Wypełniajcie posługę pasterską wiernie i ofiarnie

W uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, w Bazylice Watykańskiej Jan Paweł II udzielił sakry biskupiej dziewięciu kapłanom. Byli wśród nich dwaj Polacy — ks. Henryk Józef Nowacki, który przez ponad 11 lat pracował w Sekcji Polskiej Sekretariatu Stanu, i ks. Tomasz Peta, administrator apostolski Astany, nowej stolicy Kazachstanu. W Mszy św. uczestniczyła także grupa pielgrzymów z Polski wraz z biskupami (byli obecni m.in. kard. Franciszek Macharski, nuncjusz apostolski abp Józef Kowalczyk, abp Henryk Muszyński, abp Juliusz Paetz, bp Wiktor Skworc, bp Jan Chrapek, bp Sławoj Leszek Głódź, bp Antoni Pacyfik Dydycz). Przybyła również delegacja władz kościelnych i państwowych z Republiki Słowacji, gdzie abp Henryk Józef Nowacki będzie pełnił funkcję nuncjusza apostolskiego. W homilii Ojciec Święty życzył nowym biskupom, by na wzór św. Józefa umieli stawiać czoło trudnościom związanym z ich posługą pasterską i znosić trudy i cierpienia dla Chrystusa.

1. «Oto sługa wierny i roztropny, którego Pan ustanowił nad swoją rodziną» (por. Łk 12, 42).

Tymi słowami dzisiejsza liturgia przedstawia nam św. Józefa, Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny i Opiekuna Odkupiciela. Jako wierny i roztropny sługa przyjął on z posłuszną uległością wolę Boga, który powierzył mu swoją «rodzinę» na ziemi, aby otoczył ją codzienną opieką.

W tej misji św. Józef trwał wiernie i z miłością. Dlatego Kościół ukazuje go jako szczególny wzór służby Chrystusowi i Jego tajemniczemu zamysłowi zbawienia. Przyzywa go jako wybranego patrona i opiekuna całej rodziny wierzących. Dzisiaj, w dniu jego święta, Józef zostaje nam w szczególny sposób ukazany jako patron, którego możnej opiece Opatrzność zechciała powierzyć osoby i posługę tych, co w łonie chrześcijańskiego ludu mają być «ojcami» i «opiekunami».

2. «Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie. (...) Czemuście Mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» (Łk 2, 48-49).

Ten prosty, poufały dialog między Matką i Synem, który przypomniała nam przed chwilą Ewangelia, pozwala nam określić współrzędne świętości Józefa. Odpowiadają one zamysłowi, który Bóg powziął wobec niego, a który on — jako mąż sprawiedliwy — potrafił wypełnić z godną podziwu wiernością.

«Ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie» — mówi Maryja. «Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca» — odpowiada Jezus. Te właśnie słowa Syna pomagają nam zrozumieć tajemnicę «ojcostwa» Józefa. Przypominając rodzicom o pierwszeństwie Tego, którego nazywa «swoim Ojcem», Jezus objawia prawdziwą rolę Maryi i Józefa. Józef jest naprawdę «oblubieńcem» Maryi i «ojcem» Jezusa, zgodnie ze słowami Maryi: «Ojciec Twój i ja szukaliśmy Ciebie». Jednakże jego misja oblubieńcza i ojcowska jest całkowicie podporządkowana ojcostwu Bożemu. Oto w jaki sposób Józef z Nazaretu ma sam stać się uczniem Jezusa: poświęcając swoje życie służbie Jednorodzonemu Synowi Ojca i dziewiczej Matki Maryi.

Tę misję pełni on nadal wobec Kościoła, mistycznego Ciała Chrystusa, które otacza troskliwą opieką, tak jak niegdyś ubogą Rodzinę z Nazaretu.

3. W tym kontekście łatwo jest dostrzec to, co stanowi centrum naszej dzisiejszej liturgii. Za chwilę nałożę ręce na głowy dziewięciu kapłanów, którzy zostają powołani, aby pełnić w Kościele obowiązki biskupów. W chrześcijańskiej społeczności biskup odgrywa rolę pod wieloma względami podobną do roli św. Józefa. Podkreśla to wyraźnie prefacja z dzisiejszej uroczystości, ukazując Józefa jako «wiernego i roztropnego sługę», którego Bóg postawił nad swoją świętą rodziną, aby «roztoczył ojcowską opiekę» nad Jego Synem. «Ojcami» i «opiekunami» są pasterze Kościoła, powołani, aby postępować jako «słudzy» roztropni i wierni. Jest im powierzona codzienna troska o lud chrześcijański, który z ich pomocą może bezpiecznie podążać drogą ku chrześcijańskiej doskonałości.

