"Chrystus - Alfa i Omega"

Dziś, w ostatnią niedzielę roku liturgicznego, obchodzimy uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Już w zapowiedzi Jego przyjścia na świat jednorodzony Syn Ojca, narodzony z Dziewicy Maryi, jest nazywany «królem», w sensie mesjańskim, czyli dziedzicem tronu Dawida, zgodnie z obietnicami proroków — królestwa, które nie będzie miało końca (por. Łk 1, 32-33). Królewskość Chrystusa pozostała całkowicie ukryta przez 30 lat Jego zwyczajnego życia w Nazarecie. Później, w czasie życia publicznego Jezus zapoczątkował nowe Królestwo, które «nie jest z tego świata» (J 18, 36), i na koniec urzeczywistnił je w pełni swoją śmiercią i zmartwychwstaniem. Gdy po zmartwychwstaniu ukazał się apostołom, powiedział: «Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi» (Mt 28, 18): źródłem tej władzy jest miłość, którą Bóg objawił w pełni w ofierze swojego Syna. Królestwo Chrystusa jest darem ofiarowanym ludziom wszystkich czasów, aby każdy, kto wierzy w Słowo Wcielone, «nie zginął, ale miał życie wieczne» (J 3, 16). Dlatego właśnie w ostatniej księdze Biblii, Apokalipsie, oznajmia On: «Ja jestem Alfa i Omega (...) Początek i Koniec» (Ap 22, 13).

«Chrystus — Alfa i Omega», tak rozpoczyna się paragraf kończący pierwszą część Konstytucji duszpasterskiej Gaudium et spes Soboru Watykańskiego II, ogłoszonej przed 40 laty. W tym pięknym tekście, nawiązującym do słów sługi Bożego Pawła VI, czytamy: «Pan jest celem historii ludzkiej, punktem, ku któremu zwracają się pragnienia historii i cywilizacji, ośrodkiem rodzaju ludzkiego, radością wszystkich serc i wypełnieniem ich tęsknot». I dalej: «W Jego Duchu ożywieni i zjednoczeni pielgrzymujemy ku ostatecznemu wypełnieniu historii ludzkiej, które w pełni zgodne jest z zamysłem Jego miłości: 'Aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie, to, co w niebiosach, i to, co na ziemi' (Ef 1, 10)» (GS, 45). Gaudium et spes uznaje centralną pozycję Chrystusa i w tym świetle interpretuje sytuację współczesnego człowieka, jego powołanie i godność, jak również środowiska jego życia: rodzinę, kulturę, ekonomię, politykę, wspólnotę międzynarodową. Taka była misja Kościoła w przeszłości i taka pozostaje dziś i zawsze: głosić Chrystusa i dawać o Nim świadectwo, aby człowiek, każdy człowiek, mógł w pełni realizować swoje powołanie.

Niech Maryja Dziewica, której Bóg w szczególny sposób dał udział w królowaniu swego Syna, wyjedna nam, abyśmy Go przyjęli jako Pana naszego życia i wiernie współpracowali, by nastało Jego Królestwo miłości, sprawiedliwości i pokoju.

Po odmówieniu modlitwy maryjnej Ojciec Święty zwrócił się z następującymi słowami do pielgrzymów hiszpańskojęzycznych oraz zgromadzonych w Guadalajarze uczestników beatyfikacji 13 męczenników meksykańskich:

Serdecznie pozdrawiam pielgrzymów hiszpańskojęzycznych obecnych na modlitwie «Anioł Pański». W szczególności pozdrawiam dziś braci biskupów meksykańskich, kapłanów, zakonników, zakonnice i wiernych, którzy w archidiecezji Guadalajara uczestniczą w beatyfikacji męczenników Anakleta Gonzaleza Floresa i 8 towarzyszy, a także Józefa Trinidada Rangela, Andrzeja Soli Molista, Leonarda Pereza i Dariusza Acosty Zurity, którzy ponieśli męczeńską śmierć, broniąc swej wiary chrześcijańskiej. W tę uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata, którego wzywali w chwili ostatecznej — gdy oddawali swoje życie, są oni dla nas trwałym przykładem i zachętą, aby we współczesnym społeczeństwie dawać konsekwentne świadectwo swej wiary. W tym duchu z serca udzielam wam i wszystkim wiernym w Meksyku Błogosławieństwa Apostolskiego.

opr. mg/mg