Spod jakiego jesteś znaku?

W prasie młodzieżowej, a nawet w lokalnych dziennikach spotykamy się z „wróżącymi przyszłość” horoskopami. Astrologia stała się popularna u progu XXI wieku – wieku ogromnego postępu naukowego, medycznego, technicznego... wyśmiewamy średniowieczne zabobony, chrześcijańską tradycję, rodzinne zwyczaje, a sięgamy po horoskopy. Czy nie jest to pewien paradoks? Czym zatem jest astrologia? Czy można wierzyć astrologom?

Astrologia – najkrócej rzecz ujmując – to przepowiadanie wydarzeń przy pomocy obserwacji i interpretacji położenia gwiazd, Słońca i planet. Przedmiotem astrologii jest wpływ, jaki wywierają cykliczne zjawiska w kosmosie na sprawy ziemskie.

W dzisiejszym, cywilizowanym świecie astrologia świętuje swoje wielkie dni. 67% Amerykanów czyta rubryki astrologiczne, a 36% z nich uznaje horoskopy za „przepowiednie naukowe”. Włosi wydają rocznie pół miliarda dolarów na usługi astrologów i wróżek, 63% Niemców w jakimś okresie swojego życia zajmowało się astrologią, w Paryżu, gdzie istnieje twór o nazwie Wyższa Szkoła Astrologiczna, działa 6 tys. Astrologów i wróżek. Astrologia to jeden z najlepszych obecnie interesów w Europie i Ameryce.

Tymczasem roszczenia astrologów zostały poddane ostrej krytyce ze strony naukowców. We wrześniu 1975 roku 186 wybitnych naukowców amerykańskich, wraz z 18 zdobywcami Nagrody Nobla, wypowiadało się przeciwko „twierdzeniom astrologicznych szarlatanów”. Mówili między innymi, że nie ma żadnej podstawy naukowej, by twierdzić, że gwiazdy przepowiadają przyszłość i wpływają na życie.

Spróbuję podać choć kilka dowodów na „nieprawdziwość astrologicznych przepowiedni”. Swoje argumenty opieram na badaniach Josha McDowella oraz Dona Stewarta.

• Sprzeczne systemy. Opinie wielu astrologów wzajemnie się wykluczają. Inaczej gwiazdy obserwują astrologowie z zachodu, a inaczej z Chin. Widzimy, że niektórzy uznają osiem znaków zodiaku, a nie dwanaście, inni opowiadają się za czternastoma lub dwudziestoma czterema. Ponieważ astrologowie przyjęli tak odmienne systemy, to osoba idąca do dwóch różnych astrologów może otrzymać dwa odmienne horoskopy na ten sam dzień. Widać to niejednokrotnie, gdy porównuje się horoskopy na dany dzień z wielu różnych czasopism.

• Ziemia. Horoskopy powstałe przed setkami lat (wciąż przez nas czytane) opierają się na twierdzeniu, że Ziemia znajduje się w centrum Wszechświata. Kopernik ukazał sprzeczność tej teorii. Jeżeli astrologia opiera się na starej, dawno obalonej przez naukę teorii geocentrycznej, jej wiarygodność też zostaje obalona.

• Planety. Jednym z błędów, stanowiących podstawę astrologii jest koncepcja dotycząca liczby planet w naszym Układzie Słonecznym. Większość opisów astrologicznych oparta jest na założeniu, że istnieje siedem planet (łącznie ze Słońcem i Księżycem). W starożytności, kiedy powstawały horoskopy, nie można było gołym okiem dostrzec takich planet jak: Uran, Neptun, Pluton. Znów założenia astrologów zostają obalone.

• Bliźnięta. To źródło zakłopotania dla astrologów. Bliźniacy rodzą się niemal w jednakowym czasie, w jednym miejscu, a więc ich odniesienie do planet i gwiazd jest takie samo. Dlaczego zatem tak różne są ich charaktery, losy życia? Jeden odnosi sukcesy, podczas gdy drugi kończy na niczym. Jest to kolejna wada teorii.

• Ograniczona perspektywa. Poważnym problemem dotyczącym astrologii jest jej ograniczona perspektywa. Co to znaczy? Astrologia narodziła się niedaleko równika i wcale nie wzięła pod uwagę ludzi żyjących na szerokościach geograficznych, gdzie znaki zodiaku nie pojawiają się w tym samym czasie.

