Żal Boga

Temat: Żal Boga

Gdybyśmy pokusili się o szukanie najbardziej smutnego miejsca w całym Piśmie Świętym, starali się odkryć najbardziej dramatyczny moment z historii zbawienia, to z całą pewnością jednym ze spełniających kryteria takiego wyboru byłoby dzisiejsze pierwsze czytanie. Ten, kto chciałby rozpatrywać opowiadanie o potopie jedynie z punktu widzenia winy i kary, nie dostrzegłby jednego z najistotniejszych i najbardziej dramatycznych zdań zapisanych na kartach Biblii. Mianowicie chodzi o sformułowanie „Bóg pożałował, że stworzył człowieka”.
Oto zaledwie kilka stron wcześniej, człowiek jawi się jako korona dzieła stworzenia, stworzony na obraz i podobieństwo Boga. Teraz, Bóg żałuje, że stworzył ludzi. Arcydzieło, jakim jest istota ludzka, teraz staje się istotą szerzącą zło, niszczącą pierwotny zamysł Boga. Jednak ów żal Boga, mimo, że zaowocuje potopem, nie doprowadzi jednak do unicestwienia Bożych planów. Bóg nie cofnie czasu i nie powtórzy dzieła stworzenia, pozbawiając człowieka wolności. Bóg oczyści świat i z Noego oraz jego najbliższych, innymi słowy, z ludzi, którzy nie ulegli owemu powszechnemu zepsuciu, wyprowadzi na nowo i odbuduje człowieczeństwo w ludziach, którym sam dał istnienie.
Słowa o żalu Boga z powodu stworzenia ludzi muszą także dziś dawać dużo do zastanowienia. Jako Boże dzieci, już nie tylko stworzone na Jego obraz i podobieństwo, ale także odkupione przez Chrystusa i powołane do szczęścia wiecznego w niebie, musimy pamiętać o konieczności współracy z łaską Bożą. Bóg dał nam nową szansę. Zawarł z nami Nowe i wieczne przymierze, ale my mamy w naszej wolności przyjąć ów wielki dar i nie odrzucać naszego Pana i Zbawiciela.

SŁOWO BOŻE W PRAKTYCE
Wiele razy nam ludziom wydaje się, że cokolwiek nie robimy, Bóg nas kocha. Owszem, ale to zupełnie nie znaczy, że Bóg od nas nie wymaga. To nie znaczy, że nie zasmucamy Boga naszymi grzechami. To wreszcie nie znaczy, że nie odpowiemy kiedyś za wszystko co dokonało się przez nas w tym życiu, które dał nam Bóg, abyśmy szukali Go i znaleźli.

PYTANIE DLA ODWAŻNYCH
Czy mam świadomość, że grzesząc zasmucam Boga?