Podróż Benedykta XVI: Brazylia: 9-14.05.2007

Fragmenty przemówień papieskich:

Z przemówienia Papieża do młodzieży na stadionie Pacaembu

(...) To pytanie Ewangelii nie dotyczy tylko przyszłości. Wręcz przeciwnie, istnieje ono jako zadanie w teraźniejszości, w "tu" i "teraz". Pytanie młodego człowieka podnosi kwestię sensu życia (...) Co muszę robić, aby nie zmarnować życia? Tylko Jezus może dać nam odpowiedź, ponieważ tylko On może zagwarantować nam życie wieczne. Tylko on może więc pokazać nam sens obecnego życia i nadać mu pełnię. (...)

Aby zrozumieć to, co dobre, potrzebujemy pomocy, której udziela nam Kościół przy wielu okazjach, zwłaszcza przez katechezę. (...) Ktokolwiek zachowuje przykazania, jest na drodze, która prowadzi do Boga. A wy, młodzi Brazylii i Ameryki Łacińskiej, czy odkryliście już, co jest dobre? Czy idziecie za przykazaniami Pana? Wielokrotnie my, pasterze, odczuwamy zaniepokojenie, przyglądając się sytuacji w dzisiejszym świecie. Słyszymy o lękach dzisiejszej młodzieży. Lęki te ujawniają olbrzymi brak nadziei: lęk przed śmiercią (...) lęk przed niepowodzeniem (...) lęk przed pozostawaniem na uboczu. (...) Patrzę na was tak, jak widzi was Chrystus, ze spojrzeniem miłości i zaufania, w pewności, że odnaleźliście prawdziwą drogę. Wy jesteście młodością Kościoła. Wysyłam was więc na wielką misję ewangelizowania młodych mężczyzn i kobiet, którzy zagubili się w tym świecie jak owce bez pasterza. Bądźcie apostołami młodości

Z homilii podczas kanonizacji Frei Galvao

Patrząc na Pana podczas Mszy, wznoszonego przez kapłana po konsekracji chleba i wina lub gdy pobożnie adorujemy Go, wystawionego w monstrancji, odnawiamy swoją wiarę z głęboką pokorą, tak jak Frei Galvao czynił w "laus perennis", w ciągłej postawie adoracji. Święta Eucharystia zawiera całe bogactwo duchowe Kościoła, to znaczy, samego Chrystusa, naszą Paschę, żywy chleb, który zstąpił z nieba, życie dane przez Ducha Świętego oraz darowanie swojego życia, ponieważ to jest źródło Życia dla ludzkości. To tajemnicze i niewypowiedziane objawienie się Bożej miłości wobec ludzkości zajmuje uprzywilejowane miejsce w sercach chrześcijan. Muszą oni poznawać wiarę Kościoła poprzez swych kapłanów, poprzez przykładny sposób, w jaki spełniają przepisane obrzędy, które zawsze wskazują na liturgię eucharystyczną jako centrum całego zadania ewangelizacyjnego. Wierni, z kolei, muszą starać się przyjmować i czcić Najświętszy Sakrament z pobożnością i czcią, pragnąc przyjąć Pana Jezusa z wiarą i zwracając się, gdy to potrzebne, do sakramentu pojednania, aby oczyścić duszę z wszelkiego ciężkiego grzechu.

Z przemówienia podczas spotkania ze wspólnotą Fazenda

Musicie być ambasadorami nadziei! Brazylijskie statystyki dotyczące narkomanii i innych form uzależnień lekowych są niezwykle wysokie. Jest to również prawdą w odniesieniu do całej Ameryki Łacińskiej. Nakłaniam więc dilerów narkotyków, aby zastanowili się nad ciężką szkodą, którą wyrządzają niezliczonym ludziom młodym i dorosłym na wszystkich poziomach spoełczeństwa: Bóg wezwie was do zdania sprawy z waszych poczynań! Ludzkiej godności nie wolno deptać w ten sposób. Ta wyrządzona szkoda spotka się z taką samą karą, jaką zastrzegł Jezus dla tych, którzy gorszą "maluczkich", umiłowanych przez Boga.

Z przemówienia na zakończenie Różańca, spotkanie z duchowieństwem

Dziś, w wigilię rozpoczęcia Piątej Konferencji Ogólnej Biskupów Ameryki Łacińskiej i Karaibów, któremu z radością będę przewodniczył, chcę powiedzieć każdemu z was, jak ważne jest utrzymanie naszego poczucia przynależności do Kościoła, które prowadzi nas do wzrostu i dojrzewania jako braci i sióstr, sióstr jednego Boga i Ojca. Moi drodzy, mężczyźni i kobiety z Ameryki Łacińskiej, wiem, że macie ogromne pragnienie Boga. Wiem, że idziecie za Panem Jezusem, który powiedział: "Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej, jak tylko przeze mnie" (J 14,6). Papież pragnie więc powiedzieć wam wszystkim: Kościół jest naszym domem! To jest nasz dom! W Kościele katolickim odnajdujemy wszelkie dobro, wszystko co daje podstawę bezpieczeństwa i pocieszenia! Każdy, kto przyjmuje Chrystusa, "drogę, prawdę i życie" w Jego pełni, ma zapewniony pokój i szczęście, w tym życiu i w następnym! Z tego powodu papież przybył tutaj, aby modlić się i składać świadectwo z wami wszysktimi: warto jest być wiernym, warto zachowywać naszą wiarę! Spójność wiary wymaga jednak także solidnej formacji doktrynalnej i duchowej, co przyczynia się do budowy bardziej sprawiedliwego, ludzkiego i chrześcijańskiego społeczeństwa.

Z homilii podczas Mszy św. w Aparecida

Ten fragment z Dziejów Apostolskich jest dla nas wysoce stosowny, ponieważ także i my zgromadziliśmy się tu na kościelnym zebraniu. Przypomina nam on o ważności wspólnotowego rozeznawania w odniesieniu do ważnych problemów i zagadnień, które Kościół napotyka na swej drodze. Są one wyjaśniane przez "apostołów" i "starszych" w świetle Ducha Świętego, który, jak mówi dzisiejsza Ewangelia, przypomina nam nauczanie Jezusa Chrystusa (por. J 14,26) i w ten sposób pomaga wspólnocie chrześcijan posuwać się w miłości w kierunku pełni wiary (por. J 16,13). Zwierzchnicy Kościoła dyskutują i argumentują, ale czynią to w nieustannej postawie religijnej otwartości na słowo Chrystusa w Duchu Świętym. Skutkiem tego przy końcu mogą powiedzieć: "wydało się dobrym, Duchowi Świętemu i nam..." (Dz 15,28) To jest "metoda", którą posługujemy się w Kościele, czy to na małych zgromadzeniach, czy na wielkich. Nie jest to tylko kwestia proceduralna: jest to odbicie samej natury Kościoła, jako misterium komunii z Chrystusem w Duchu Świętym.