», postępuje dzięki Bożej pomocy pomimo utrzymujących się znacznych trudności i licznych problemów. Szczerze pragniemy i gorąco modlimy się o to, by jak najszybciej te trudności zostały pokonane, a problemy rozwiązane i aby — na chwałę Bożą — osiągnąć cel, do którego zdążamy.

Wiemy, że jest to również pragnienie Waszej Świątobliwości, i jesteśmy pewni, że Wasza Świątobliwość osobiście, wraz ze swoimi znamienitymi współpracownikami, dołoży wszelkich starań, by przygotować drogę do pomyślnego zakończenia dialogu, jeśli Bóg pozwoli.

Podobnie jak Wasza Świątobliwość, my również ogłosiliśmy rok 2008 Rokiem Pawła Apostoła, który rozpoczyna się w dniu dzisiejszym i będzie trwał do przyszłego roku, dla uczczenia 2000. rocznicy narodzin wielkiego Apostoła. W ramach uroczystości rocznicowych nawiedziliśmy i uczciliśmy miejsce jego męczeńskiej śmierci. Zamierzamy ponadto odbyć pielgrzymki do wybranych miejsc związanych z ewangeliczną działalnością Apostoła na Wschodzie, takich jak Efez, Perge, oraz do innych miast Azji Mniejszej, jak również na Rodos i Kretę, do miejscowości zwanej «Dobre Porty». Zapewniam, że Wasza Świątobliwość będzie obecny na tym świętym szlaku, wędrując z nami duchowo, i że w każdym z tych miejsc będziemy zanosić gorącą modlitwę w intencji Waszej Świątobliwości i naszych braci z czcigodnego Kościoła rzymskokatolickiego, prosząc św. Pawła o wstawiennictwo za wami u Boga.

A teraz, gdy oddajemy cześć męczeństwu i krzyżowi Piotra oraz okowom i stygmatom Pawła, chyląc czoła przed wyznaniem wiary obu apostołów, ich męczeństwem i zaszczytną śmiercią w imię Pana, która prawdziwie prowadzi do Życia, wysławiajmy Boga po trzykroć Świętego i prośmy Go, przez wstawiennictwo Jego znamienitych apostołów, by obdarzył nas i wszystkie rozproszone po świecie dzieci Kościoła prawosławnego i rzymskokatolickiego tu na ziemi «jednością wiary i komunią Ducha Świętego» w «więzi pokoju», a w niebie — życiem wiecznym i ogromnym miłosierdziem. Amen.

opr. mg/mg