Dziękujemy za wolność

W 30. rocznicę pierwszej pielgrzymki Jana Pawła II do Polski warto podziękować za ważne dla naszej Ojczyzny wydarzenia. Doskonałą do tego okazją będzie obchodzony 7 czerwca we wszystkich polskich parafiach II Dzień Dziękczynienia.

Kilkadziesiąt lat temu Józef Stalin wyśmiewał się z Następcy św. Piotra, ironicznie pytając: Papież? Ile on ma dywizji? Choć potęga militarna ZSRR była powiększana zarówno za życia, jak i po śmierci Stalina, to jednak okazała się zupełnie bezużyteczna w konfrontacji z duchową potęgą, którą pod koniec lat 70. ubiegłego wieku wyzwolił Jan Paweł II.

Wolna Polska to cud

Wystarczy przypomnieć sobie, jak wyglądała mapa Europy w 1988 r., aby zobaczyć, jak głębokich przemian byliśmy świadkami w najnowszej historii. Przed rokiem 1989 na naszym kontynencie było zaledwie 31 państw, a ZSRR zajmował 22 mln km2. Blok państw komunistycznych zajmował 62 proc. ówczesnej Europy. Armia Czerwona liczyła aż 3,5 mln żołnierzy, posiadała ponad 50 tys. czołgów oraz ok. 40 tys. głowic nuklearnych. Związek Radziecki był niekwestionowaną potęgą militarną. I dlatego to, co się stało na przełomie lat 80. i 90. ubiegłego wieku, po ludzku jest niewytłumaczalne. – Ani w starożytnej, ani w nowożytnej historii świata nie było innego takiego przypadku, kiedy bez militarnej przyczyny wojska opuściły znaczną część kontrolowanego przez siebie terytorium. Uważam, że nie ma ziemskiej siły, która mogłaby sprawić rozpad tak wielkiego imperium. To był cud – mówi Piotr Gaweł, prezes zarządu Centrum Opatrzności Bożej. Okazało się bowiem, że słowa Jana Pawła II: „Niech zstąpi Duch Twój i odnowi oblicze ziemi! Tej ziemi!” były silniejsze od całej militarnej potęgi ZSRR. O ich szczególnej skuteczności przekonaliśmy się 10 lat później, kiedy to pękła żelazna kurtyna Układu Warszawskiego, a Polska znów stała się wolnym krajem. W efekcie przemian geopolitycznych mapa Europy zupełnie zmieniła swój polityczny kształt. Nie ma bloku państw komunistycznych, zamiast 31 mamy aż 44 państwa, z których 43 uznawanych jest za demokratyczne. Współczesna armia rosyjska skurczyła się do zaledwie 1,5 mln żołnierzy. – Przecież to, co się stało, po ludzku nie miało prawa się wydarzyć. Wolna Polska to cud, którego byliśmy świadkami – uważa abp Kazimierz Nycz, metropolita warszawski. I zaprasza, byśmy za ten cud dziękowali Bogu podczas II Dnia Dziękczynienia.

Największa szansa od 300 lat

Są takie wydarzenia w historii, które nazywamy przełomowymi. Bez nich nie bylibyśmy tym, kim teraz jesteśmy. Bez wątpienia taką rangę ma Msza św. na pl. Zwycięstwa, którą 2 czerwca 1979 r. odprawił Jan Paweł II. W wypowiedzianych przez Papieża słowach jak w soczewce skupiła się nadzieja i pragnienia milionów Polaków. Wielu historyków właśnie w tym wydarzeniu z 1979 r. widzi genezę i początek naszego marszu do wolności. – Byliśmy wtedy w niewoli komunistycznego systemu i nic nie wskazywało na to, że stan ten się zakończy. Papież Jan Paweł II przyjechał do Polski – do Gniezna, później przybył na Jasną Górę, a następnie do Oświęcimia, Brzezinki, aby przestrzec cały świat przed totalitaryzmem – wspomina abp Nycz. Pielgrzymka z 1979 r. była początkiem odrodzenia się społeczeństwa obywatelskiego. Polacy po raz pierwszy uświadomili sobie wówczas, jak wielu jest ludzi myślących w podobny sposób. Można powiedzieć, że Papież podczas pierwszej pielgrzymki „sprowokował” działanie Boga w tym tłumie ludzi. Słowa modlitwy wypowiedzianej z wiarą na pl. Zwycięstwa rozpoczęły duchowy przełom, który doprowadził później do powstania Solidarności i wszystkich zmian społeczno-politycznych w Polsce, a później w całej Europie Środkowo-Wschodniej. Innym powodem do czerwcowego dziękczynienia Bogu jest 20. rocznica pierwszych w powojennej historii Polski wolnych wyborów oraz 10. rocznica wizyty Jana Pawła II w Sejmie. – Pamiętam, że w 1989 r. miałem przeświadczenie, iż przed Polską otwierają się szanse, jakich nie mieliśmy od 300 lat. I za to jestem wdzięczny szczególnie Bogu – mówi „Niedzieli” historyk prof. Wojciech Roszkowski.

