Pokaż nam Ojca

Temat: Pokaż nam Ojca

Wielu ludzi idzie dziś śladami Apostoła Filipa. Do wiary domagają zobaczenia Pana Boga. Gdyby mogli Go zobaczyć, dotknąć, wtedy z całą pewnością by uwierzyli. Przynajmniej tak deklarują. My, którzy wychowani zostaliśmy w wierze katolickiej mamy nieco skromniejsze oczekiwania. Pomimo, że Jezus jest postacią historyczną, chcielibyśmy zobaczyć Mistrza z Nazaretu. Wtedy nasza wiara doznałaby wzrostu i pogłębienia. Tak przynajmniej nam się wydaje. Czym różnimy się od ludzi współczesnych Panu? Chyba niczym w tym sensie, że mimo stałej obecności Boga w naszym życiu, ciągle wątpliwości nawiedzają nasze dusze. Filip i inni apostołowie chcieli zobaczyć Ojca. Faryzeusze i Uczeni w Piśmie domagali się znaku. Jezus mówił wtedy, że żaden znak nie będzie nam dany, oprócz znaku Jonasza, tzn. zmartwychwstania. Tym jednak, którzy nie chcą wierzyć nie wystarczyło ani wskrzeszenie Łazarza, ani zmartwychwstanie Pana, ani tym bardziej wszystko, co Jezus zdziałał w ich życiu.
Niezmiernie ważnym jest, aby ta refleksja nad wiarą dotarła także do naszych serc. Czego oczekujemy od Boga? Jaki znak jest nam potrzebny, abyśmy uwierzyli? Oto Pan zmartwychwstał. NA cóż nam jeszcze potrzeba znaków? Czy domagamy się, aby zobaczyć prąd elektryczny, by wiedzieć, że on istnieje? Czy chcemy widzieć miłość, aby przestać kwestionować, że jest ona pięknym darem, spełnieniem życia człowieka? Dlaczego mimo istnienia świata, pomimo zmartwychwstania, wciąż nasza wiara jest tak chwiejna, nastawiona na sensację i oczekiwanie kolejnych cudów?

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Otóż szukając odpowiedzi na postawione powyżej pytanie, warto przypomnieć sobie, że uwierzyć w Chrystusa, to znaczy diametralnie zmienić swoje życie. Nawrócić się. Tymczasem to właśnie przychodzi nam najtrudniej. Chcielibyśmy zachować grzeszny styl życia, ale móc oczekiwać szczęścia w wieczności, które obiecuje nam Jezus. Tymczasem On sam nam mówi, że trzeba stracić swe życie, aby zachować je na wieczność.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy wierzę w Boga?