Biskup Hinder tymczasowo wikariuszem apostolskim całej Arabii

Bp Hinder opiekował się regionem całej Arabii do 2011 roku, kiedy wikariat Arabii podzielono na północny i południowy: bp Ballin objął opieką katolików Arabii Północnej, a więc w Bahrajnie, Katarze i Arabii Saudyjskiej, natomiast bp Hinder stanął na czele wikariatu Arabii Południowej, obejmującego Zjednoczone Emiraty Arabskie, Oman i Jemen.

Włoski kapucyn przyznał w rozmowie z kath.ch, że rozszerzenie jego kompetencji na wikariat Arabii Północnej to „znacznie większe obciążenie”. Wszystkie cztery kraje, to monarchie islamskie, których społeczeństwa są bardzo zróżnicowane. Bp Hinder wyraził nadzieję na zdjęcie ograniczeń w podróżach spowodowane koronawirusem i może po wakacjach będzie mógł złożyć przynajmniej krótkie wizyty w większości krajów Arabii. Do tego czasu pozostają kontakty „przy pomocy środków elektronicznych”.

Wikariusz apostolski Arabii obawia się, że kryzys wywołany koronawirusem negatywnie odbije się na katolickich wspólnotach migrantów. W konsekwencji problemów gospodarczych wspólnoty mogą się skurczyć, „ponieważ wielu naszych wiernych straci pracę”. Dla większości z nich utrata pracy jest równoznaczna z powrotem do kraju rodzinnego lub poszukiwanie nowej przyszłości gdzie indziej na świecie.

W obecnej chwili biskupowi i jego księżom chodzi o to, by byli blisko swoich wiernych. Obok umocnienia w wierze wielu ludzi potrzebuje także „bardzo silnej pomocy”, np. w postaci paczek żywnościowych dla robotników w odizolowanych osiedlach lub biletu lotniczego na powrót do ojczyzny.

Oba wikariaty razem mają powierzchnię około trzech milionów kilometrów kwadratowych i pod względem powierzchni tworzą jedną z największych jednostek kościelnych na świecie. Wolność religijna chrześcijan jest w niektórych z tych krajów bardzo ograniczona, zwłaszcza w Arabii Saudyjskiej. Ogółem w obu wikariatach żyje 3,5 miliona katolików, nad którymi opiekę duszpasterską sprawuje tylko około 120 księży.

Na półwyspie nie ma miejscowych chrześcijan. Większość katolików stanowią robotnicy zagraniczni, przede wszystkim z Indii, Pakistanu i Filipin, ale także z krajów arabskich, jak Liban czy Syria, jak również z Europy.

Warunki, w jakich żyje Kościół w krajach arabskich są tak samo różne, jak odpowiedni stopień swobody i wolności religii i wyznania. Ze względu na duże odległości, chrześcijanie często mają niewielki kontakt ze sobą.

ts / Abu Zabi