Dziękczynienie pomnaża dobro

– Naprawdę mamy za co Panu Bogu dziękować – przekonuje Piotr Gaweł i zachęca do wzięcia udziału w II Dniu Dziękczynienia pod hasłem „Dziękujemy za wolność”. – Tego dnia powiemy zarówno nasze „wielkie dziękuję”, jakie mogą wypowiedzieć Bogu Polacy za odzyskaną 20 lat temu niepodległość, pontyfikat Jana Pawła II i jego pielgrzymki do Ojczyzny, jak i „małe dziękuję”, jakie wszyscy sobie nawzajem jesteśmy winni – dodaje abp Nycz. Ogólnopolski Dzień Dziękczynienia został ustanowiony po to, by przypomnieć nam ważny aspekt naszego chrześcijańskiego życia. Często bowiem w różnych intencjach prosimy Boga, a o dziękowaniu zapominamy. – Dziękczynienie nie jest potrzebne Panu Bogu, ale nam. Chrystus, kiedy nauczał, dokonywał znaków. Jednym z takich znaków było np. rozmnożenie chleba. Ewangelia mówi, że kiedy Jezus wziął chleb w ręce, to najpierw odmówił dziękczynienie Ojcu, a potem łamał go i rozdawał. A więc dziękczynienie jest źródłem pomnażania dobra – uważa ks. prof. Janusz Strojny z Papieskiego Wydziału Teologicznego w Warszawie. Dziękczynienie wzmacnia więc zarówno relacje międzyludzkie, jak również te między człowiekiem a Bogiem. – Chcemy w tym dniu uczyć się dziękować, aby wyrobić w sobie postawę wdzięczności. Dziękować zarówno rodzinie, znajomym, jak i dziękować w wymiarze życia społecznego i ogólnonarodowego – podkreśla abp Nycz. Jego zdaniem, wdzięczność buduje bardzo ważne więzi międzyludzkie, bez których życie każdego z nas stałoby się nie do zniesienia. Postawa wdzięczności chroni nas przed roszczeniowością. Dzięki niej możemy uświadomić sobie, jak wiele zawdzięczamy innym. Każdy z nas niejednokrotnie spotkał na swej drodze pomocną dłoń. – Za to wszystko powinniśmy szczerze dziękować osobom, od których tak wiele otrzymujemy każdego dnia. Ale także powinniśmy podziękować Panu Bogu, który przez wieki prowadził nasz naród po trudnych drogach historii – podkreśla Metropolita Warszawski.

Wesprzyjmy dzieło wdzięczności

Podczas II Dnia Dziękczynienia – 7 czerwca główne uroczystości z udziałem przedstawicieli Episkopatu Polski odbędą się na Polach Wilanowskich w Warszawie, gdzie budowana jest Świątynia Opatrzności Bożej. Tego dnia zostanie przeprowadzona również ogólnopolska kwesta na rzecz budowy narodowego wotum – Centrum Opatrzności Bożej w Wilanowie. Każdy z nas będzie mógł więc wrzucić do puszki symboliczną złotówkę, by również w ten sposób wyrazić swoją wdzięczność. W ramach kampanii Dnia Dziękczynienia Centrum skierowało do wszystkich parafii w Polsce list abp. Kazimierza Nycza oraz materiały promocyjne z informacją o idei Dnia Dziękczynienia. – Chcemy, aby do każdego kościoła, do każdego Polaka dotarło przesłanie dziękczynienia. Aby każdy mógł włączyć się materialnie bądź duchowo w budowę narodowego wotum wdzięczności – mówi Piotr Gaweł. W idei Dnia Dziękczynienia nie chodzi tylko o wznoszenie murów Centrum Opatrzności Bożej, ale przede wszystkim o szerzenie idei dziękowania i wdzięczności, której nigdy nie jest za wiele. Bo przecież każdy z nas codziennie ma za co dziękować – za poranek, wschód słońca, szum morza czy śpiew ptaków, za piękno naszego świata. Dziękujmy za miłość matki, za życzliwości najbliższych, za uśmiech dziecka... a także za dobroć Boga. Na tym prostym słowie „dziękuję” opiera się budowa Świątyni Opatrzności Bożej, do której zaproszony jest każdy z nas.

PROGRAM

6 czerwca – Warszawa pl. Piłsudskiego

9.00-10.00 – Marsz gwiaździsty

10.00-14.30 – Katecheza, modlitwy, czuwanie

15.30 – – Poświęcenie Krzyża

16.00 - Eucharystia

19.00 - Koncert ewangelizacyjny

21.37 - Modlitwa

7 czerwca 2009 – II Dzień Dziękczynienia, Pola Wilanowskie

8.00-11.45 – Rodzinna pielgrzymka z pl. Piłsudskiego na Pola Wilanowskie

12.00 – Msza św.

14.00 – Otwarcie miasteczka zabaw i rekreacji

15.00 – Przesyłka do nieba, „baloniki wdzięczności”

14.00-21.30 – Koncerty artystów polskich

21.37 - Modlitwa

opr. aś/aś