Lobbying jako narzędzie public relations

Lobbying jako narzędzie public relations.

Lobbying (rzecznictwo interesów, grupy nacisku, pressure groups) to zorganizowane działania jednostek lub grup osób, nawiązujących kontakt z politykami i urzędnikami w celu wywierania wpływu na procesy decyzyjne oraz uzyskanie dostępu do informacji. Jest dwukierunkową komunikacją między otoczeniem społecznym a przedstawicielami władzy.

Celem lobbyingu jest przekazanie decydentom pełnych, rzetelnych i prawdziwych informacji, mogących pomóc w podjęciu korzystnej dla organizacji decyzji. Lobbying, jako instrument public relations, - nawiązuje i podtrzymuje dobre relacje z władzą państwową, rządem oraz parlamentem w celu wpływania na proces ustawodawczy i regulacje prawne.

Lobbyści (lobby-agents) zajmują się rzecznictwem interesów w imieniu lub na zlecenie grup nacisku. Ponieważ lobbyści w znacznym stopniu wpływają na procesy decyzyjne, ich działalność lobbystów budzi wiele kontrowersji. Jednakże umiejętnie prowadzone rzecznictwo interesów nie jest sprzeczne z przyjętymi normami etycznymi. Politycy chcą być informowani - lobbying to właśnie system wczesnego ostrzegania o różnorodnych problemach nurtujących społeczeństwo, absorbujący potencjalne napięcia i niepokoje społeczne.

Jednym z częstych błędów popełnianych przez początkujących lobbystów jest utożsamianie ich własnych poglądów z przekonaniami członków reprezentowanych przez nich firm, a przecież rolą lobbysty jest występowanie w imieniu organizacji, a nie własnym. Stąd kluczowym zadaniem lobbysty jest ustalenie priorytetowych spraw z punktu widzenia klientów. Odbywa się to za pośrednictwem różnych technik ankietowania, zespołów, walnych zgromadzeń. Podczas określania zadań nadrzędnych niezmiernie istotny jest aspekt prowadzenia otwartego dialogu z otoczeniem wewnętrznym firmy. Zasadą praktyki lobbystycznej jest odgrywanie aktywnej roli, przy jednoczesnym zachowaniu biernej postawy.

Zakres obowiązków lobbystów jest bardzo szeroki. Prowadzą oni bieżący monitoring procesów legislacyjno-decyzyjnych w sferze funkcjonowania ich klienta, odpowiednio wcześnie dostrzegają pojawiające się zmiany polityczno-gospodarcze, przygotowują prognozę politycznej i gospodarczej pogody. Doradzają w kwestiach związanych z zagrożeniami i możliwościami, wynikającymi z rozwoju sytuacji prawnej, gospodarczej i politycznej Często neutralizują, uniemożliwiają sprzeczne z interesem klientów działania konkurencji i innych grup interesów. Opracowują strategiczne propozycje korzystnych rozwiązań, definiują cele, plan i kluczowych uczestników gry decyzyjnej. Określają adresatów planowanej kampanii lobbyingowej i jej sprzymierzeńców. Warto podkreślić, że tworzenie i realizacja programów lobbyingowych przebiega zgodnie z zasadami public relations.

Rzecznictwo interesów jest procesem ciągłym, systematycznym, opartym na dwustronnym dialogu z otoczeniem. Jako narzędzie PR, lobbying nie opiera się na wymianie towarowej, lecz na budowaniu i pogłębianiu wzajemnego zaufania. W celu uzyskania jak największej efektywności i skuteczności działań lobbyistycznych ważne jest zachowanie zgodności lobbyingu z pozostałymi narzędziami public relations.

W niektórych państwach osoby zajmujące się PR są uważane za lobbystów. Oferta usługowa agencji sektora public relations, w tym polskich, zawiera działania z zakresu rzecznictwa interesów. Lobbying to narzędzie promocji biznesowej - społeczny wizerunek firmy jest ważnym elementem jej skutecznego oddziaływania na decydentów. Dlatego wiele polskich szkół biznesu i zarządzania kształci przyszłych specjalistów ds. public relations właśnie z lobbyingu. Temat rzecznictwa interesów jest także chętnie podejmowany podczas konferencji branżowych i seminariów.

© listopad 2000

opr. MK/PO