Miłosierdzie jest proroctwem nowego świata

Z zakładu karnego Papież Franciszek przejechał «papamobilem» do katedry w Iserni, gdzie spotkał się z grupą chorych, nawiedził relikwie papieża CelestynaV, modlił się przed Najświętszym Sakramentem. Na zakończenie spotkał się zmieszkańcami miasta na placu Katedralnym idokonał otwarcia jubileuszowego Roku św. Celestyna. Poniżej zamieszczamy papieskie przemówienie.

Drodzy Bracia i Siostry!

Dziękuję wam za to wasze gorące przyjęcie! Dziękuję nowemu biskupowi Iserni Camillowi Cibottiemu i jego poprzednikowi abpowi Salvatore Viscowi, burmistrzowi, szanownym przedstawicielom władz i wszystkim, którzy współpracowali w przygotowaniu tej wizyty. Jest to ostatnie dzisiejsze spotkanie i odbywa się w miejscu symbolicznym: na placu Katedralnym. Plac jest miejscem, gdzie spotykamy się jako obywatele, a katedra jest miejscem, gdzie spotykamy się z Bogiem, słuchamy Jego Słowa, aby żyć jako bracia, obywatele i bracia. W chrześcijaństwie nie ma sprzeczności między sacrum i profanum, a zatem: obywatele i bracia.

Pewna głęboka myśl uderzyła mnie, gdy rozmyślałem o dziedzictwie św. Celestyna V. Podobnie jak św. Franciszek z Asyżu miał on bardzo mocne wyczucie Bożego miłosierdzia i tego, że Boże miłosierdzie odnawia świat.

Zarówno Piotr z Morrone, jak i Franciszek z Asyżu znali dobrze społeczeństwo swoich czasów i jego wielkie ubóstwo. Byli bardzo blisko ludzi, ludu. Z takim samym współczuciem jak Jezus patrzyli na liczne osoby utrudzone i uciśnione; ale nie ograniczali się do udzielania dobrych rad lub do litościwych słów pociechy. Oni jako pierwsi dokonali wyboru życia «pod prąd», zdecydowali się powierzyć opatrzności Ojca, i był to nie tylko wyraz osobistej ascezy, lecz prorockie świadectwo o ojcostwie i braterstwie, które są przesłaniem Ewangelii Jezusa Chrystusa.

Zawsze uderza mnie to, że ci święci, z tym mocnym współczuciem dla ludzi, czuli potrzebę dania ludowi rzeczy największej, największego bogactwa: miłosierdzia Ojca, przebaczenia. «Odpuść nam nasze grzechy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom». W tych słowach Ojcze nasz zawiera się cały plan życia, oparty na miłosierdziu. Miłosierdzie, wyrozumiałość, odpuszczenie grzechów nie są tylko formami pobożności, czymś wewnętrznym, pomocą duchową, jakimś olejkiem, który sprawia, że stajemy się milsi, lepsi, nie. To jest proroctwo nowego świata: miłosierdzie jest proroctwem nowego świata, w którym dobra ziemi i pracy są dzielone sprawiedliwie i nikomu nie brakuje tego, co konieczne, ponieważ solidarność i dzielenie się stanowią konkretną konsekwencję braterstwa. Ci dwaj święci dali przykład. Oni wiedzieli, że jako osoby duchowne — jeden był diakonem, drugi biskupem, biskupem Rzymu — jako księża obydwaj musieli dawać przykład ubóstwa, miłosierdzia i całkowitego ogołocenia z siebie.

Oto sens nowego obywatelstwa, który wyraźnie pojmujemy tutaj, na tym placu przed katedrą, skąd przemawia do nas pamięć o św. Piotrze z Morrone, Celestynie V. Oto niezwykle aktualny sens roku jubileuszowego, tego jubileuszowego roku św. Celestyna, który w tym momencie ogłaszam za otwarty i podczas którego będą otwarte na oścież dla wszystkich drzwi Bożego miłosierdzia. To nie jest ucieczka, to nie jest oderwanie się od rzeczywistości i jej problemów, to jest odpowiedź, która wynika z Ewangelii: miłość jako moc oczyszczająca sumienia, moc odnowy relacji społecznych, moc projektowania innego typu gospodarki, która stawia w centrum osobę, pracę, rodzinę, zamiast pieniądza i zysku.

Wszyscy mamy świadomość, że ta droga nie jest drogą świata; nie jesteśmy marzycielami, nie bujamy w obłokach ani nie chcemy też tworzyć oaz oderwanych od świata. Wierzymy raczej, że ta droga jest dobra dla wszystkich, jest drogą, która naprawdę przybliża nas do sprawiedliwości i pokoju. Ale wiemy również, że jesteśmy grzesznikami, że sami jako pierwsi zawsze mamy pokusę, aby nie iść tą drogą i przystosować się do mentalności świata, do mentalności władzy, do mentalności bogactw. Dlatego powierzamy się Bożemu miłosierdziu i zobowiązujemy się wydawać, z pomocą Jego łaski, owoce nawrócenia i czynić dzieła miłosierdzia. Te dwie rzeczy: nawrócić się i czynić dzieła miłosierdzia. Taki jest motyw przewodni tego roku, tego jubileuszowego roku św. Celestyna. Niech nam towarzyszy i wspiera nas zawsze na tej drodze Maryja Panna, Matka Miłosierdzia.

opr. mg/mg