Media w służbie Słowa Bożego

Kościół jako wspólnota wierzących ma świadomość, że środki społecznego komunikowania ułatwiają spotkanie między ludźmi. A taki stan rzeczy pociąga za sobą konsekwencje duszpasterskie. Kościół z trzech istotnych powodów powinien zabiegać o żywą obecność w środkach społecznego komunikowania. Bp Jan Chrapek wyprowadza tę konieczność z przesłanki biblijnej, z nakazu Chrystusa i antropologii. Otóż biblijne słowa „idźcie i czyńcie sobie ziemię poddaną” zobowiązują do poznawania i rozumienia otaczającej ludzi rzeczywistości. Prasa, radio, telewizja i Internet są obecnie biblijną ziemią, czyli wspomnianą rzeczywistością, którą człowiek na co dzień się karmi. Ziemię można sobie uczynić poddaną tylko wówczas, kiedy się ją rozumie. W tym kontekście priorytetem Kościoła jest rozpoznawanie medialnej rzeczywistości, gdyż kształtuje ona ludzką naturę i postrzeganie świata. Drugą przesłankę bp Chrapek wyprowadza ze słynnych słów Jezusa: „Idźcie i nauczajcie wszystkie narody”, które wyrażają się w budowaniu świątyń, inspirowaniu poezji religijnej i malarstwa. Trzecia przesłanka ma aspekt antropologiczny - zwraca uwagę na prawdę, że drogą Kościoła jest człowiek. Chodzi o to, że człowiek ukształtowany jest przez media. Zatem – jak podkreśla Benedykt XVI – sprawę mediów należy traktować „jako integralną część kwestii antropologicznej”.

Współczesna rzeczywistość ma charakter obrazowy. Obraz włączony jest w strukturę budowania świadomości człowieka i bierze udział w kształtowaniu bogactwa życia duchowego. Dlatego, jeśli Kościół chce – jak mówił bp Chrapek – służyć konkretnemu człowiekowi i pragnie skutecznie rozwijać dzieło ewangelizacji powinien zrozumieć język, którym posługują się media. Zrozumienie języka medialnego staje się warunkiem powstania konstruktywnego przekazu. Można twórczo rozmawiać o problemach jedynie wówczas, kiedy się zna i rozumie konieczność właściwego języka. Z tej racji istnieje potrzeba formacji osób duchownych i świeckich w zakresie wyrażania się językiem obrazowym.

Określenie „nowy” w relacji do ewangelizacji odnosi się także do zastosowania nowego języka, czyli nowej formy przekazu. Abp Foley uważa, że Kościół powinien również wykupywać w mediach czas reklamowy, aby go wykorzystać dla potrzeb ewangelizacji. Inaczej mówiąc, należy być obecnym we wszystkich środkach przekazu. Media wykształciły nowy język, a Kościół ma obowiązek go poznawać. Obecnie trzeba posługiwać się językiem, którym posługują się media. Inaczej bowiem „będziemy śmieszni, będziemy niczym afrykańscy zaklinacze węży”. Obrazowy i zwięzły przekaz jest gwarantem dotarcia do słuchaczy, a ewangelizacja nowej kultury medialnej staje się możliwa jedynie w jej języku.

opr. aś/aś