Pragniemy wspólnie głosić Ewangelię Chrystusa

29 czerwca po południu Ojciec Święty przyjął na specjalnej audiencji członków delegacji Ekumenicznego Patriarchy Konstantynopola Bartłomieja I, która uczestniczyła w watykańskich uroczystościach ku czci świętych Piotra i Pawła. Na jej czele stał abp Joannis, metropolita Pergamonu, który w swym przemówieniu zwrócił uwagę na dwa ważne wydarzenia ekumeniczne, jakimi będą wrześniowa sesja Międzynarodowej Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między Kościołem rzymskokatolickim i kościołem prawosławnym oraz zapowiedziana na listopad wizyta Benedykta XVI w Konstantynopolu. Ojciec Święty powiedział m.in.: «Przyjmując zaproszenie rządu, Patriarchatu i lokalnej społeczności katolickiej, mam nadzieję udać się z pielgrzymką apostolską do Turcji (...). I tak będę mógł wziąć udział w obchodach uroczystości św. Andrzeja Apostoła (...), z radością spotkam się z Jego Świątobliwością Bartłomiejem I». Poniżej zamieszczamy przekład przemówienia Benedykta XVI, wygłoszonego w języku angielskim.

Drodzy Bracia w Chrystusie!

Z wielką radością i szczerą miłością w Panu witam Waszą Eminencję, Metropolito Joannisie, i innych członków delegacji, którą zechciał przysłać Jego Świątobliwość Bartłomiej I i Święty Synod Patriarchatu Ekumenicznego na uroczystość Świętych Piotra i Pawła, patronów Kościoła Rzymu.

Z całego serca pozdrawiam każdego z was. Pragnę was powitać słowami apostoła Piotra: «Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy dzięki sprawiedliwości Boga naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, otrzymali wiarę równie godną czci jak nasza: Łaska wam i pokój niech będą udzielone obficie przez poznanie Boga i Jezusa, Pana naszego!» (2 P 1, 1-2). Te słowa mówią o naszej wspólnej wierze i o tajemnicy zbawienia, które otrzymaliśmy — o darze, który musimy przekazywać ludziom naszej epoki.

Łączy nas sukcesja apostolska

Fakt, że uroczystość Świętych Piotra i Pawła jest obchodzona tego samego dnia przez katolików i prawosławnych, przypomina o łączącej nas sukcesji apostolskiej i więzi braterstwa między Kościołami. Pragnę przypomnieć w tym miejscu, że hymnografia bizantyjska przypisuje św. Piotrowi bardzo znaczący tytuł protokorypheusa, czyli przewodnika chóru, którego zadaniem jest utrzymanie harmonii głosów ku chwale Boga i w służbie Jego ludu. Jestem wam zatem wdzięczny za to, że przybyliście, aby połączyć swoją modlitwę z naszą, przynaglani wspólnym pragnieniem kontynuacji tej drogi, która stopniowo wiedzie nas do uwolnienia od wszelkich dysonansów chóru jedynego Kościoła Chrystusa.

W przyszłości będziemy mieli ważne okazje do spotkania i braterskiego dialogu. Obecność Waszej Eminencji, jako współprzewodniczącego Międzynarodowej Komisji Mieszanej ds. Dialogu Teologicznego między prawosławnymi i katolikami, przywodzi mi na myśl sesję plenarną tejże Komisji, która ma się odbyć we wrześniu w Belgradzie, dzięki gościnności Serbskiego Patriarchatu Prawosławnego. Dialog zostaje zatem wznowiony i wkracza w nową fazę. Spontanicznie rodzi się w nas pragnienie modlitwy do Ducha Świętego, aby oświecił i rozpalił nasze serca, umacniając naszą wspólną wolę realizacji — w takiej mierze, w jakiej zależy to od nas — tego, o co żarliwie modlił się Chrystus: Ut unum sint. Oby dzięki temu uczniowie Chrystusa, zjednoczeni w wierze, mogli wspólnie głosić Jego Ewangelię całemu światu, tak aby przez wiarę w Niego wszyscy zostali zbawieni.

Aby umocnić braterstwo naszych Kościołów

Następnie, przyjmując zaproszenie rządu, Patriarchatu i lokalnej społeczności katolickiej, mam nadzieję udać się z pielgrzymką apostolską do Turcji, szlachetnego kraju o starożytnej i bogatej kulturze, gdzie żyło wielu świątobliwych Ojców naszej tradycji kościelnej, teologicznej i duchowej. I tak będę mógł wziąć udział w obchodach uroczystości św. Andrzeja Apostoła, brata św. Piotra. Podobnie jak uczynili moi poprzednicy, świętej pamięci Paweł VI i Jan Paweł II, podczas swoich wizyt w Fanarze, z radością spotkam się z Jego Świątobliwością Bartłomiejem I, odwzajemniając mu pamiętne wizyty, jakie zechciał złożyć tu w Rzymie. Jestem pewien, że ta wzajemna wymiana umocni braterstwo naszych Kościołów i ułatwi współpracę w realizacji podejmowanych razem inicjatyw. Niech Chrystus pomaga nam iść naprzód i z nową ufnością oczekiwać dnia, gdy będziemy mogli wspólnie sprawować Świętą Eucharystię Chrystusową na znak pełnej komunii.

Wyrażając to serdeczne pragnienie, proszę Waszą Eminencję i osoby towarzyszące Eminencji o przekazanie mojego braterskiego pozdrowienia Patriarsze Bartłomiejowi I i Świętemu Synodowi, a zarazem dziękuję Bogu, który pozwolił nam uczynić nowy krok ku spełnieniu Jego zamysłu jedności i pokoju.

opr. mg/mg