Krajobraz religijny Wielkiej Brytanii się zmienia. Jedna trzecia kapłanów katolickich to konwertyci z anglikanizmu

Raport wskazuje, że od początku lat 90. do Kościoła katolickiego przyjęto około 700 duchownych i zakonników z Kościoła Anglii, Kościoła Walii i Szkockiego Kościoła Episkopalnego. Było wśród nich 16 biskupów anglikańskich i dwóch z ruchu Continuing Anglican, grupy Kościołów o tożsamości anglikańskiej, ale pozostających poza Wspólnotą Anglikańską.

Tendencja ta trwa od dawna, ale zaczęła się na dobre po głosowaniu Kościoła Anglii w 1992 r. w sprawie święceń kobiet na kapłanki, co badanie określa jako w wielu przypadkach moment przełomowy.

Prof. Stephen Bullivant, współautor badania z Centrum Benedykta XVI ds. Religii i Społeczeństwa, powiedział, że wyniki pokazują „jednoznaczny wzrost” konwersji po kontrowersyjnym głosowaniu synodu Kościoła Anglii. Ustawa została wówczas przyjęta większością zaledwie dwóch głosów po wielogodzinnej debacie, podczas której przed siedzibą Kościoła w Westminsterze zgromadzili się demonstranci, wyrażający zarówno poparcie, jak i sprzeciw. Jego zdaniem duchowni anglikańscy, którzy następnie wstąpili do Kościoła katolickiego, uczynili to „z różnych powodów”, ale przyznał, że „głosowanie synodu w sprawie kobiet-kapłanów było ważnym wydarzeniem w latach 90.

W innych przypadkach, jak stwierdził, decyzja ta wynikała z głębszej refleksji duchowej: „Niektórzy osiągnęli punkt w swoim życiu, w którym czuli, że nadszedł właściwy moment, było to coś, co od dawna ciążyło na ich sumieniu”.

Raport wskazuje również na znaczenie wizyty papieża Benedykta XVI w Wielkiej Brytanii w 2010 roku jako kolejny czynnik sprzyjający tej zmianie. W jej trackie y papież beatyfikował kardynała Johna Henry'ego Newmana, byłego kapłana anglikańskiego, którego przyjęcie do Kościoła katolickiego w 1845 roku zmieniło krajobraz kościelny wiktoriańskiej Anglii.

Święty (a obecnie Doktor Kościoła) Newman, znany ze swojego zaangażowania duszpasterskiego na rzecz ubogich społeczności irlandzkich w Birmingham, nadal zajmuje szczególne miejsce w wyobraźni zarówno anglikanów, jak i katolików.

„Kardynał Newman jest prawdziwym bohaterem wśród anglikanów i katolików” – powiedział prof. Bullivant. „Jednak większość z tych osób [nawróconych na katolicyzm] ma za sobą długą i bardzo osobistą drogę”.

Badanie ujawnia, że w latach 1992–2024 w gronie kapłanów katolickich święconych w diecezjach w Anglii i Walii 29 proc. stanowiły osoby będące wcześniej duchownymi anglikańskimi. Po uwzględnieniu duchownych z Ordynariatu Personalnego Matki Bożej z Walsingham odsetek ten wzrasta do 35 proc.

Natomiast w latach 2015–2024 odsetek ten spadł do 9 proc. w przypadku święceń diecezjalnych i 19 proc. w przypadku święceń ordynariatu.

Kardynał Vincent Nichols w przedmowie do raportu rozważa złożoność tych historii, zauważając, że „przejście duchownych z Kościoła anglikańskiego do pełnej komunii z Kościołem katolickim w ostatnim czasie jest historią wieloaspektową”.

Opisuje ich drogę jako „nie tyle odwrócenie się od bogatego i cennego dziedzictwa anglikańskiego, ile doświadczenie konieczności przejścia do pełnej widzialnej komunii z Kościołem katolickim, w jedności z Stolicą Piotrową”.

Źródło: KAI