Przemówienie do członków XI Rady Zwyczajnej Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów, 1.06.2006
1 czerwca Ojciec Święty spotkał się w bibliotece prywatnej z uczestnikami posiedzenia XI Rady Zwyczajnej Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów, której zadaniem było opracowanie materiałów z ostatniego Zwyczajnego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów poświęconego Eucharystii, które odbyło się w październiku 2005 r. w Watykanie. Na ich podstawie zostanie przygotowana posynodalna adhortacja apostolska. W swym przemówieniu Benedykt XVI mówił o wielkim znaczeniu posynodalnego dokumentu i wiązanych z nim oczekiwaniach. «W naszej epoce — powiedział — gdy nabiera coraz większych rozmiarów zjawisko globalizacji, tym bardziej potrzeba w sposób dobitny i jasny głosić wszystkim prawdę Chrystusa i Jego Ewangelię zbawienia».
Czcigodni Bracia w biskupstwie!
Witam braterskim pozdrowieniem was wszystkich, członków XI Rady Zwyczajnej Sekretariatu Generalnego Synodu Biskupów. Kieruję je zwłaszcza do abpa Nikoli Eterovicia, sekretarza generalnego, któremu jestem wdzięczny za słowa wypowiedziane tutaj w waszym imieniu. Wasza obecność przywołuje mi na pamięć wspomnienia związane ze zgromadzeniem synodalnym na temat: «Eucharystia źródłem i szczytem życia oraz misji Kościoła», które odbyło się jesienią 2005 r. Dziękuję wam z całego serca za pracę, jaką wykonujecie, gromadząc i porządkując propozycje wysunięte przez ostatnie zgromadzenie synodalne. Dzisiejsze spotkanie jest też sposobnością, aby raz jeszcze zwrócić uwagę na znaczenie miłości w pracy pasterzy Kościoła.
Muszę powiedzieć, że podczas wizyt ad limina wielu biskupów pyta mnie: «Kiedy wreszcie ukaże się dokument posynodalny?» A ja odpowiadam: «Pracują nad nim. I na pewno już długo to nie potrwa». Widzę wiele zgromadzonych tutaj osób kompetentnych, co pozwala mieć nadzieję, że wkrótce ja sam będę mógł zobaczyć ten tekst i uczyć się z niego, a następnie można będzie go opublikować z pożytkiem dla całego Kościoła, który naprawdę na niego czeka.
Est amoris officium pascere dominicum gregem: to godne podziwu stwierdzenie biskupa Augustyna (In Io. Ex. tract. 123, 5: PL 35, 1967) także dzisiaj jest wielką zachętą dla nas biskupów, opiekujących się owczarnią, która nie należy do nas, lecz do Pana. Wypełniając powierzoną przez Niego misję, staramy się chronić owczarnię, karmić ją i prowadzić ku Niemu, prawdziwemu Dobremu Pasterzowi, który pragnie zbawienia wszystkich. Ta troska o pokarm dla owczarni Pańskiej jest zatem posługą czujnej miłości, która wymaga całkowitego poświęcenia, aż do wyczerpania sił, a jeśli potrzeba — nawet ofiary życia. Przede wszystkim Eucharystia jest źródłem i tajemnicą nieustannej żywotności naszej misji. Biskup w Kościele jest w istocie wizerunkiem Chrystusa, który karmi nas swoim Ciałem i Krwią. Z Eucharystii pasterz czerpie siłę do sprawowania tej szczególnej posługi pasterskiej miłości, która polega na rozdawaniu chrześcijańskiemu ludowi pokarmu prawdy. Przygotowywany obecnie dokument będzie jednym z takich działań, które mają zapewnić Ludowi Bożemu pokarm prawdy, aby pomagać mu wzrastać w prawdzie, a przede wszystkim, aby przybliżać mu tajemnicę Eucharystii oraz zachęcać do intensywnego życia eucharystycznego.
Gdy mówimy o prawdzie, nie wolno zwłaszcza przemilczać prawdy o Miłości, jest ona bowiem samą istotą Boga. Trzeba ją głosić «na dachach» (por. Mt 10, 27) nie tylko ze względu na amoris officium, ale i dlatego, że jest to orędzie niezbędnie potrzebne człowiekowi w każdej epoce. Prawda o ewangelicznej miłości dotyczy każdego człowieka i całego człowieka, zobowiązuje pasterza, by głosił ją odważnie i bez przemilczeń, nie ulegając nigdy naciskom świata: opportune, importune (por. 2 Tm 4, 2).
Drodzy bracia w biskupstwie, w naszej epoce, gdy nabiera coraz większych rozmiarów zjawisko globalizacji, tym bardziej potrzeba w sposób dobitny i jasny głosić wszystkim prawdę Chrystusa i Jego Ewangelię zbawienia. Dziedziny, w których trzeba głosić prawdę i świadczyć o niej z miłością, są niezliczone; tak wielu ludzi jest jej spragnionych, i nie można pozwolić, aby błąkali się w poszukiwaniu pokarmu (por. Lm 4, 4). Taka jest nasza misja, czcigodni i drodzy bracia! Duch Pański, którego pragniemy przyjąć w bliskim już dniu Pięćdziesiątnicy, niech za wstawiennictwem Maryi zstąpi na was i uczyni was pasterzami coraz bardziej czujnymi na nakazy Serca Bożego. W tym duchu błogosławię was wszystkich oraz wiernych powierzonych waszej pasterskiej opiece.
opr. mg/mg
Copyright © by L'Osservatore Romano (9-10/2006) and Polish Bishops Conference