17 stycznia – XXI Dzień Judaizmu w Kościele w Polsce

„Zamiarem najbliższego Dnia Judaizmu jest odkrycie i przypomnienie wszystkim chrześcijanom, katolikom, że judaizm, to religia, która przywiązuje ogromną wagę do pokoju i pokój jest jedną z największych wartości dla wyznawców judaizmu” – podkreśla bp Rafał Markowski, przewodniczący Komitetu Konferencji Episkopatu Polski ds. Dialogu z Judaizmem.

Wspólnej modlitwie będzie towarzyszyć myśl przewodnia XXI Dnia Judaizmu, zaczerpnięta z księgi Izajasza: „Pokój! Pokój dalekim i bliskim”. „Naszym pragnieniem jest, żeby pokazać, że pokój jest to dar Boży. Dar, który rodzi się w sercu ludzkim i jest bliski zarówno judaizmowi, jak i chrześcijaństwu. Chcielibyśmy ukazać, że pokój, to nie umowy międzynarodowe, nie konwencje, nie największe armie świata, tylko działanie łaski Bożej, która przemienia ludzkie serca i napełnia je” – wyjaśnia bp Markowski, który przygotował specjalne przesłanie na ten dzień.

Wyjaśnia w nim, dlaczego właśnie Warszawa będzie miejscem centralnych obchodów Dnia Judaizmu w tym roku.

„Wybór tego miejsca, zresztą nie po raz pierwszy, wynika z faktu, że męczeńska ziemia stolicy woła o modlitwę i pamięć o ofiarach Shoah, jak i martyrologium Polaków. Podczas II wojny światowej Warszawa doświadczyła brutalnego terroru, skierowanego zarówno przeciwko polskiej ludności, jak również przeciwko społeczności żydowskiej. Symbolami tego dramatu pozostają warszawskie więzienia i areszty, warszawskie getto, zbrojne powstania, masowe egzekucje i mordy, a przede wszystkim setki tysięcy ofiar wśród mieszkańców stolicy narodowości polskiej i żydowskiej. Dlatego w tym właśnie miejscu winniśmy się razem modlić i wołać: nigdy więcej wojny i zadawanej śmierci, nigdy więcej antysemityzmu i nienawiści, nigdy więcej pogardy dla drugiego człowieka. Boże, daj nam mądrość i moc, byśmy razem budowali pokój oraz wspólnotę życia, miłości i braterstwa”.

PROGRAM - XXI DZIEŃ JUDAIZMU W KOŚCIELE KATOLICKIM W POLSCE - CENTRALNE OBCHODY

*** 

Dzień Judaizmu w Kościele katolickim jest szczególnym czasem wspólnotowej refleksji i modlitwy. Refleksja ta, w oparciu o teksty biblijne i wypowiedzi Urzędu Nauczycielskiego Kościoła na temat stosunków katolicko-żydowskich, winna pomagać katolikom w odkrywaniu judaistycznych korzeni chrześcijaństwa, w pogłębianiu świadomości tego, że religia żydowska nie jest wobec naszej religii „rzeczywistością zewnętrzną, lecz czymś wewnętrznym”, oraz że nasz „stosunek do niej jest inny aniżeli do jakiejkolwiek innej religii” (Jan Paweł II); że można mówić o ścisłym pokrewieństwie obu religii, a wyznawców judaizmu nazywać „starszymi braćmi w wierze” (Jan Paweł II). Budowanie wzajemnego braterstwa i formowanie właściwej mentalności wiernych wymaga Bożej pomocy, dlatego tak bardzo potrzeba modlitwy.

Źródło: ks. Przemysław Śliwiński, archwwa.pl