W 150. rocznicę dogmatu o Niepokalanym Poczęciu

Jan Paweł II

W 150. rocznicę dogmatu o Niepokalanym Poczęciu

Audiencja generalna przed podróżą. 11 sierpnia 2004 — Castel Gandolfo

1. W najbliższą sobotę i niedzielę odbędę podróż apostolską do sanktuarium maryjnego w Lourdes. W tym błogosławionym miejscu dane mi będzie z radością obchodzić uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

Motywem pielgrzymki jest 150. rocznica ogłoszenia dogmatu o Niepokalanym Poczęciu Maryi; uczynił to bł. Pius IX 8 grudnia 1854 r. Cztery lata później Dziewica objawiła się św. Bernadetcie w Grocie Massabielskiej, przedstawiając się właśnie jako «Niepokalane Poczęcie». Uważam zatem za szczególny dar Opatrzności możliwość ponownej podróży do Lourdes pod znakiem tej świetlanej prawdy wiary.

Jednym aktem uwielbienia Boga i Dziewicy ogarnę dwie wielkie tajemnice maryjne: niepokalane poczęcie oraz wniebowzięcie z duszą i ciałem. Stanowią one bowiem początek i zakończenie ziemskiego życia Maryi, połączone w wiecznej teraźniejszości Boga, który powołał Ją do szczególnego uczestnictwa w zbawczym wydarzeniu odkupienia, dokonanego przez naszego Pana Jezusa Chrystusa.

2. Program pielgrzymki przewiduje trzy wystąpienia publiczne: w sobotę po południu modlitwę różańcową; wieczorem tradycyjną procesję ze świecami; wreszcie w niedzielę rano uroczystą Eucharystię. Ponadto zaraz po przybyciu do sanktuarium oraz przed jego opuszczeniem zatrzymam się na cichą modlitwę przed grotą. Przez cały czas będę nosił w swym sercu dziękczynienie i błagania całego Kościoła oraz — nie waham się powiedzieć — całego świata, który jedynie w Bogu może odnaleźć pokój i zbawienie.

Jakież bowiem orędzie Pan zechciał skierować do ludzkości za pośrednictwem Dziewicy z Lourdes? Krótko można je streścić w znanych słowach z Pisma Świętego: «Bóg nie chce śmierci grzesznika, ale żeby się nawrócił i żył» (por. Ez 33, 11). Zwracając się do młodej Bernadetty, Maryja przypomniała to podstawowe orędzie ewangeliczne: drogą, która prowadzi do Chrystusowego zwycięstwa w każdej osobie oraz w społeczeństwie, są modlitwa i pokuta.

3. Jednak żeby zmienić swoje postępowanie, trzeba wsłuchiwać się w głos sumienia, w którym Bóg złożył poczucie dobra i zła. Niestety, czasami widać, że człowiek współczesny zatracił poczucie grzechu. Trzeba usilnie modlić się o jego wewnętrzne przebudzenie, ażeby mógł w pełni odkryć świętość prawa Bożego oraz wypływające z niego zobowiązania moralne.

Z tymi intencjami w sercu przygotowuję się do wyjazdu do sanktuarium Najświętszej Maryi Panny w Lourdes. Proszę wszystkich, aby towarzyszyli mi duchowo, tak by pielgrzymka Następcy Piotra przyniosła obfite owoce dla całego Ludu Bożego.

Modlę się w intencji Wenezueli

Pozdrawiając pielgrzymów z Ameryki Łacińskiej, myślę dziś w sposób szczególny o Wenezueli. Proszę Pana, aby błogosławił i oświecał jej mieszkańców oraz dał im przyszłość rokującą postęp i budzącą nadzieję. Modlę się ponadto, by zapanowały pokój i pojednanie w tym umiłowanym narodzie, który będę polecał Maryi Pannie w czasie najbliższej podróży do Lourdes.

Do Polaków uczestniczących w audiencji generalnej:

Serdecznie pozdrawiam wszystkich moich rodaków. W najbliższą niedzielę będziemy obchodzili uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Jak Pan Bóg pozwoli, w tym dniu będę w Lourdes. Pragnę w sposób szczególny oddać hołd Tej, którą od 150 lat czcimy jako Niepokalanie Poczętą. Zawierzam tę podróż waszym modlitwom. Niech Bóg wszystkim błogosławi!

opr. mg/mg