Krzyż Chrystusa ikoną nadziei

1. Patrząc na świat, w którym na różne sposoby przejawia się zło, przygnębiony i zagubiony człowiek pyta: «Dlaczego?»

Teraz, na progu trzeciego tysiąclecia, uświęconego Wielkim Jubileuszem i obfitującego w tak liczne możliwości, życie ludzkości zakłóca nasilający się terroryzm. Kolejne okrutne zamachy na życie człowieka niepokoją i poruszają sumienia, rodząc w wierzących bolesne pytanie, które powtarza się w Psalmach: «Dlaczego, Panie? Jak długo jeszcze?»

2. Odpowiedzią Boga na to dręczące pytanie, które rodzi się ze skandalu zła, nie było wyjaśnianie przyczyn, jakby dla usprawiedliwienia się, lecz ofiara Jego Syna na krzyżu. W śmierci Jezusa dochodzi do konfrontacji pozornego tryumfu zła i ostatecznego zwycięstwa dobra; jest to najmroczniejsza chwila dziejów, a zarazem objawienie Bożej chwały; przełom i jednocześnie ośrodek przyciągania i przemiany wszechświata. «A Ja — powiedział Jezus — gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie» (J 12, 32).

Krzyż Chrystusa jest dla wierzących ikoną nadziei, ponieważ to na nim wypełnił się zbawczy plan Bożej miłości. Dlatego przed paroma dniami obchodziliśmy liturgiczne święto Podwyższenia Krzyża Świętego, które dla wierzącego jest źródłem otuchy i odwagi.

3. Patrząc na Chrystusa ukrzyżowanego, duchowo zjednoczeni z Dziewicą Maryją, idźmy naszą drogą, wspierani mocą zmartwychwstania.

opr. mg/mg