Szukać i znajdować Chrystusa

Drodzy Bracia i Siostry!

Ostatnia niedziela, w którą obchodziliśmy święto Chrztu Pańskiego, rozpoczęła okres zwykły roku liturgicznego. Piękno tego okresu polega na tym, że zachęca nas do przeżywania naszego codziennego życia jako drogi świętości, czyli drogi wiary i przyjaźni z Jezusem, nieustannie i wciąż na nowo odkrywanym jako Nauczyciel i Pan, Droga, Prawda i Życie człowieka. Tę myśl podsuwa nam w dzisiejszej liturgii Janowa Ewangelia, opowiadając o pierwszym spotkaniu Jezusa z niektórymi ludźmi, którzy staną się Jego apostołami. Byli oni uczniami Jana Chrzciciela, i to właśnie on skierował ich do Jezusa, gdy po chrzcie w Jordanie wskazał na Niego jako na «Baranka Bożego» (J 1, 36). Wtedy to dwóch z jego uczniów poszło za Mesjaszem, który ich zapytał: «Czego szukacie?» Oni zapytali Go: «Nauczycielu, gdzie mieszkasz?» A Jezus odpowiedział: «Chodźcie, a zobaczycie», zachęcając ich tym samym, by poszli za Nim i pozostali z Nim jakiś czas. Po kilku godzinach spędzonych z Jezusem byli pod tak wielkim wrażeniem, że natychmiast jeden z nich, Andrzej, powiedział o tym swemu bratu Szymonowi, stwierdzając: «Znaleźliśmy Mesjasza». Oto dwa szczególnie wymowne słowa: «szukać» i «znaleźć».

Możemy wydobyć te dwa słowa z dzisiejszej Ewangelii i odczytać z nich zasadnicze wskazanie na nowy rok, rok, który chcielibyśmy przeżywać jako czas odnowy naszej drogi duchowej z Jezusem, doświadczając radości z nieustannego szukania Go i znajdowania. Najprawdziwszą bowiem radością jest więź z Nim, gdy Go spotykamy, idziemy za Nim, gdy poznajemy Go i miłujemy nieustannie umysłem i sercem. Być uczniem Chrystusa — to wystarcza chrześcijaninowi. Przyjaźń z Mistrzem zapewnia człowiekowi głęboki pokój i pogodę ducha, również w najmroczniejszych chwilach i w czasie najtrudniejszych doświadczeń. Gdy wiara napotyka mroki nocy, wśród których nie «czuje» się już i nie «dostrzega» obecności Boga, przyjaźń z Jezusem jest gwarancją, że w rzeczywistości nic nie może nas nigdy odłączyć od Jego miłości (por. Rz 8, 39).

Szukać i znajdować Chrystusa, niewyczerpane źródło prawdy i życia — do podjęcia na nowo tej drogi wiary, która nigdy się nie kończy, zachęca nas słowo Boże na początku nowego roku. «Nauczycielu, gdzie mieszkasz?» — również i my zwracamy się tymi słowami do Jezusa, a On nam odpowiada: «Chodźcie, a zobaczycie». Dla wierzącego jest to zawsze nieustanne poszukiwanie i nowe odkrywanie, ponieważ Chrystus jest ten sam wczoraj, dziś i zawsze; lecz my, świat i historia nie jesteśmy nigdy tacy sami. On wychodzi nam naprzeciw, by obdarzyć nas swoją komunią i pełnią życia. Prośmy Dziewicę Maryję, by pomagała nam iść za Jezusem, doznając codziennie radości z coraz głębszego wnikania w Jego misterium.

Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy

Dziś obchodzimy Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. We współczesnym świecie migracje są zjawiskiem bardzo rozpowszechnionym — są «znakiem czasów». Zjawisko to jest bardzo zróżnicowane — migracja bowiem może być dobrowolna bądź przymusowa, legalna lub nielegalna, ze względu na pracę bądź naukę. Choć z jednej strony coraz bardziej szanuje się różnice etniczne i kulturowe ludzi, z drugiej nadal istnieją trudności z ich przyjmowaniem i integracją. Kościół zachęca, aby dostrzegać pozytywny element, jaki niesie z sobą ten znak czasów, zwalczając wszelkie przejawy dyskryminacji, niesprawiedliwości i pogardy dla osoby ludzkiej, ponieważ człowiek jest obrazem Boga.

Dzień Szkoły Katolickiej

Diecezja Rzymu obchodzi dziś Dzień Szkoły Katolickiej. Pozdrawiam dyrekcje, nauczycieli, rodziców i uczniów, którzy tu przybyli, i zachęcam do dalszej pracy nad integralnym wychowaniem, w którym dąży się do połączenia jakości wykształcenia z chrześcijańską koncepcją człowieka i społeczeństwa. Ufam, że będzie nadal trwała współpraca między rodziną i szkołą, jak również, że w pełni będzie uznawana działalność szkół katolickich. Pomyślnego roku szkolnego!

opr. mg/mg