„Papież podarował karetkę, żeby ratować życie. A ja byłem na cmentarzu, gdzie to życie zgasło przedwcześnie”.

Prefekt Dykasterii Do Spraw Posługi Miłosierdzia zaczął swą kilkudniową misję od Lwowa, skąd dziś rano pojechał do Tarnopola. To właśnie dla głównego szpitala w tym mieście przeznaczona jest karetka pogotowia wyposażona w mobilne centrum reanimacji a także duża ilość niezbędnych i ratujących życie leków z apteki watykańskiej i kliniki Gemelli, którą wiózł jadący za nim samochód.

Przy mogiłach żołnierzy, którzy zginęli na wojnie

W rozmowie z papieską rozgłośnią papieski jałmużnik wyznał, że przeżył dziś bardzo trudne chwile złości, buntu i bólu.

– Wyjechałem do Tarnopola w nocy, a ponieważ karetka to znak życia więc wszyscy mi ustępowali na drodze. Dojechałem do miasta, gdy proboszcz jeszcze spał. By go nie budzić pojechałem na cmentarz. Były na nim groby sprzed dwóch dni, sprzed tygodnia, wiele z tego miesiąca. Groby, na których stały zdjęcia młodych żołnierzy – uśmiechniętych ludzi, którzy byli za życiem – opowiada kard. Krajewski. Wyznaje, że ten widok nim dogłębnie wstrząsnął. – Chodziłem wśród tych usypanych z ziemi mogił i zastanawiałem się, jak to jest możliwe, że w dzisiejszym świecie wciąż giną tak młodzi ludzie – mówi kard. Krajewski.

Wyznaje, że choć w swym herbie biskupim ma wypisane słowo „miłosierdzie”, to dziś miał problem ze zrozumieniem jego znaczenia. Jego ból pogłębił się, gdy na cmentarz przyszła o świcie młoda kobieta, cała ubrana na czarno. – Była w ciąży, miała najwyżej dwadzieścia parę lat, stanęła nad grobem swego męża. Ta sytuacja mnie zupełnie rozbiła – wyznał kard. Krajewski. I dodał: „Napłynęły mi łzy do oczu. Myślałem, jak to jest możliwe, że minęły dwa lata wojny, a ci chłopcy ciągle giną”.

Gdy cały świat zarabia na zbrojeniach, papież nawołuje do pokoju

Kard. Krajewski przypomina, że w dzisiejszym świecie praktycznie wszyscy produkują broń i na tej broni zarabiają. – Papież głośno o tym mówi i zdecydowanie opowiada się za pokojem. Patrzyłem na karetkę, którą podarował Ukrainie, żeby ratować życie. A ja byłem na cmentarzu, gdzie to życie zgasło przedwcześnie. Zrozumiałem, że jedynym ratunkiem może być Ewangelia. Gdy myślałem, co by na to wszystko powiedział Jezus przyszło mi na myśl wezwanie z Litanii Loretańskiej:

„Serce Jezusa pełne miłosierdzia” – mówi kard. Krajewski.

Wyznaje, że zrozumiał, iż w sytuacjach kryzysowych ratuje nas Ewangelia i nie da się jej pokonać logice tego świata. – Ponad 30 lat jestem księdzem, ale dziś nie mogłem sobie poradzić z miłosierdziem – wyznał papieski jałmużnik. Pomocne okazały się słowa o tym, że miłosierdzie jest skandalem. – Miłosierdzie jest skandalem, dlatego że przewyższa sprawiedliwość. Ja się domagam sprawiedliwości, a Pan Bóg mówi, że jest miłosierdzie, które jest ponad sprawiedliwością. I Bóg nie męczy się naszymi grzechami, przebacza wszystkim, którzy pokornie do Niego przychodzą i mówią: moja wina, moja bardzo wielka wina – wyznał kard. Krajewski. – Ludzie są w stanie dokonywać na świecie wspaniałych rzeczy, ale także rzeczy straszliwych, pozbawionych miłosierdzia, barbarzyńskich i właśnie to kolejny rok dzieje się na Ukrainie – podkreślił jałmużnik.