Czcigodni i drodzy bracia, którzy macie przyjąć sakrę biskupią, Kościół gromadzi się wokół was i wspiera was modlitwą, abyście mogli wypełniać swoją posługę pasterską wiernie i z poświęceniem, na wzór św. Józefa. Towarzyszą wam modlitwą zwłaszcza ci, którzy są przy was w tym świątecznym dniu — wasze rodziny, kapłani, przyjaciele — a także wspólnoty, z których się wywodzicie i do których macie się udać.

4. Święcenia biskupie, których zwykle udzielam w uroczystość Objawienia Pańskiego, zostały w tym roku przesunięte na później ze względu na zakończenie Wielkiego Jubileuszu. Dzięki temu mam sposobność dokonać tego obrzędu podczas dzisiejszego święta, tak bardzo drogiego chrześcijańskiemu ludowi. Mogę zatem w szczególny sposób zawierzyć każdego z was nieustannej opiece św. Józefa, patrona Kościoła powszechnego.

Witam was najserdeczniej, a wraz z wami pozdrawiam wszystkich, którzy uczestniczą w waszej radości. Życzę wam z całego serca, byście z odnowioną gorliwością pełnili nadal swą służbę sprawie Ewangelii.

5. Abpowi Fernando Filoniemu powierzona zostaje misja nuncjusza apostolskiego w Iraku i Jordanii, gdzie ma wspierać chrześcijańskie wspólnoty zamieszkujące te ziemie: jestem przekonany, że będzie dla nich zwiastunem pokoju i nadziei. Abp Henryk Józef Nowacki, który był przez wiele lat był moim bliskim współpracownikiem, będzie teraz jako przedstawiciel Stolicy Apostolskiej w Słowacji gorliwym głosicielem Ewangelii w kraju o dawnej tradycji chrześcijańskiej. Abp Timothy Paul Broglio, któremu wdzięczny jestem za wierną współpracę z Sekretarzem Stanu, uda się na rubieże kontynentu amerykańskiego jako nuncjusz apostolski w Dominikanie i delegat apostolski w Portoryko: niech będzie dla mieszkańców tych krajów świadkiem miłości Następcy Piotra.

Jestem wdzięczny także abpowi Domenico Sorrentino za cenną pracę w Sekretariacie Stanu, teraz zaś, powierzając mu prałaturę Pompei i jej słynne sanktuarium maryjne, oddaję jego posługę pod troskliwą opiekę Matki Bożej Różańcowej i proszę Ją, aby prowadziła go śladami św. Paulina, biskupa jego rodzinnej Noli i chluby Kampanii. Niech Najświętsza Panna czuwa też nadal nad posługą bpa Tomasza Pety, powołanego na administratora apostolskiego Astany w Kazachstanie, gdzie już od wielu lat pracuje z godną pochwały gorliwością apostolską.

Bp Marcelo Sánchez Sorondo będzie nadal pełnił swą cenną posługę jako kanclerz Papieskiej Akademii Nauk i Papieskiej Akademii Nauk Społecznych — instytucji, których rolę w dialogu Kościoła ze światem kultury uważam za bardzo istotną. Bpowi Marcowi Ouelletowi powierzyłem urząd sekretarza Papieskiej Rady ds. Popierania Jedności Chrześcijan, a więc zadanie niezwykle doniosłe ze względu na bardzo szlachetny cel, któremu służy, i na nadzieje wzbudzone na nowo w sercach wielu chrześcijan przez obchody Roku Jubileuszowego.

Bp Giampaolo Crepaldi obejmie stanowisko sekretarza Papieskiej Rady «Iustitia et Pax», kontynuując swą kompetentną posługę w tej dykasterii w poszerzonym zakresie odpowiedzialności. Na koniec zwracam się serdecznie do bpa Djury Džudžara, mianowanego przeze mnie biskupem pomocniczym eparchy Mukaczewa na Zakarpaciu — na Ukrainie, a więc w kraju, który — jeśli Bóg pozwoli — niebawem będzie mi dane odwiedzić i któremu już dziś przesyłam serdeczne pozdrowienia i życzenia pomyślności.

6. Drodzy bracia, miłujcie Kościół i służcie mu jak św. Józef, wzór i przewodnik w waszej posłudze. Naśladujcie przykład tego wielkiego świętego, a także jego Oblubienicy Maryi. Jeśli czasem napotkacie trudności i przeszkody, nie wahajcie się przyjąć cierpienia w jedności z Chrystusem, dla dobra Jego mistycznego Ciała (por. Kol 1, 24), abyście wraz z Nim mogli się radować Kościołem chwalebnym, nie mającym skazy czy zmarszczki, świętym i nieskalanym (por. Ef 5, 27). Bóg, który nie poskąpi wam swojej łaski, dziś konsekruje was i posyła w świat jako apostołów. Nieście głęboko wyryte w sercach Jego słowa: «oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni» (Mt 28, 20), i nie lękajcie się. Jak Maryja i Józef zawsze Mu ufajcie. On zwyciężył świat.

opr. mg/mg