Dzień Dziecka Utraconego - 2006

Dzień Dziecka Utraconego - 15 października (2006)

Warszawa, 19 września 2006

O 15 października jako Dniu Dziecka Utraconego mówi się w Polsce od 2004 r., a w Stanach Zjednoczonych i niektórych krajach Europy od 1989 r. W Polsce Organizacja Rodziców po Stracie i Rodziców Dzieci Chorych DLACZEGO uznała, iż wyodrębnienie szczególnego dnia poświęconego problemowi rodziców, którzy stracili dziecko, jest potrzebne. Tęsknota, frustracja, poczucie winy i klęski - to uczucia, które towarzyszą osieroconym rodzicom częstokroć do końca życia. Wiek dziecka oraz okoliczności jego śmierci wiążą się z różnorodnymi problemami, które jeszcze bardziej pogłębiają smutek i rozgoryczenie.

Rodzice z Organizacji DLACZEGO starają się obalić stereotypy związane ze stratą. Uznają, że konieczność pożegnania się ze zmarłym dzieckiem jest niezbędna do pełnego przeżycia żałoby. Niestety często w przypadku śmierci dzieci nienarodzonych jest to niemożliwe, gdy szpital odmawia wydania, a nawet pokazania ciała dziecka. W środowisku rodzinnym często powtarzany jest frazes: „będziesz mniej cierpieć gdy nie zobaczysz dziecka”, podczas gdy psychologowie uważają, że w pełni nie przeżyta żałoba może mieć negatywne skutki w dalszym życiu. Rodzice, którzy stracili dziecko w wyniku poronienia lub martwego porodu, spotykają się z brakiem procedur szpitalnych,

z nieznajomością przepisów prawnych dotyczących zachowywania się personelu w takiej sytuacji,

z niezrozumieniem ze strony osób duchownych, które to - mimo wielkiego nacisku na obronę życia dzieci zagrożonych aborcją - całkiem zapominają o tragedii rodziców dzieci poronionych, przedwcześnie zmarłych, odmawiając pogrzebu. Zwrócono uwagę na to, że zgodnie z Ustawą o Obronie Praw Dziecka — nabywa ono wszelkie prawa w momencie poczęcia i niezależne od czasu, w którym się rodzi, jest martwo narodzonym dzieckiem, którego ciało należy potraktować z takim samym szacunkiem i godnością, z jakim traktuje się ciało każdego zmarłego. Przepisy Prawa nie zawsze jednak są respektowane przez osoby, które zajmują się tworzeniem procedur i podejmowaniem decyzji w tak trudnych sytuacjach.

Rodzice po stracie dziecka skazani są na społeczny ostracyzm — co utrudnia dotkniętym tragedią osobom odnaleźć się na nowo w społeczeństwie.

Nie chcemy się izolować; domagamy się szacunku objawiającego się chociażby godnym traktowaniem ciała zmarłego dziecka. Prosimy również o szacunek dla naszego pielęgnowania pamięci o dziecku, które odeszło. Niech ten jeden dzień w roku, 15 października, stanie się dniem pamięci o tych najmniejszych, których zabrakło.

Informacja została przygotowana przez rodziców, którzy stworzyli DLACZEGO - Organizację Rodziców po Stracie oraz Rodziców Dzieci Chorych - Koło przy Towarzystwie Przyjaciół Dzieci.
Więcej Informacji (w tym o rozpowszechnianiu bransoletek — cegiełek) można znaleźć na stronie internetowej www.dlaczego.org.pl 

opr. mg/mg