Złączmy siły dla dobra Kościoła

1. Kończą się dzisiaj obchody Jubileuszu Diakonów Stałych, zorganizowane przez Kongregację ds. Duchowieństwa. Pragnę przede wszystkim skierować słowa serdecznego pozdrowienia do licznych diakonów, którzy z tej szczególnej okazji przybyli wraz ze swymi rodzinami do Rzymu z całego świata. Witam zwłaszcza was, drodzy bracia, którzy dziś przed południem otrzymaliście święcenia diakonatu w Bazylice Watykańskiej.

Obecność was wszystkich sprawia mi wielką radość, także dlatego że jest dla mnie sposobnością, aby podkreślić doniosłość spełnianych przez was zadań: otrzymując święcenia sakramentalne, diakon podejmuje szczególną «diakonię», która wyraża się przede wszystkim przez służbę Ewangelii. Podczas obrzędu biskup konsekrujący wypowiada słowa: «Przyjmij Ewangelię Chrystusa, której dziś stajesz się zwiastunem. Wierz w to, co czytasz, nauczaj tego, w co wierzysz, żyj zgodnie z tym, czego nauczasz». Oto wasza misja, drodzy bracia: przyjąć Ewangelię, z wiarą zgłębiać jej orędzie, miłować ją i świadczyć o niej słowem i czynami. Dzieło nowej ewangelizacji potrzebuje waszego wkładu codziennej służby liturgii, słowa i miłości, pełnionej konsekwentnie i ofiarnie, odważnie i wielkodusznie. Przeżywajcie tę misję z radością i wiernie — wy, diakoni powołani do całkowitego poświęcenia swej egzystencji Bogu i Jego Królestwu przez celibat. Żyjcie nią wy także, diakoni żonaci, od których Chrystus żąda, byście byli wzorem prawdziwej miłości w życiu rodzinnym. Jednych i drugich Bóg wybrał na swoich współpracowników w dziele zbawienia.

2. W najbliższy wtorek dane mi będzie obchodzić, wraz z wszystkimi moimi współpracownikami, Jubileusz Kurii Rzymskiej. Został on poprzedzony spotkaniami poświęconymi refleksji i modlitwie, przez które członkowie Kurii Rzymskiej przygotowali się do głębokiego przeżycia tego czasu łaski, wzywającego do nawrócenia serca. Wszyscy, którzy swoją pracą służą Stolicy Apostolskiej — kardynałowie, arcybiskupi, biskupi, kapłani, zakonnicy, zakonnice i świeccy — przekroczą razem próg Drzwi Świętych, symbolu miłosierdzia, wzywającego do odnowy życia.

Rodzina Kurii Rzymskiej zjednoczona jest bardzo silną więzią z Następcą Piotra, wspomagając go swoją pracą w sprawowaniu jego posługi, powierzonej mu przez Chrystusa dla dobra całej wspólnoty kościelnej. Ważne jest zatem, aby mógł on liczyć nie tylko na kompetencję i sprawność swoich współpracowników, ale także na głęboką komunię miłości z nimi, która czyni z Kurii — jak mawiał papież Paweł VI — «nieustanny wieczernik», całkowicie oddany dobru Kościoła. Oczyszczenie, które jest celem doświadczenia jubileuszowego, z pewnością przyniesie pozytywne skutki także w tym sensie.

3. Zawierzam Maryi Pannie wszystkich moich współpracowników z Kurii, a także diakonów stałych i innych członków kościelnej wspólnoty: prośmy o wstawiennictwo Najświętszą Maryję Pannę, aby dzięki harmonijnemu zespoleniu wszystkich sił obecnych w Ludzie Bożym Kościół mógł coraz skuteczniej pełnić w świecie swoje dzieło dla zbawienia ludzkości.

opr. mg/mg