Tragiczne święta w Nigerii

Ponad 40 ofiar śmiertelnych, wielu ludzi rannych i zastraszonych. To ponure i barbarzyńskie żniwo antychrześcijańskich zamachów, do jakich doszło w Nigerii podczas minionych świąt Bożego Narodzenia. Czy czeka nas wojna religijna i kolejna fala masowych prześladowań chrześcijan?

Podczas liturgii Bożego Narodzenia sprawowanej w kościele św. Teresy w nigeryjskiej miejscowości Madalla zdetonowana została bomba, w wyniku czego zginęło 30 osób. Byli to chrześcijanie, którzy we wspomnianej świątyni uczestniczyli w świątecznej liturgii, obchodząc pamiątkę narodzin Jezusa. Zginęli więc w imię wierności wobec Niego. Kilka godzin po zamachu w stolicy także w innych miastach Nigerii doszło do eksplozji w pobliżu kościołów. Wybuchy bomb, które zanotowano w Gadace, Damaturu i Jos, spowodowały śmierć kolejnych dziewięciu osób. Zginął też jeden zamachowiec-samobójca, radykalny muzułmanin. Ponadto w tym ostatnim mieście, w którym często dochodzi do ataków ekstremistów islamskich na wspólnoty chrześcijańskie, uzbrojony napastnik ostrzelał na ulicy przechodniów. Śmiertelnie zranił policjanta pilnującego porządku w czasie świąt Bożego Narodzenia. Do zamachów zorganizowanych podczas świąt Bożego Narodzenia przyznała się partyzantka ekstremistów islamskich z ugrupowania Boko Haram, które dąży do wprowadzenia szariatu (prawa koranicznego) we wszystkich 36 stanach Nigerii.

Absurdalna nienawiść

Zamach w Madalli i kilku innych miejscowościach nie był jedynie incydentem. Jak dowodzi raport organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie, z rąk muzułmańskich, a także hinduistycznych ekstremistów, ginie rocznie aż 170 tys. chrześcijan na całym świecie.

Bezpośrednio po zdarzeniach watykański rzecznik ks. Federico Lombardi nazwał je „przejawem okrucieństwa i ślepej, absurdalnej nienawiści, która nie szanuje życia ludzkiego”. Wyraził też nadzieję, że bezmyślna przemoc nie osłabi woli współistnienia i dialogu w Nigerii.

W drugim dniu świąt Bożego Narodzenia, po odmówieniu modlitwy „Anioł Pański”, zamachy potępił Ojciec Święty Benedykt XVI. Papież zauważył, że „w naszym świecie wciąż przelewa się krew niewinnych”. — Z wielkim bólem dowiedziałem się o zamachach, które również w tym roku w dniu narodzin Jezusa pogrążyły w żałobie i bólu niektóre kościoły w Nigerii — powiedział w przesłaniu papież. — Pragnę dać wyraz mojej szczerej i głębokiej bliskości ze wspólnotami chrześcijańskimi i wszystkimi, którzy ucierpieli wskutek tego szaleńczego czynu, a zarazem modlę się do Boga za liczne ofiary. Apeluję do wszystkich, którzy tworzą tamtejsze społeczeństwo, aby dzięki wzajemnej współpracy przywrócili mu bezpieczeństwo i pomyślność. W tej chwili raz jeszcze chcę przypomnieć z całą mocą: przemoc jest drogą, która prowadzi jedynie do cierpienia, zniszczenia i śmierci. Jedyną drogą do pokoju jest natomiast wzajemne poszanowanie, pojednanie i miłość — zaapelował Benedykt XVI.

Dramat afrykańskich chrześcijan

Ks. Waldemar Cisło, kierujący polskim oddziałem międzynarodowej organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie (PKWP), jeszcze 12 grudnia, na dwa tygodnie przed zamachami w Nigerii, alarmował na falach Radia Watykańskiego o dramatycznej sytuacji chrześcijan w Afryce, szczególnie w północnej części kontynentu. Odnosząc się do trwającej w Afryce „wiosny ludów”, ks. Cisło przestrzega przed zagrożeniami, jakie przemiany te niosą dla chrześcijan: — Zachodzące zmiany sprawiają, że do władzy dochodzą radykalne odłamy islamu, a co za tym idzie, wyznawcy Chrystusa nie są tam mile widziani. Ks. Cisło zauważa też, że zamachy i zagrożenia dla chrześcijan nie są incydentami i nie dotyczą tylko jednego kraju, ale stają się pewną „prawidłowością” i rozlewają się po państwach afrykańskich. — Niepokoi nas szczególnie Egipt, gdzie trwają wybory. Do władzy dochodzi tam bardzo radykalne Bractwo Muzułmańskie — relacjonował jeszcze 12 grudnia w Radiu Watykańskim ks. Cisło, dodając, że często nie zdajemy sobie sprawy z tego, co naprawdę dzieje się w tych krajach, np. we wspomnianym Egipcie, który w Polsce najczęściej postrzegamy jako cel wycieczek turystycznych. Tymczasem, jak alarmuje szef polskiego oddziału PKWP, „wielu naszych rodaków zna ten kraj z urlopów spędzanych w zamkniętych kurortach, natomiast poza ich murami dzieją się straszne rzeczy. W Egipcie żyje od 7 do 9 mln chrześcijan. Często są bardzo źle traktowani jako ludzie którejś, nawet nie drugiej, kategorii. Istnieją tam poważne problemy, jeśli chodzi o sprawowanie kultu. Chrześcijanie są mordowani, a nie wykrywa się sprawców. Czyli jest ciche przyzwolenie władz na to, co się dzieje”.

Tragiczna jest też sytuacja dzieci z chrześcijańskich rodzin w Egipcie. Jak podaje ks. Waldemar Cisło, szczególnie dziewczynki „często są porywane, gwałcone, a potem przez to, co je spotkało, automatycznie traktowane jako muzułmanki. Często zgwałcona dziewczyna musi poślubić swego oprawcę. To są prawdziwe dramaty, a ludzie z takimi problemami borykają się na co dzień”.

Nasza pomoc

Chrześcijan dyskryminuje się także gospodarczo. Na przykład w Egipcie w związku ze świńską grypą wykorzystano epidemię jako pretekst, by wybić wszystkie świnie, co uderzyło przede wszystkim w chrześcijańskich hodowców, którzy z tego typu działalności utrzymywali swoje rodziny. Ks. Cisło podkreśla, że zarówno w krajach, w których dochodzi do prześladowań, jak i w krajach tak zwanej demokracji zachodniej informacje o tych tragediach z trudem przedostają się do opinii publicznej.

Tymczasem osamotnieni i izolowani chrześcijanie potrzebują naszej wrażliwości. Można im pomagać, wspierając na przykład różne akcje organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie (można o nich przeczytać np. na stronie internetowej PKWP: www.pkwp.org). — Często Polakom wyjeżdżającym do Egiptu mówimy: „Pojedźcie do jakiejś koptyjskiej świątyni, odwiedźcie tamtejszych wiernych” — mówi ks. Cisło. W ten prosty sposób możemy pokazać, że jesteśmy z nimi, że jesteśmy solidarni. Tego typu elementarne gesty, a także modlitwa za prześladowanych to podstawowy obowiązek każdego katolika. Ci z nas, którzy mogą zrobić więcej, powinni zasięgnąć szczegółowej informacji w organizacji Pomoc Kościołowi w Potrzebie.

Wykorzystano materiały PKWP, KAI i Radia Watykańskiego.

opr. mg/mg