Bóg stał się człowiekiem dla człowieka

Przedświąteczna katecheza środowa Jana Pawła II poświęcona była bezpośrednim przygotowaniom do obchodów uroczystości Bożego Narodzenia oraz inauguracji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000. Ojciec Święty złożył pielgrzymom życzenia w kilku językach, a przed udzieleniem Błogosławieństwa Apostolskiego zwrócił się do swoich rodaków, których w Auli Pawła VI było ok. 1 500. W spotkaniu uczestniczyli m.in. delegat Prymasa Polski ds. duszpasterstwa emigracji abp Szczepan Wesoły oraz ambasador RP przy Stolicy Apostolskiej Stefan Frankiewicz i ambasador RP we Włoszech Maciej Górski. Poniżej zamieszczamy katechezę Ojca Świętego oraz przemówienie do Polaków.

1. Tradycyjna audiencja środowa odbywa się dziś w liturgicznym i duchowym klimacie Adwentu, pogłębionym jeszcze przez bliskie już święta. Nowenna przed Bożym Narodzeniem, którą odprawiamy w tych dniach, jest jakby liturgicznym preludium, które pomaga nam przygotować się do uroczystych obchodów wielkiego «wydarzenia» sprzed dwudziestu stuleci: wzywa nas, byśmy rozważali głębokie prawdy tajemnicy wcielenia i uczynili je częścią własnego życia.

W bieżącym roku 1999 przygotowujemy się do przeżycia Bożego Narodzenia jako momentu niezwykłego: w bliską już Świętą Noc rozpocznie się bowiem Wielki Jubileusz Roku 2000, do którego Kościół od dawna przygotowuje się z wiarą, co umacnia w nas jeszcze postawę oczekiwania. W ostatnich dniach okresu adwentowego liturgia podkreśla to oczekiwanie całego stworzenia, jak gdyby po dwóch tysiącach lat z nową radością przyjmowało ono nadejście Tego, który w doskonalszy jeszcze sposób odtwarza jego pierwotną harmonię, zburzoną przez grzech.

2. Drodzy bracia i siostry! Już teraz przygotowujmy się do intensywnego przeżycia zbawczego wydarzenia Bożego Narodzenia, rozpoczynając z głęboką radością Rok Jubileuszowy. W ubóstwie żłóbka kontemplujmy doniosły «fakt» wcielenia: Bóg staje się człowiekiem, aby spotkać każdego z nas. Pozwólmy, aby ta wielka tajemnica przemieniała nasze życie przez cały jubileuszowy czas łaski. Raz jeszcze przeżyjmy wzruszające i porywające doświadczenie pasterzy, którzy bez wahania przyjęli Nowinę przyniesioną przez aniołów i pospieszyli uwielbić Zbawiciela, stając się w ten sposób pierwszymi świadkami Jego obecności w świecie.

3. Maryja Panna, która jako pierwsza przygotowała obiecanemu Mesjaszowi godne mieszkanie i także dzisiaj ukazuje Go światu, niech uczy nas otwierać, więcej — otwierać na oścież drzwi naszych serc na bożonarodzeniowe orędzie światłości i pokoju.

Z takimi uczuciami i w klimacie duchowej radości z rychłej już inauguracji Wielkiego Jubileuszu Roku 2000, pragnę złożyć każdemu z was najserdeczniejsze życzenia wszelkiej pomyślności. Życzliwą pamięcią ogarniam też osoby cierpiące, tych którzy muszą znosić dotkliwe konsekwencje wojny i którzy zmagają się ze szczególnymi trudnościami. Wszystkim życzę, aby podczas zbliżających się świąt mogli zaznać pociechy płynącej z obecności Zbawiciela, której świadectwem niech będą czyny miłości i solidarności.

Pragnę uczestniczyć w zjednoczeniu waszych serc

Witam pielgrzymów z Polski!

 «Bóg się rodzi, moc truchleje,
 Pan niebiosów obnażony!
 Ogień krzepnie, blask ciemnieje,
 Ma granice nieskończony!»

1. Drodzy Bracia i Siostry, dobrze jest nam znana ta piękna kolęda, napisana przez Franciszka Karpińskiego. Oddaje ona w sposób bardzo głęboki nastrój Bożego Narodzenia i wprowadza w tajemnicę wydarzeń, których świadkiem była noc betlejemska, kiedy to nieogarniony Bóg zniżył się ku stworzeniu, przyjął ludzką naturę i stał się człowiekiem dla naszego zbawienia.

Serdecznie witam wszystkich obecnych na tej audiencji. Dziękuję za to, że podtrzymujecie tradycję wigilijnych spotkań z Papieżem w Watykanie. Pozdrawiam abpa Szczepana Wesołego, księży duszpasterzy Polaków w Rzymie, Pana Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej przy Stolicy Apostolskiej i przy Kwirynale, przedstawicieli duchowieństwa oraz zakonów żeńskich i męskich. Pozdrowieniem tym pragnę objąć także tych, którzy tu nie są obecni, zwłaszcza wasze rodziny i waszych bliskich.

2. Boże Narodzenie w tym roku ma szczególną wymowę. O północy w wigilię zostaną bowiem otwarte Drzwi Święte (Porta Santa), a w samą uroczystość Narodzenia Pańskiego we wszystkich diecezjach na świecie rozpoczną się obchody Wielkiego Jubileuszu. Zanim zasiądziemy do wigilijnego stołu i będziemy się łamać opłatkiem, winniśmy sobie bardzo głęboko uświadomić, że to właśnie my stajemy się uczestnikami wielkich wydarzeń, jakie dokonują się w historii ludzkiej i w dziejach zbawienia. Rok 2000 my, chrześcijanie, będziemy w sposób szczególny przeżywać jako pamiątkę wcielenia, przyjścia na świat Jezusa Chrystusa, prawdziwego Boga i doskonałego człowieka. W konsekwencji winien to być czas uwielbienia i dziękczynienia Bogu za Jego nieskończone miłosierdzie, czas żarliwej modlitwy i szczerego nawrócenia poprzez przemianę życia, ażeby każdy z nas mógł obficie czerpać ze zdroju łaski. Jubileusz to rok łaski od Pana.

Składam również dzięki Bożej Opatrzności za to, że dane mi było w mijającym roku ponownie odwiedzić ojczystą ziemię. Proszę Boga, aby ta pielgrzymka przynosiła obfite owoce w życiu osobistym i społecznym.

3. Chociaż dzielą nas jeszcze dwa dni od wigilii, już dzisiaj łamię się opłatkiem z moimi rodakami w kraju i na świecie i składam serdeczne życzenia. Obejmuję modlitwą Kościół w Polsce wraz z jego pasterzami, z Księdzem Prymasem na czele i całe nasze społeczeństwo — wszystkich bez wyjątku. Tak bardzo pragnąłbym być blisko każdego z was, każdej polskiej rodziny i polskiego domu, zwłaszcza tam, gdzie jest cierpienie i ból, samotność i gorycz opuszczenia.

Całej mojej Ojczyźnie życzę, aby duch Wielkiego Jubileuszu przeniknął serca świętym ogniem miłości. Niech zagości w naszych domach miłosierdzie, dobroć i ludzka solidarność. Niech te radosne święta narodzenia Jezusa Chrystusa przyczynią się do zbliżenia ludzi do siebie, a ja bardzo pragnę uczestniczyć w tym zjednoczeniu serc. O to proszę gorąco Boga, który «tak umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne» (J 3, 16).

opr. mg/mg