Otwarcie ośrodka rehabilitacyjnego im. św. Jana Pawła II

Oprócz przekazania ambulansu i leków do tarnopolskiego szpitala kard. Krajewski pobłogosławił centrum rehabilitacyjne im. św. Jana Pawła II. Jałmużnik wskazał, że otwarte ono będzie wszystkich - niezależnie na wyznanie, narodowość i bez wykluczania kogokolwiek. Opieka oferowana będzie nie tylko tym, którzy odnieśli rany na polu walki, ale także ich bliskim, żonom i dzieciom, aby wspierać ukraińskie rodziny w tym dramatycznym czasie. Centrum powstało ono w Szarówecce koło Chmielnickiego, w budynku przylegającym do seminarium duchownego, które przeniesiono z Gródka. W uroczystości uczestniczył m.in. nuncjusz apostolski na Ukrainie abp Visvaldas Kulbokas. Obecny był także biskup Zaporoża, które leży w najbardziej ostrzeliwanym przez Rosjan regionie. – Obecność jałmużnika to dla nas wielka pociecha i znak bliskości Ojca Świętego – mówi Radiu Watykańskiemu bp Jan Sobiło. Wskazuje na znaczenie otrzymanej od papieża pomocy. – Transport ludzi do szpitala na tych terenach, to bardzo wielki problem, dlatego papieska karetka będzie realnie ratować życie ludzi, którzy cierpią z powodu wojny. W obliczu wielu traum ogromną rolę odegra też centrum rehabilitacyjne – mówi bp Sobiło.

Kard. Krajewski dodaje, że dla Ukraińców wciąż niepojęte jest to, że ktoś mógł pokonać dwa tysiące kilometrów, by w imieniu papieża przybyć im z pomocą. – Ta karetka i przekazane leki są potwierdzeniem tego, że Ojciec Święty ich kocha i jest blisko ich cierpienia. Jest to też przypomnienie światu o rozgrywającej się tragedii, bo dzisiaj o Ukrainie przestaje się mówić – podkreśla kard. Krajewski.

Papieski jałmużnik przypomina, że oprócz modlitwy Franciszek regularnie wysyła pomoc w różne zakątki tego kraju. – Z samego Rzymu wyjechało ponad 240 tirów różnorakiego wsparcia – dodaje jałmużnik.

Kard. Krajewski zauważa, że choć Ukraińcy nie we wszystkim się z papieżem zgadzają, to jednak dziękują Panu Bogu, że jest ktoś, kto non stop podczas każdej audiencji środowej i każdej modlitwy Anioł Pański modli się za udręczoną Ukrainę i wzywa do budowania pokoju. – Trudno mi nawet o tym mówić, ale podchodzą do mnie ludzie i proszą: chcemy się dotknąć, bo przyniósł nam ksiądz nadzieję papieża – wyznał kard. Krajewski. Bp Sobiło podkreśla, że obecność jałmużnika jest dla wszystkich ogromnym wsparciem duchowym i zastrzykiem nadziei. – Jego przyjazd umacnia w nas przekonanie, że – w jego osobie – z naszym cierpiącym narodem wiernie trwa Ojciec Święty. To umacnia wiarę w to, że ta wojna się skończy i to skończy się zwycięstwem cywilizacji dobra i miłości, o którą walczą żołnierze na linii frontu – podkreślił biskup Zaporoża.

Z Tarnopola kard. Krajewski wróci do Lwowa. Po drodze zatrzyma się w wielu lokalnych wspólnotach, by być z ludźmi, nieść im pociechę papieża, modlić o zakończenie wojny i sprawiedliwy pokój. Papieski jałmużnik wyznaje, że sytuacja na Ukrainie nadal jest straszna, nieustannie słychać głos alarmów ostrzegających przed ostrzałami. Jest jednak także wielu ludzi, którzy od miesięcy bezinteresownie pomagają, niosąc ulgę i konkretne wsparcie tym, którzy najbardziej cierpią.

Źródło: vaticannews.va/pl