• Brak potwierdzenia naukowego. Chyba najbardziej druzgocącą krytyką, jakiej można dokonać w stosunku do przepowiedni astrologicznych jest fakt, że jej naukowa wartość jest równa zeru. Paul Couderc – astronom z paryskiego obserwatorium, po przebadaniu 2817 muzyków wyciągnął następujący wniosek: „Położenie Słońca nie posiada absolutnie żadnego muzycznego znaczenia. Muzycy rodzą się przez cały rok w przypadkowy sposób. Nie szkodzi im, ani nie sprzyja żaden znak zodiaku ani jego część”.

• Niedokładny czas obliczeń. Kolejny ważny problem wiąże się z faktem, że horoskopy powstają na podstawie czasu narodzin, a nie na podstawie czasu poczęcia. Ponieważ wszystkie czynniki dziedziczne są określone przy poczęciu, to powinno logicznie z tego wypływać, że planety mogą rozpocząć wpływ na przeznaczenie danej osoby natychmiast po poczęciu.

A co na to Biblia?

Biblia przestrzega ludzi przed poleganiem na astrologach i astrologii: „Masz już dosyć mnóstwa twoich doradców. Niechaj się stawią, aby cię ocalić, owi opisywacze nieba, którzy badają gwiazdy, przepowiadają na każdy miesiąc, co ma się wydarzyć. Oto będą jak źdźbła słomiane, ogień ich spali. Nie uratują własnego życia z mocy płomieni. Nie będą to węgle do ogrzewania, to nie ognisko, by przy nim posiedzieć. Takimi będą dla ciebie twoi czarownicy, z którymi się próżno trudzisz od młodości. Każdy sobie pójdzie w swoja stronę, nikt cię nie ocali” (Iz 47, 13-15).

Można znaleźć w Piśmie św. także wiele innych ostrzeżeń: Jr 10,2; Pwt 4,19; Dn 2, 27-28.

Jak widzimy, jakikolwiek typ praktyk astrologicznych jest surowo oceniany przez Biblię. Próbują one bowiem zrozumieć przyszłość za pomocą środków okultystycznych, a nie dzięki nadprzyrodzonemu, natchnionemu Słowu Bożemu.

Dlaczego zatem ludzie wierzą w astrologię?

Skoro astrologia nie ma najmniejszego poparcia biblijnego i naukowego dlaczego wierzymy w horoskopy i przepowiednie?

Często twierdzimy, że horoskopy naprawdę się sprawdzają. Owszem, ale przez przypadek, ale dzięki autosugestii (chcemy, by się sprawdziły). Czasopismo „Time” spostrzegło: „Istnieje wiele różnorodności i możliwości wyboru, co powoduje, że astrolog zawsze ma rację. Jeśli złamiesz nogę, gdy astrolog przepowiedział ci dobry układ znaków, może ci on pogratulować ucieczki od tego, co mogłoby się wydarzyć, gdyby układ znaków był zły. I odwrotnie, jeśli postąpisz wbrew znakom i nic ci się nie stanie, astrolog może stwierdzić, że byłeś podświadomie ostrożny, ponieważ zostałeś ostrzeżony” („Time”, III 1969, s.56).

Natomiast Rachleff opowiada o pewnym bardzo interesującym doświadczeniu: „Do ponad stu osób, które udzieliły informacji dotyczących swego urodzenia, wysłano pocztą identyczny horoskop. Odbiorcy należeli do dwunastu różnych okresów narodzin, reprezentowanych przez ich daty urodzenia (...). Każdej z tych osób powiedziano, że wysłany horoskop odnosi się tylko i wyłącznie do niej (...). Rachleff mówi, że potwierdziło jego trafność i dokładność”.

Zanim więc otworzysz kolorowe czasopismo, aby sprawdzić najbliższą przyszłość według horoskopu, zastanów się nad tym, co teraz przeczytałeś – zwłaszcza nad biblijnymi cytatami. Bóg pragnie twego dobra, jeśli Mu zaufasz, będziesz pamiętał o nieustannej modlitwie – bądź pewien, że On poprowadzi cię właściwą drogą życia, abyś był szczęśliwy w przyszłości i osiągnął życie wieczne w niebie.

„Należy odrzucić wszelkie formy wróżbiarstwa: odwoływanie się do Szatana lub demonów, przywoływanie zmarłych lub inne praktyki mające rzekomo odsłaniać przyszłość. Korzystanie z horoskopów, astrologia, chiromancja, wyjaśnienie przepowiedni i wróżb, zjawiska jasnowidztwa, posługiwanie się medium są przejawami chęci panowania nad czasem, nad historią i wreszcie nad ludźmi, a jednocześnie pragnieniem zjednania sobie ukrytych mocy. Praktyki te są sprzeczne ze czcią i szacunkiem – połączonym z miłującą bojaźnią – które należą się jedynie Bogu” (KKK 2116).

opr. mg/mg