Serce Chrystusa

1. Czerwiec to miesiąc szczególnie poświęcony nabożeństwu do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Czcić Serce Chrystusa oznacza zwrócić się ku głębinom wnętrza Osoby Zbawiciela — owemu wnętrzu, które Biblia utożsamia właśnie z Jego Sercem, siedzibą miłości, która odkupiła świat.

Jeżeli już serce ludzkie stanowi niezgłębioną tajemnicę, znaną tylko Bogu, o ileż bardziej doskonałe jest Serce Jezusa, w którym pulsuje życie Słowa! W nim, jak sugeruje — powtarzając za Pismem — piękna Litania do Najświętszego Serca Pana Jezusa, znajdują się wszystkie skarby mądrości i umiejętności, cała pełnia Bóstwa.

Aby zbawić człowieka, który padł ofiarą własnego nieposłuszeństwa, Bóg dał mu «serce nowe», wierne Jego pragnieniu miłości (por. Jr 31, 33; Ez 36, 26; Ps 51 [50], 12). Tym sercem jest Serce Chrystusa — arcydzieło Ducha Świętego — które zaczęło bić w dziewiczym łonie Maryi i zostało przeszyte włócznią na krzyżu; stało się w ten sposób niewyczerpanym źródłem życia wiecznego dla wszystkich. To Serce jest teraz rękojmią nadziei dla każdego człowieka.

2. Jak bardzo jest potrzebne współczesnej ludzkości przesłanie, które wypływa z kontemplacji Serca Chrystusa! Skąd bowiem, jeśli nie z tego źródła, będzie ona mogła obficie czerpać łagodność i przebaczenie, niezbędne, aby zaradzić wykrwawiającym ją ostrym konfliktom?

Miłosiernemu Sercu Jezusa pragnę dziś zawierzyć w sposób szczególny mieszkańców Ziemi Świętej: żydów, chrześcijan i muzułmanów. To Serce, które — «zelżywością napełnione» — nigdy nie żywiło uczuć nienawiści czy zemsty, lecz prosiło o przebaczenie dla swych zabójców, to Serce wskazuje jedyną drogę do powstrzymania narastającej przemocy: drogę uspokojenia ducha, wzajemnego zrozumienia i pojednania.

3. Wraz z miłosiernym Sercem Chrystusa czcimy Niepokalane Serce Najświętszej Maryi Panny, Pośredniczki łaski i zbawienia.

Do Niej zwróćmy się teraz z ufnością i prośmy o miłosierdzie oraz pokój dla Kościoła i całego świata.

opr. mg/mg