Niedowiarstwo

Temat: Niedowiarstwo

Czytając fragmenty Ewangelii, w których Pan Jezus zarzuca brak wiary lub niedowiarstwo współczesnym Sobie, w tym apostołom, nachodzi człowieka wierzącego, a przynajmniej mającego się za takiego, prawdziwe przerażenie. Jak to możliwe, że ci, którzy przebywali z Panem przez tyle czasu, doświadczali Jego cudów, słuchali przypowieści i ich wyjaśniania tyle razy byli napominani za brak wystarczającej wiary. Jakby tego było za mało, spotykali przecież Zmartwychwstałego, zatem można by rzec, że doświadczyli największego z cudów, a mimo to musieli jeszcze przez lata dorastać do tego, aby na tyle ich wiara była mocna, by móc iść w świat i ostatecznie własną śmiercią męczeńską przypieczętować swoją wiarę.
Nie raz może przyjść nam na myśl pytanie, co Jezu mówi o mojej wierze? Jak ustosunkowałby się do istnego koniunkturalizmu, jaki nie raz panuje pośród nas? Kiedy trzeba, odważnie mówimy o swojej wierze, przeżytych rekolekcjach i usłyszanym słowie Bożym, które do nas przemówiło. Wystarczy jednak, że znajdziemy się w zupełnie innym towarzystwie, a na zarzuty przeciwko chrześcijaństwu i Kościołowi nie odpowiemy ani słowem. Co więcej, nie raz siedząc wygodnie w fotelu, za szklanym ekranem, upuścimy sobie żółci, aby odegrać się za wymagania postawione przez własnego proboszcza, za własne lenistwo, czy zwyczajnie zaprotestować przeciw nauce Ewangelii, która wydaje nam się za trudna do przyjęcia.
Brak wiary. To zarzut, jaki Jezus tak wiele razy kierował zarówno do samych apostołów, jak i do słuchających Go tłumów. Jednak zdarzało się wielokrotnie, że Pan doceniał wielkość wiary, nawet u pogan. Zatem? Czy nie powinniśmy prosić o łaskę wiary?

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Czy w naszych rachunkach sumienia nie powinniśmy stawiać sobie pytań o to, jak to, w co teoretycznie wierzymy przekłada się na nasze życie? Świat zdaje się pędzić, jak szalony, ale wezwanie Zmartwychwstałego, aby dawać o Nim świadectwo po całym świecie wciąż pozostaje aktualne.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Jaka jest moja wiara?