Iść razem

 «Mam nadzieję, że w przyszłości kobiety dokonają wiele». Tak pisała Mary Ward cztery wieki temu, rozmyślając o roli kobiet w Kościele i w świecie. W tym numerze «kobiety kościół świat» chcemy dać świadectwo właśnie tej cennej pracy, jaką kobiety wykonały i nadal wykonują jako żywe członki Kościoła i innych kultur oraz tradycji religijnych. Czynimy to, rozczynając w szczególności od przeglądu pracy kobiet wykładających na Uniwersytetach Katolickich i Fakultetach Teologii, przede wszystkim we Włoszech.

Na spotkaniu okrągłego stołu zatytułowanym «Głos kobiet», o którym pisze Silvia Guidi, teolożki, biblistki, historyczki i filozofki dyskutują w imieniu wszystkich kobiet na temat przesłanek, które pozwalają na wyraźniejsze wyrażanie się wrażliwości i sposobu myślenia kobiet w badaniach naukowych w każdej z tych dziedzin. To szereg przesłanek, od «znajomości różnych sposobów odczytywania co znaczy być kobietą w Kościele», po potrzebę odkrycia na nowo «tradycji kobiet, która przecież przemawia, przecież żyje» i przyjęcie poważnych, rygorystycznych kryteriów w kategoryzacji studiów i badań różnicy płci. Niektóre twierdzą, że właściwością wrażliwości kobiecej jest pragnienie wzmocnienia związków pomiędzy twórczością artystyczną, teologią i duchowością, a także, jak podkreślają inne, umiejętność znajdowania korelacji pomiędzy dalekimi i odległymi na pozór dziedzinami. Lecz tym, co szczególnie łączy dyskutantki, jest chęć podjęcia działań na rzecz kultury wzajemności pomiędzy mężczyzną i kobietą w ogóle, w relacji wolnej od wszelkich podporządkowań, ze świadomością, że również Kościół jako lud Boży potrzebuje, by wszystkie energie męskie i żeńskie połączyły się w jego ewangelizacji. Wydaje się zatem, że wyzwaniem jest współpraca, współdzielenie przestrzeni, zwalczanie klerykalizmu w każdej formie, a także wspólna modlitwa i wspólne myślenie, mężczyzn i kobiet razem. Wsłuchując się uważniej w ich wypowiedzi, odczytuje się w nich też zaproszenie, bardzo konkretną zachętę skierowaną do wszystkich kobiet, by pracowały razem lojalnie i ufnie, przekazując nowym, młodym pokoleniom pragnienie uczestniczenia w odnowionym procesie „humanizacji”, do której nawiązuje Carola Susani w swojej recenzji, i przyjmowania głosów „innych”, gdzie zawsze można znaleźć punkty pozwalające na owocne spotkanie i dialog, jak pokazuje nam Shahrzad Houshmand Zadeh w artykule «Maryja w Koranie».

Przede wszystkim te głosy kobiet będą inspirowały zespół komitetu redakcyjnego naszego czasopisma w jego staraniach o wyznaczenie na nowo kursu, tempa, określenie celu drogi, która rozpoczęła się siedem lat temu. «Trzeba rozpocząć pracę», powiedział papież Franciszek dziennikarzom w samolocie wracając z Rio de Janeiro 28 lipca 2013 r. Pismo «kobiety kościół świat» jest gotowe iść śmiało, w duchu miłości i wolności, dochowując wierności Słowu, zmierzając do jedynego celu, jakim jest uznanie pracy kobiet i ofiarowanie im słusznych, sprawiedliwych możliwości działania na każdym polu, społecznym i religijnym, sprzyjając zarazem komunii i jedności kościelnej. Parafrazując wyrażenie Anne-Marie Pelletier, «stawką w grze» jest autentyczne nawrócenie ducha, które pozwoli wyrównać, zrównoważyć relację mężczyzna — kobieta z korzyścią dla kobiet, dla społeczeństwa i dla różnych wyznań. Będzie to możliwe tylko przez połączenie doświadczeń i głosów mężczyzn i kobiet na wspólnej, wolnej od wszelkich podporządkowań i zależności drodze.

Tekst pochodzi z dodatku Kobiety-Kościół-Świat 5/2019. Całość w j. włoskim można przeczytać pod adresem: http://www.osservatoreromano.va/vaticanresources/pdf_supplement/Donne_Maggio_2019_4.pdf

opr. mg/mg