Znaleziono 76 wyników
„Dokąd sięga nasza odwaga w myśleniu o Kościele?” – debata Opoki na XXIX Targach Wydawców Katolickich
„Jestem przekonany, że każdy z felietonistów Opoki – Skrzypczak, Kowalczyk, Strumiłowski, Jaklewicz, Kupczak – potrafi do rozmowy o Kościele wnieść świeżą i teologicznie zdrową myśl, daleką od powtarzanych w kółko banałów, że jeszcze trzeba coś zreformować, że jeszcze kogoś wymienić, usunąć, a wszystko stanie się nowe” – mówi ks. Marek Gancarczyk, prezes Fundacji Opoka.
„Wiarę przekazuje się przez spojrzenie, przyjaźń i relację”. Kolejny włoski nastolatek w drodze na ołtarze
Marco Gallo w rozmowach z przyjaciółmi podkreślał, że wiara nie interesuje go jako „zewnętrzna forma, ale jako siła, która zmienia życie i relacje – z Bogiem i ludźmi”. Chłopak zginął w wypadku na motorynce mając zaledwie 17 lat. Otwarcie jego procesu beatyfikacyjnego zapowiedziano w sanktuarium maryjnym w Montallegro. Kolejny rok z rzędu, w uroczystość Wszystkich Świętych, do tego miejsca pielgrzymowali jego koledzy i rodzina.
Co czynić należy? Odpowiedź Ratzingera. Nie ma ważniejszej misji niż głoszenie
„Potrzebujemy czegoś w rodzaju wysp, gdzie żyje wiara w Boga, trwa wewnętrzna prostota chrześcijaństwa i stąd może ono promieniować w świat” – mówił przed laty kard. Ratzinger. To wskazanie jest coraz bardziej aktualne. Tworzenie wysp nie oznacza ucieczki za świata, budowania oblężonych twierdz; chodzi o mądrą troskę o własną tożsamość – zwraca uwagę o. Dariusz Kowalczyk SJ.
Wszedłem do kościoła Najświętszego Serca Pana Jezusa jako ateista, wyszedłem jako chrześcijanin
„Nastąpiło we mnie jakieś pęknięcie, głębokie i nieoczekiwane” – pisze o swojej drodze do Kościoła katolickiego Michał Gołębiowski, redaktor „Christianitas”. Następnego dnia kupił Pismo Święte. Protestanckie sposoby wyjaśnienia, że chleb i wino to tylko symbole – nie dawały mu spokoju. Myślami uciekał do złotej monstrancji...
„Chrystus powstał z martwych dzięki chwale Ojca” (Rz 6, 4), czyli teocentryzm zmartwychwstania
Bóg kocha człowieka i realizuje jego zbawienie. Lecz nie może się ono spełnić, dopóki człowiek nie zapomni o sobie i nie odda się Bogu w czystym akcie adoracji Jego chwały. Albo dzięki Chrystusowi i Ewangelii wyrwiemy się z uścisku egocentryzmu i grzechu i oddamy się Bogu, albo też egocentryzm przypudrujemy pozorami chrześcijaństwa i dalej będziemy uwielbiać siebie – pisze felietonista Opoki ks. prof. Jan Strumiłowski OCist.
