Stargard: odnowiono Kolegiatę NMP Królowej Świata. „To zabytek klasy zerowej”

„Po to m.in. realizujemy takie projekty, żeby być silniejsi, żeby być bardziej przygotowani na rozwiązywanie różnych problemów, zaspokajanie potrzeb. Stargard jest w tej chwili silniejszy, piękniejszy, bardziej zadbany i jest gotowy, by sprostać wyzwaniom współczesności” – powiedział minister. „To jest najwyższy kościół w Polsce jeśli chodzi o sklepienie, ponad 30 metrów. To jest zabytek niebywale cenny, kiedyś mówiło się zabytek klasy zerowej” – przypomniał Gliński.

Jak dodał „7 tys. 645 takich i podobnych inwestycji w niespełna osiem lat udało nam się w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa Narodowego zrealizować w Polsce. To jest wielka zmiana społeczna w skali kraju, która zaczyna się od zmiany w społeczności lokalnej” – poinformował Gliński. Remont Kolegiaty pw. NMP Królowej Świata w Stargardzie trwał trzy lata i trzy miesiące. „Nie wydarzył się jakikolwiek wypadek, tysiące ton różnego rodzaju elementów, które tam się przewinęły, to wszystko Boża opatrzność nad tycz czuwała” – podsumował proboszcz Parafii pw. NMP Królowej Świata w Stargardzie ks. Janusz Posadzy.

W ramach przedsięwzięcia wykonano m.in. remont elewacji, remont konserwatorski wystroi malarskich wnętrza oraz iluminację Kolegiaty wraz z teren przykościelnym. Europoseł PIS Joachim Brudziński zapowiedział, że w „najbliższych miesiącach zorganizuje wystawę w Parlamencie Europejskim w Brukseli obrazującą ogrom stargardzkiego dziedzictwa, jakim jest Kolegiata”.

Kolegiata pw. NMP Królowej Świata jest jedną z najstarszych i największych gotyckich świątyń Pomorza Zachodniego. Od ponad 700 lat istnieje w formie ceglanej trzynawowej bazyliki z prezbiterium otoczonym obejściem i wieńcem kaplic oraz dwoma wieżami przy fasadzie zachodniej. „Kolegiata jest pewnego rodzaju świadkiem i świadectwem rozwijającego się Stargardu wraz z obwarowaniami miasta wpisanymi jako zespół na listę pomników historii” – powiedział prezydent Stargardu Rafał Zając.

Jak podkreślił „jest ważna z punktu widzenia potrzeb sakralnych mieszkańców, ale jest też obiektem, który niesamowicie oddziałuje na turystów i na dumę mieszkańców”. Kościół zaliczany jest do wybitniejszych przykładów późnośredniowiecznego budownictwa sakralnego. Jego wznoszenie rozpoczęto w 1292 r. i prowadzono z przerwami do końca XV w.

Mimo późniejszych przebudów, świątynia zachowała do naszych czasów kształt uzyskany w średniowieczu. W okresie od połowy XVI wieku do 1945 r. kościół służył protestantom. W 1945 r. świątynia uległa częściowemu zniszczeniu. Przystąpiono do jej zabezpieczenia i odbudowy. W maju 1947 r. została poświęcona; w następnym roku władze wydały zakaz wchodzenia do środka i odprawiania mszy - zakaz trwał aż do czasu erygowania nowej parafii w 1957 r. Poświęcenia kościoła dokonał 30 listopada 1957 r. prymas Polski kard. Stefan Wyszyński.