Prezydent podpisał ustawę o rekompensatach dla branż energochłonnych

Podpisana przez prezydenta ustawa przewiduje podniesienie limitu wypłat na rekompensaty finansowane z Funduszu Rekompensat Pośrednich Kosztów Emisji w związku z prognozowanymi zwiększonymi wpływami tego Funduszu. Trafia na niego 25 proc. przychodów z wpływów ze sprzedaży uprawnień do emisji CO2, pomniejszonych o wydatki na dodatki osłonowe. W latach 2022-2030 całkowity budżet na rekompensaty ma wynieść 45,6 mld zł. Zakładane w projekcie roczne limity wydatków to w 2022 r. niecałe 1,77 mld zł, w 2023 r. niespełna 4,19 mld zł. Najwyższe wydatki prognozuje się w latach 2029 i 2030 - po ponad 5,6 mld zł.

Regulacja zakłada zmianę formuły obliczeń maksymalnej kwoty rekompensaty. Zamiast wartości referencyjnych będą do nich użyte dane rzeczywiste z roku kalendarzowego, za który są przyznawane rekompensaty. Wprowadza możliwość zwiększenia pomocy w przypadku przedsiębiorstw, w których intensywność pomocy w wysokości 75 proc. jest niewystarczająca do zapewnienia odpowiedniej ochrony przed ryzykiem ucieczki emisji. Intensywność pomocy względem kosztów kwalifikowanych nie może przekroczyć 100 proc.

Zmianie ulega lista sektorów i podsektorów energochłonnych uprawnionych do otrzymania rekompensat zgodnie z nowymi wytycznymi KE z września 2020 r. Na ich mocy część sektorów utraci prawo do ubiegania się rekompensaty, natomiast wsparciem objęta zostanie całość zużycia energii elektrycznej, niezależnie od źródła jej pochodzenia. Zgodnie z poprzednimi wytycznymi z możliwości wliczania do rekompensat wyłączona była autoprodukcja.

Nowa lista uprawnionych z załącznika projektu zawiera: produkcję odzieży skórzanej, aluminium, pozostałych podstawowych chemikaliów nieorganicznych, ołowiu, cynku i cyny, nieorganicznych związków tlenowych niemetali, wodoru, masy włóknistej, papieru i tektury, surówki żelazostopów, żeliwa i stali oraz wyrobów hutniczych, miedzi i pozostałych metali nieżelaznych, odlewnictwo żeliwa. Na liście znajduje się też wytwarzanie i przetwarzanie produktów rafinacji ropy naftowej, produkcja glikoli polietylenowych i pozostałych alkoholi polieterowych, mat i woali z włókna szklanego.